Sevgilisinden ayrlp, yeterince zldm artk unuttum Paalar gibiyim diyenler

smiLegirL .!.:

1-2 ay oldu ayrılalı daha önce mesajları silmiştim. geçen gün twitterda takibi bıraktım. veee bugün tüm fotoları sildim yaktım ve yırttımmmm. aynen başlıktaki gibi yeterince üzüldüm artık daha fazla o yokken bile üzülmenin anlamı yok.

ben yalnızken hep daha mutlu oldum. acaba ilişki yürütmeyi mi beceremiyorum, yoksa doğru kişiyi bulamadığım için mi :S umarım 2. şıktır

Genişletmek için tıkla...

yalnızken daha mutlu olman demek karşındaki seni doyum noktana ulaştıramamış demek :)
yani doğru kişiyi bulamamışsın

Duygusal anlamda ona hala birseyler hissediyormuyum bilmiyorum. Kirginliklar devam ediyor. Ozledigim biseyler var. Ama sanirim duygulari ozluyorum, onu degil.

9 ay sonunda artik pasalar gibiyimm :) yeni bi aska hala hazir degilim ama pasalar gibiyim artik.
onu degil,ona hissettiklerimi ve onun bana hissetmedigi seyleri ozluyorum

Bende öyle düşünenlerdenimm :)) mutluu huzurrluuu

tam olarak ne kadar sürüyo bu asamaya gelmek (

kimseye boyun egmek yok

bende araniza katilabilirmiyim kizlar?

sevgilimden 1 ay önce ayrildim. simdi mutlu sayilirim.....

kızlar maşallah hepinize :) ama bu duruma gelmek için ne yapmak lazım bizede anlatın yani ben sevgilimden ayrılalı bi ay oldu ama hala sürünüyorum

morvent .!.:

kızlar maşallah hepinize :) ama bu duruma gelmek için ne yapmak lazım bizede anlatın yani ben sevgilimden ayrılalı bi ay oldu ama hala sürünüyorum

Genişletmek için tıkla...

kıızz bnim 2 ayı geçti nerdeyse( hala aynıı

cnn24 .!.:

kıızz bnim 2 ayı geçti nerdeyse( hala aynıı

Genişletmek için tıkla...

nolacak bu böyle yaa puff

Beklemekte olduğun şey, ancak onu beklemeyi unuttuğunda gerçekleşir. Bu, evrenin ‘sen bakarken soyunamıyorum' deme şeklidir.

narcelen .!.:

vay be, 2 koca ay olmuş.
daha birkaç günlükken ve ben panik atak krizleri geçirip nefes alamıyorken adam face'sine çiftliğe kokoreç yemeğe gitiğini yazıyordu.
üzüldüm, ağladım, nefes alamadım.
ama şimdi iyiyim.
güzelim, akıllıyım, sevmeyi biliyorum, sevilmeyi hakediyorum.
mutlu olmayı hakediyorum.
doğal olarak beni, beni sevdiğim kadar sevecek, içten sevecek biriyle mutlu olmayı da hakediyorum.
herkes hakettiğini yaşarmış.
o ne yaparsa yapsın bundna sonra.

Genişletmek için tıkla...

kokoreç kısmını okuyunca bir kriz geldi özür dilerim sakın yanlış anlama ben de ayrıldıktan sonra facebokuna bakmıştım ve çok yıkılmıştım komaya girmiştim, o yüzden bu yazdığını görünce sanki acımı paylaşmış gibi oldun hafiflettin teşekkür ederim benim de 4 buçuk ay oldu hiç paşalar gibi değilim gündelik hayatımı devam ettiriyorum ama ne yediğim yemeğin tadı var ne izlediğim şeylerin ne okuduğum kitapların. ne güzel havanın, ne güzel bir manzaranın. sanki hayatın bütün güzelliği onunla birlikte gitti. oysaki ardından bir damla gözyaşını bile haketmeyen bir insandı. sen 2 ayda bir hayli yol almışsın düşüncesel anlamda. ben henüz o kadar ilerleyemedim. dilerim atlatırız bir an önce

blackk_swan .!.:

kokoreç kısmını okuyunca bir kriz geldi özür dilerim sakın yanlış anlama ben de ayrıldıktan sonra facebokuna bakmıştım ve çok yıkılmıştım komaya girmiştim, o yüzden bu yazdığını görünce sanki acımı paylaşmış gibi oldun hafiflettin teşekkür ederim benim de 4 buçuk ay oldu hiç paşalar gibi değilim gündelik hayatımı devam ettiriyorum ama ne yediğim yemeğin tadı var ne izlediğim şeylerin ne okuduğum kitapların. ne güzel havanın, ne güzel bir manzaranın. sanki hayatın bütün güzelliği onunla birlikte gitti. oysaki ardından bir damla gözyaşını bile haketmeyen bir insandı. sen 2 ayda bir hayli yol almışsın düşüncesel anlamda. ben henüz o kadar ilerleyemedim. dilerim atlatırız bir an önce

Genişletmek için tıkla...

