Buradaki sevgilisi olan tüm kızlara sorsak bir çoğu sözlenmek,nişanlanmak ister. Bende öyleyim avantajı dezavantajı düşünemiyorum çünkü tozpembe bakıp sadece istiyorum diyorum. O yüzden bana istiyorsan olsun demeyin lütfen :) Evet istiyorum ama sonrasını mantıklı olarak düşünemiyorum o yüzden yardım istiyorum sizden :)
Bu iletinizi görmeden cevap vermiştim, şimdi yorumum biraz daha farklı olacak.
Dediğiniz gibi her genç bunu ister, dünya toz pembedir.
Sonuçta hayatınızı değiştirecek bir kararın adımını atacaksınız ve bir nevi cümle aleme ilan edeceksiniz mutluluğunuzu.
Ama hakikaten toz pembe görüyorsunuz, ailesiyle görüşüyor olabilirsiniz ama o zaman beklentiler farklı olacak.
İşin içine örf adet giriyor, hassaslıklar en üst seviyede oluyor.
Aileniz aynı şekilde kız veriyor, en güzelini en iyisini isteyecekler.
Ben kendi adıma bile 3 yıl sonra ne yapacağımla, ne isteyeceğimle ve ne düşüneceğimle ilgili bu kadar net olamazken bir başkasıyla hayat birleştirmek adına sözü bugün vermek ve ilan etmek çok çok sakıncalı geliyor.
Hele de biz hanımlar daha ne giyeceğimizle alakalı 1 saat düşünürken, yapmayın Allah aşkına...
Hayallerinizi yıkmak da istemiyorum ama mutluluğu istiyorsanız duygularınızı devre dışı bırakıp, mantıklı adımlar atmanız gerekir.
Bir önceki mesajımda belirtmiştim, sevgilime kalsa biz 2 yıldır nişanlıydık.
E ne oldu, benim okulum uzadı hem de hiç hesapta yokken.
Ailem zaten erken olduğunu düşünüyor, ben işe girip para kazanmadan, ayaklarımın üzerinde durmadan olmayacağını söylüyorlar.
Ama iki yıl önce öyle demiyorlardı, onun ailesi de öyle demiyordu.
Ben mesleğimi yapmak istiyordum, beraber başka şehre gidecektik plan buydu.
E ben şimdi karar değiştirdim, asla istemiyorum ve şuan olduğum şehirde kurulu düzende yaşamak istiyorum.
Sizden sadece 2 yaş büyük olmama rağmen kendimi iki yıl önceyle kıyasladığımda 10 yaş almış gibi hissediyorum.
Artık daha mantıklıyım, neyle mutlu olabileceğimi çözmüş, neleri asla yapamayacağımı daha iyi biliyorum.
Sınırlarım daha keskin, planlarım daha net.
İyi ki de o baskıya ve hayale kapılıp tamam dememişim, iyi ki...
O zaman eğer bu iş olsaydı ancak 2014 e evlenebilirmişiz, çıkan aksilikler yüzünden.
E ben bu yıl mezun olur da söz yapılırsa zaten yine aynı tarihte evleneceğiz.
Her gördüğümü çeyize almak isteyecektim, günler geçmeyecek, her uyandığımda gelinliklere bakacak adeta hayattan soyutlanacaktım.
Ve emin olun öyle şeyler yaşadım ki nişanlı olsaydım bu iş bitmişti, ama sevgiliyken daha kolay atlatılıyor çünkü aileler bilmiyor.
O zaman baskıyla ve hevesle verecek olduğum kararı, şimdi mantığım ve mutluluğum doğrultusunda verebiliyorum.
Bu benim için her şeyden daha değerli bir hale geldi ve ilişkimiz çok daha güzelleşti.
Ha bunca şey yazdım, sizin iki yıl sonranıza örnek vermek için.
Kısaca bilmeden attığım adım, aşkın gözünün o kadar da kör olmadığını ve mantığımla da aynı kararı verebileceğimi gösterdi.
Bu sebeple çok daha fazla huzurluyum, kendimden çok daha fazla eminim ve yarına daha aydınlık bakıyorum.
Tabi ki bu benim hayatım ve benim kararlarım, siz ne düşünürsünüz bilemem.