Sevilmeye ihtiyaç duyuyorum ama kimse yok

life25 .!.:

26 yaşındayım ve şu an hayatımda kimse yok, işyerimde de bana uygun birini bulamadım, aşık olduğum biri vardı artık onunla da imkansız oldu, bazı arkadaşlarım evlilik konusunu açıyor bana geç kalma gibisinden, çevremdeki kendi yaşıtlarımda biran önce evlenmek dersine düştü resmen, ben evlilik olsun demekten ziyade birinin beni sevmesine ilgisine ihtiyaç duyuyorum, belki de hiç-bir zaman sevilmeyeceğim ama bu sevgi ilgi görme ihtiyacını kendi kendime nasıl karşılaşacağımı bilmiyorum, insanların birbiriyle olan mutluluklarını gördükçe kendimi çok değersiz hissetmeye başladım artık, ömür boyu yapayalnız olacakmışım gibi hissediyorum , en azından biri beni sevseydi bu durum bana yeterdi sevildim en azından diye kendimi avuturdum, şu anki işyerimde de çok yalnız hissediyorum kafa dengi kimsem yok, çok mutsuzum tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

life25 .!.:

26 yaşındayım ve şu an hayatımda kimse yok, işyerimde de bana uygun birini bulamadım, aşık olduğum biri vardı artık onunla da imkansız oldu, bazı arkadaşlarım evlilik konusunu açıyor bana geç kalma gibisinden, çevremdeki kendi yaşıtlarımda biran önce evlenmek dersine düştü resmen, ben evlilik olsun demekten ziyade birinin beni sevmesine ilgisine ihtiyaç duyuyorum, belki de hiç-bir zaman sevilmeyeceğim ama bu sevgi ilgi görme ihtiyacını kendi kendime nasıl karşılaşacağımı bilmiyorum, insanların birbiriyle olan mutluluklarını gördükçe kendimi çok değersiz hissetmeye başladım artık, ömür boyu yapayalnız olacakmışım gibi hissediyorum , en azından biri beni sevseydi bu durum bana yeterdi sevildim en azından diye kendimi avuturdum, şu anki işyerimde de çok yalnız hissediyorum kafa dengi kimsem yok, çok mutsuzum tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

life25 .!.:

26 yaşındayım ve şu an hayatımda kimse yok, işyerimde de bana uygun birini bulamadım, aşık olduğum biri vardı artık onunla da imkansız oldu, bazı arkadaşlarım evlilik konusunu açıyor bana geç kalma gibisinden, çevremdeki kendi yaşıtlarımda biran önce evlenmek dersine düştü resmen, ben evlilik olsun demekten ziyade birinin beni sevmesine ilgisine ihtiyaç duyuyorum, belki de hiç-bir zaman sevilmeyeceğim ama bu sevgi ilgi görme ihtiyacını kendi kendime nasıl karşılaşacağımı bilmiyorum, insanların birbiriyle olan mutluluklarını gördükçe kendimi çok değersiz hissetmeye başladım artık, ömür boyu yapayalnız olacakmışım gibi hissediyorum , en azından biri beni sevseydi bu durum bana yeterdi sevildim en azından diye kendimi avuturdum, şu anki işyerimde de çok yalnız hissediyorum kafa dengi kimsem yok, çok mutsuzum tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

muhendisolmayin .!.:

aynısının 30yaşında erkek versiyonu bizim iş yerinde var. melek gibi çocuk ama kısmeti yok. tanışabilecegi kimse de yok iş yerinde bekar yaşına uygun kadın yok yani. bazıları bu hayatta kadın erkek farketmez kısmetsiz. talip olan olursa tanışmasına vesile olurum.

Genişletmek için tıkla...

izmirhavasi .!.:

25 yaşında ve 6 yıllık ciddiyetinin farkında olduğum bir ilişkim var.Tabii bir yaştan sonra sınıf arkadaşların, taşıtların evleniyor ama kimsenin sana evlilik konusu açma gibi bir yetkisi olduğunu düşünmüyorum. Şahsen bana tek dedikleri evlilik düşünüyor musun olabiliyor.Sana söyleyebileceğim tek şey kendini sevmekle başla işe ilk.Bence senin esas büyük sorunun şuan bu.Senin kimseye ve kimsenin sevgisine ihtiyacın yok.Elbette insanlar hayatında birinin olmasını, ilgiyi, sevgiyi ister ama senin söylediklerinden benim en çok çıkardığım şey sen kendini yeteri kadar sevip, önemsemiyosun.Yaşın gayet muhteşem tam hayatı yaşamak için.Kendine daha çok vakit ayır daha fazla sosyalleş.Bunu yaparsan hayatın sana cook güzel şeyler getireceğine eminim.

Genişletmek için tıkla...

moonslight .!.:

seni çok iyi anlıyorum. benim de derdim evlenmek değil hemen, insan zor zamanlarında birini istiyor. artık yaş 25 i geçince her şey ana babaya anlatılmıyor çünkü senden daha çok üzülmelerindne korkuyorsun ee bir süre sonra evli arkadşların senin dertlerini dinlemiyor seni anlyamıyor çünkü hayatları çok başka yönde ilerlemiş oluor iş yerindeki arkadaşlıklar ne kaadar kalıcı tartışılır.
insn ençok böyle zamanlarda birine ihtiyac duyuyor dertleşmek farklı bir bakış açısı bekliyor. hayatında da biri olmayınca kendini değersiz hissediyor. ben de kendime ara ara sorarım niye sevilmiyorum diye.
geçmişe takık biri değilim eskiden kimseyi istmiyorum yeni insanlar tanıyorum yeni iş yeride de birini bulamadım. sosyal biriyim ama işte olmayınca olmuyor. kardeşimin arkadaş çevresi bile bazen yetmiyor böyle durumlarda.

Genişletmek için tıkla...

Cac .!.:

Yaşınız cok genc lutfen kiymet bilin ve üzülmeyin.depresyon dediginiz sey vucudun silkelenmesi ben bunu kabul etmiyorum diyor vucut biran önce toparlanmaliyiz demesi.
Simdi bir video denk geldim dünyanın en zenginlerinden biri 90 yasinda bir adam .soruyorlar genclere yer degistirmek istermisiniz gencler hayir diyor .adamda 20 yaslara dönmek icin servetimi veririm diyor ama mümkün degil. Zamanin ve gencligin kıymetini bilin. Hersey güzel olur perdeleri acarsan ...

Genişletmek için tıkla...

life25 .!.:

Kendini hayata karşı nasıl motive ediyorsun peki

Genişletmek için tıkla...

Biti Zdrava .!.:

Konuyu ben mi açtım diye bir duraksadım bir an yaşlarımıza kadar derdimiz aynı. Sizin özgüven probleminiz var mı? Kendinizi seviyor musunuz, kendinizle barışık mısınız? Bu soruyu Instagram'da çok takipçili psikologa da soru-cevap yaparken sordum. O da doğru birini bulmanın gerçekten bu devirde zorlaştığını falan yazdı. Açıkça onun da cevabı bekle oldu. Ben daha önce interneti de denedim. Meşhur çöpçatan platformlarından uzak durun. Orada ciddi bir ilişki beklemek kasaptan marul almak gibi. Bu sözü de aAdil Yıldırım'ın kitabında okumuştum çok haklı aslında. Artık ilişkilerde sosyal medyanın etkisiyle insanlar uğraşmam ve bir ilişki için emek vermek istemiyor.

Genişletmek için tıkla...