ben de buralardayım ama sayfalar o kadar hızlı artıyor ki yetişmek ne mümkün...
ben ilk mesleğime aşık oldum..sonra bi adam çıktı karşıma çarpıldım ayaklarım yerden kesildiHerşeyi unuttum....Sonra birgün sirkelendim ve kendime geldimm..Tüm hayallaerimi bir köşeye atmakla doğru mu yapıyorum diye...Sürekli şehir şehir dolaşarak ne ben mesleğimi (kimyagerlik)yapabilirdim ne de yerleşik bir düzene sahip olabilirdik.(erkek arkadaşım subaydı).Bana asker eşi olmak zordur.Fedekarlık yapman gerkicek yeri geldiğinde bir yuva kurulacaksa bunu sen yapacaktın dedi.Yani ben ya kendim ya sevgim diyecektim.Bir erkek için hayata dair tüm kazanımlarımı geri plana atabilecek cesareti de bulamadım kendime ve ikimiz de birbirimizi seve seve ayrıldık..
bicir kız teşekkür ederimm...ben de bilmiyorum ama kararımın doğruluğunu veya yanlışlığını elde ettiklerim gösterecek...İnş hayal kırıklığı yaşamam.... inş yaşamayızz...
kazulet senin bu arada ruh halinde şüpheli gözüküyor..Hayır olsun ; kötü bir şey yok di mi?
kazulet bir biz varız sanırım bu gece burada gece nöbeti bizde...=)
Ünivde sen ne bölüm mezunuydunn.Yanlış hatırlamıyorsam sen mesleğini bırakmıştın di mi?bunun için hiç pişmanlık yaşadığın oldu mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?