Sevmek zorundayım psikologlar yardım edebilir mi ?

Sudanli

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2015
4.343
5.984
158
Sevmediğimiz sıkıldığımız bunaldigimiz şeyleri ( benim için akademik kariyer) psikolojik olumlama falan yöntemi ile sevebilir miyiz bunun bir yöntemi var mı? Deneyen var mı? Online önerebileceğiniz bir danışman var mı? Ayrıca bu benim işim bu kariyeri yapmak zorundayım ve iş değiştirmek gibi bir lüksüm de yok ( Rica ederim akademik duyar kasmaya bu iş sevmeden yapılmaz demeye gelecekler zahmet etmesin zira bu ülkede işini sevmeden de olsa yapmak zorunda olan milyonlar var) Kpss de olmaz zira bölümümün ataması artık neredeyse 0. Yeni şeyler öğrenmekten inanılmaz zevk alan bir konu hakkında güzel fikirler üretebilen biriyim lakin tez yazmak için o bilgisayarın başına geçince birseyler batıyor bana. Evli çocukluyum. Teşekkürler fikirler için.
 
Kim işini severek yapıyor ki. Herkes bir heves başlıyor iş arkadaşları patron müdür iş yükü filan bir sürü etken giriyor işin içine ve sevmemeye başlıyorsun. Umarım işinize yarar yorumlar gelir.
Teşekkür ederim umarım gelir.
 
Resmen ağlaya ağlaya başına geçtiğim bilgisayarda yazmalı bir işim var. Yapacak birşey yok, son dakikaya kadar bekleyip sonra şu kadar sayfa bitmeden bilgisayar başından kalkmayacağım diye karar verip oturuyorum. Yazmak zorunda olduğum kısım bitmeden odadan çıkmıyorum sadece çay almak ve tuvalete gitmek için. İşten kopmamak için yemeği bile bilgisayarın başında yiyorum telefonumu kapatıyorum filan. Tam tecrite alıyorum kendimi siz de deneyin belki işe yarar
 
Ben de işimi ve iş ortamimi hiç sevmiyorum. Hatta sevmemek ile nefret etmek arasında bir yerlerdeyim. Kesinlikle karakterime, olduğum insana , yaşam enerjime aykırı bir yerdeyim.
Aklımda bazı şeyler var (hatta bir ara çok yaklaştım) ama ciddi bir adım atma noktasında nedense hala yerimde sayiyorum...
Yine de size kendim için olan su öneriyi sunabilirim; ben olaya şöyle bakiyorum.
Beni en çok mutlu eden şey ne?
Tabii ki seyehat etmek.
Tamam, o zaman şubata guneydoguya bilet alayım , sonuçta o ay tatile çıkacağını bilip çalışmak benim için çok kolay. Kendimi güzel bir tatile hazırlarken hayat bana çok daha kolay geliyor.
Subatta döndüm, Mart'ta balkanlara gideyim, 23 Nisan'da Bolu'da kamp yapayım, Haziran'da bayram, köye gideyim, temmuzda bayram bir şeyler planlayayım, ağustosta güneye ineyim. Eylülde kamp yapayim..
Böylece yeniden işe gitmeye motivasyonum oluyor:)
Gecen hafta birkaç günlük bir tatilden geldim mesela :)
Böyle olunca hayatımi iğrenç bir yerde çürütüyorum hissim azalıyor :)
Siz neleri seversiniz en çok? Neyde mutlu olursunuz?
Tam olarak bunları yapmak için kendinize zaman ayirin
 
Şimdi sizin alanı mı sevmiyorsunuz yoksa akademi işini toptan mı sevmiyorsunuz o önemli. Alanınızı hiç ilginç bulmuyorsanız alan değiştirin. Akademiyi hiiiç sevmiyorum derseniz canınıza yazık bu şekilde eziyet çekersiniz. Başka iş bulamama sebebiniz nedir, istihdamın az olduğu küçük bir yerde mi yaşıyorsunuz? Eşinizle konuşup şehir değiştirme imkanınız var mı ya da uzaktan çalışma?

Bu şekilde zorlamayla itmeyle kakmayla ne başarılı olabilirsiniz, ne mutlu. İte kaka tez olmaz, publication olmaz. Bir noktada ya hocaya ya yaptığınız işe sabrınız biter. Çok motive insanlar bile bir noktada ehhh be yetti diyor. Hiçbir hevesiniz yoksa olmaz ki :KK51:

Yazdıklarınızdan sanki işkence makinasına kıstırmışlar tırnaklarınızı çekiyorlar o derece işkence hissine kapıldım bu şekilde hiiiiiiiç istemediğiniz bir işle mutlu olmanız imkansız :KK51:başka iş bulamama sebeplerinizi yazarsanız bence üyeler iyi fikirler verebilir. Kızmayın ama ben başka iş bakmanızdan yanayım. Master mı PhD mi anlayamadım, amstersa bitirin diplomayı kapıp vınlayın başka iş bakın. PhDyse başka iş bakıp vınlayın.
 
Ya nickinizi hep fıstıklı ananas diye okuyorum :D

Ben de akademideyim. Hep hayalimdi. Hayalim olmasa çok zor bence. Çekilecek çile değil tez yazmak. O yüzden ne desem bilemedim. Seveceğiniz ilginizi çeken bir tez konusu bulsanız?
 