kuzum herkes atlatacaksınız diyo vardır bi bildikleri diyorum amaa ben hiç atlatacak gibi değilim 1 ay oldu sadece iki kere aradı ve açmadım ama bitik durumdayım berbat bi haldeyim tam bi aydır insan yüzü görmedim kendimi eve kapattım sürekli kabimin tam ortasında yanan bi ateş var sanki hiç sönmeyecek gibi geliyor

morvent .!.:

kuzum herkes atlatacaksınız diyo vardır bi bildikleri diyorum amaa ben hiç atlatacak gibi değilim 1 ay oldu sadece iki kere aradı ve açmadım ama bitik durumdayım berbat bi haldeyim tam bi aydır insan yüzü görmedim kendimi eve kapattım sürekli kabimin tam ortasında yanan bi ateş var sanki hiç sönmeyecek gibi geliyor

Genişletmek için tıkla...

bu yazdığını daha yeni okuyorum. nerdeyse 10 gün olmuş 10 günde bi bakalım, bende bir ilerleme var mı? cevap veriyorum : yok. hala bir adım gidebilmiş değilim. daha da kötüsü, üç adım gidiyosam dört adım geri dönüyorum

3 ay olmak uzere ayrilali...
Su zamana kadar hissettiklerim:
Ilk ay: konusarak cozebilecegimize inandim. bir cok seyi halledebiliriz diye dusundum. Onun bana donmesini ve benimle birlikte benim gosterdigim yolda gonullu olarak yurumesini bekledim. Onu hep cok ozledim. Agladim, cok sevdim ve hep bekledim. Onunla gorustum, iliskimizi konustum. sonuc hep olumsuz hep olumsuz

ikinci ay: Ayrilik fikrini kabulleniyorum, ama hala degismesini ve bana gelmesini umut ediyorum icten ice. Hala konusarak halledebilecegimizi dusunuyorum. Ama onun acisindan da baktigimda ayriligin ikimiz icin en iyisinin olduguna inaniyorum. Eger baslarsa daha saglam baslar diyorum. Baslamazsada kismet degilmis diyorum. Sevilmeyi, aranip, sorulmayi ozluyorum, ona dokunmayi ve bir iliski icinde olmayi ozluyorum. icimde bosluk var ama zamanla o bosluk kapaniyor bunu hissediyorum

ucuncu ay: Her gecen gun ayriliga bir baska acidan bakiyorum. Her gecen gun daha gercekci ve daha az duygusal bisekilde goruyorum olanlari. Burdaki kizlarla konusup rahatliyorum. O artik yabanci biri gibi. Sanki yasanan hersey bi yalanmis gibi hissediyorum. Ona ofkelendigimde oluyor.. Onun degisip bana gelmesini beklemenin ne sacma birsey oldugunu fark ediyorum. Onun degismesini bekleyecegime baska biriyle yeniden birseylere baslamak daha saglikli ve heycan verici geliyor. onu ozledigim zamanlar azaliyor. hatta artik aranip sorulmak bile pek umrumda degil sanirim yalniz hayata alisiyorum. kendim icin actigim yolda geriye bakmadan yurumeye devam ediyorum. Ve herseyden onemlisi, artik gercekten ikimiz birbirimiz icin dogru insanlar degildik.. bunu fark ediyorum.

Ve simdi gunlerdir onu sonsuza dek hayatimdan cikarmalimiyim yoksa arkadas olarak kalmalimiyim diye dusunuyorum. Neden arkadas olarak kalayim ki? ondan baska arkadasim mi yok? Ama cocuksu olmakta istemiyorum. neyse bunu biraz daha dusuncem. duygularimla degil mantigimla karar almak istiyorum artik. Sukur ki mantigimi dinleyecek kadar kalbim sogudu artik ondan..

ne kadar ozlemis olsam da kafamda oylesine bitti ki.
yasanacak her sey oldu. tek anlayamadigim ve anlamayacagim " 2 gun once ayrilmadan, nasil oylesine sevgi doluyduk,mutluyduk".
bitis ani bile oylesine aniydi ki iliskimin. bu kadarini haketmedim sadece. ama sorgulamiyorum.o evreler bitti!
kendisinin de korktugu sey basina gelsin insallah -benden sonra kimseyi sevememek- ! insallah sevilmezsin de.
ne sev ne sevil dostum..dostca elini uzatip gidemesen de dostumdun sen..
tum kirilma noktalarimi yasatti bana, en dibe batmadan da yukari cikilmiyor. yeni bir ask,yeni bi is, yine gulecek bi neden lazim simdi

blackk_swan .!.:

bu yazdığını daha yeni okuyorum. nerdeyse 10 gün olmuş 10 günde bi bakalım, bende bir ilerleme var mı? cevap veriyorum : yok. hala bir adım gidebilmiş değilim. daha da kötüsü, üç adım gidiyosam dört adım geri dönüyorum

Genişletmek için tıkla...

biz ne zaman bu konuya transfer olacağız

bir gün kısmetse ben de geleceğim buraya!!