Kim işini severek yapıyor ki. Herkes bir heves başlıyor iş arkadaşları patron müdür iş yükü filan bir sürü etken giriyor işin içine ve sevmemeye başlıyorsun. Umarım işinize yarar yorumlar gelir.

aynen, hiçbirimiz dansederek gitmiyoruz işe. ama çalışmak, uretmek karşılığında aysonunda maaş almak, kendi kazancını harcamak doyum sağlıyor.
 
Tez yazma kısmı , işinin sadece küçük bir bölümü. Geçici bir süreç. Bu sürecin sonrasına odaklanmak seni motive edebilir.
Bir de en zoru başlamak. Başladıktan sonra gerisi gelir.
 
Akademiyi sevmemenizin asil nedenini sorgulamak lazim oncelikle. Yani sorunu bilmeden cozum bulmak zor.Alaninizi sevmiyorsaniz degistirin, tez konusunu sevmiyorsaniz degistirin, kisileri sevmiyorsaniz o konuda yapilacak pek bir sey yok ama sevmediginiz kisilerle az muhatap olmaya calisabilirsiniz. Deney yapmayi sevmiyorsaniz tez bitinceye kadar sabredin sonra yapacak birileri bulunur, yazmayi sevmiyorsaniz bundan kacis olmadigi icin yazmayi kendinize kolaylastiracak yontemler bulmalisiniz.

Isin ozu once sevmeme nedeninizi bulun.
 
Ahh... 1 hafta markette çalışsanız işinizi öpüp başınıza koyarsınız bütün gün ayakta çalışmak o kadar zor ki... Oturarak çalıştıktan sonra her işi yapabilirim gibi geliyor. 😌

Teziniz bittikten sonra rahat edeceksiniz biraz dişinizi sıkın.
 
Sevmediğimiz sıkıldığımız bunaldigimiz şeyleri ( benim için akademik kariyer) psikolojik olumlama falan yöntemi ile sevebilir miyiz bunun bir yöntemi var mı? Deneyen var mı? Online önerebileceğiniz bir danışman var mı? Ayrıca bu benim işim bu kariyeri yapmak zorundayım ve iş değiştirmek gibi bir lüksüm de yok ( Rica ederim akademik duyar kasmaya bu iş sevmeden yapılmaz demeye gelecekler zahmet etmesin zira bu ülkede işini sevmeden de olsa yapmak zorunda olan milyonlar var) Kpss de olmaz zira bölümümün ataması artık neredeyse 0. Yeni şeyler öğrenmekten inanılmaz zevk alan bir konu hakkında güzel fikirler üretebilen biriyim lakin tez yazmak için o bilgisayarın başına geçince birseyler batıyor bana. Evli çocukluyum. Teşekkürler fikirler için.
Eşim yıllarca polis olma hayalini kurdu tamamen ümitleri bittiği bir anda hayalindeki mesleğe kavuştu çok şükür . Bazen mesleğinde sinirleniyor öyle kötü tarafı var böyle kötü tarafı var diye . Ona söylediğim senin yerinde olmak için bir zamanlar senin savaştığın gibi şuan savaşan milyonlarca insan var diyorum.
Asıl zor olan o bilgisayarın başına oturmak değil . Asıl zor olan 4 yıllık lisans mezunusundur ama kıç kadar mağazaya eleman alınmak için lise terk müdürün yanında el pençe durmaktır . Asıl zor olan her kendi mesleğini yapmak için gittiğin kurumlarda deneyimin yok diye seni değersizleştiren insanlar karşısında onlara dil dökmektir . Asıl zor olan sen bir şeyler için mücadele ederken liseyi bile açıktan okuyan kişinin senin yerine senin mesleğini yapıyor olmasıdır. Bunlar asla duyar kasma değildir . Biraz da çevrenizde sizin yerinizde olmak isteyen insanları düşünün diye küçük bir sitemdir .
 
Sevmediğimiz sıkıldığımız bunaldigimiz şeyleri ( benim için akademik kariyer) psikolojik olumlama falan yöntemi ile sevebilir miyiz bunun bir yöntemi var mı? Deneyen var mı? Online önerebileceğiniz bir danışman var mı? Ayrıca bu benim işim bu kariyeri yapmak zorundayım ve iş değiştirmek gibi bir lüksüm de yok ( Rica ederim akademik duyar kasmaya bu iş sevmeden yapılmaz demeye gelecekler zahmet etmesin zira bu ülkede işini sevmeden de olsa yapmak zorunda olan milyonlar var) Kpss de olmaz zira bölümümün ataması artık neredeyse 0. Yeni şeyler öğrenmekten inanılmaz zevk alan bir konu hakkında güzel fikirler üretebilen biriyim lakin tez yazmak için o bilgisayarın başına geçince birseyler batıyor bana. Evli çocukluyum. Teşekkürler fikirler için.
Akademik kariyeri idari kariyere çevirebilirsiniz. Üniversite yönetiminin basın ilişkileri vs vs gibi kurumları var, rektör ile görüşüp görev almak istediğinizi belirtin.
 
Back
X