sezaryen olanlar,ne kadar sürede toparlandınız?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Esra
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
sonda takılırken hiç zorluk çkmedim ben kendinizi rahat bırakın sıkmayın tabi bu hemşirenin eline de bağlı eli hafifti ağrı kesicileri yaparkende hiç acı olmamıştı.
 
sonda bu kadar kötü bişey mi yaa???

Ben de sezaryen oldum, ama sonda takmadı doktorum. Gece 12'den sonra bişey yemek-içmek yok demişti, sabah 07:30'da ameliyata girdim. Bu şartlar altında sondaya gerek olmadığını söylemişti. Ki ben "sondadan korkuyorum" gibi bişey söylemediğim halde.
 
Benim doktorumda sonda takmadı.Benimde en çok korktugum şeydi ama zaten sonda takılsaydı epiduralim yapıldıktan sonra takmalarını söyleyecektim..
 
sonda bu kadar kötü bişey mi yaa???

benim normal doğum ama bana takıldı..yani şöyle bişey tam doğum için çatala çıktım hazırlıyorlardı beni batikon vs ışıklar...bu sırada dr sondayı takıverdi anlamadım ben.sonra bastırmaya başladı idrar torbasına..bişey varsa boşaltalım dedi..maksimum 1 dk takılı durdu ama takıldı yani..ben acı diye bişey hatırlamıyorum valla ne takarken ne çıkarırken:44:
 
Benim doktorumda sonda takmadı.Benimde en çok korktugum şeydi ama zaten sonda takılsaydı epiduralim yapıldıktan sonra takmalarını söyleyecektim..

Fakat bence takılırsa korkma yinede..Sanırım buda kişiden kişiye değişiyor ..Çünkü ablama takıldıgında hiç acı hissetmedi "aaaa takıldı mı " dedi..
 
benim spinal anestezi ile oldu..ilk gün yoğun bakım odasında berbattı..
keşke ertesi gün ayağa kalktım,evde her işimi kendim yaptım diyebilseydim ama nerdeee...yardımsız zor kalkıyordum,sanki karnım yarılacakmış,öne düşecekmiş hissini taşıyordum yürürken..öksürmeye,gülmeye korkuyordum çünkü bunları yaparken çok canım acıyordu..spinal anestezi yaparlarken de çok zorlanmıştım..kamburunu çıkar diyorlar,bir türlü kambur yapamıyordum,sanki bebeklerime bişey olucak,canları acıyacak hissine kapılıyordum..bir kaç kez iğneyi sokup çıkardılar belime..olmuyordu bir türlü...ameliyat sırasında da panik mi oldum nedir,fazladan oksijen maskesi tuttular yüzüme..yarı baygın gibiydim..sözde spinal anestezi olucak,her ana şahit olacaktım ama olmadı..keşke genel anestezi olsaydım diye düşündüm..oğlumun doğumunu hatırlamıyorum doğru dürüst..sadece karnımdan çekip aldıklarını hatırlıyorum..kızımı da uzaktan göstermişlerdi..üniversite hastanelerinde yanına götürüp öptürmek yok sanırım..gerçi erken doğumdu benimki..ameliyatta titremeye başladım,biri içerden sıcak hava üfleyen bir şeyi tutuyordu üzerime..off daha sonraki günler eğilip ayakkabımı çıkaramıyordum,muhakkak eşim yardım ediyordu..anestezi ekibi çok önemli...sıpalarımın ağladıklarından bile emin değildim,yani o durumdaydım..dr uma ağladılar mı diye sordum..evet ağladılar dedi..ohhh dedim..çünkü ağlamaları nefes alabildikleri anlamına geliyordu..3 gün sonra hastaneden tekerlekli sandalye ile çıkmıştım..2-3 gün sonra başka bir hastaneye bebeklerimi küvezdeyken ziyaret ederken yine tekerlekli sandalye ile acilden girmiştim,çünkü uzun süre yürüyemiyordum,başım dönüyordu...
1 ay da anca kendime geldim..
Pek iç açıcı değil anlatıklarım ve yaşadıklarım ama benim maceram da böyle oldu...Geldi geçti yani...
 
Merhaba bu tip konuları okuyorum ara sıra herkesin anlatımı farklı sanırım bu tamamen kendini hazırlamak ve bakış açısıyla alakalı bişey. Kişi kendi bünyesini bilir zaten ağrı eşiği düşük insanların olayı yaşayışı farklı yada dayanıklı kişilerin bakış açısı farklı. Ben 36+6 da sancım başlayarak hastaneye gittim. Bana göre çok zor olmayan ama bir başkasına göre oldukça zorlu olabilecek bir hamilelik süreci geçirmiştim. Bebeğimin hiç sağlık problemi yoktu çok şükür ama ben çok kiloluydum 2 kere sırtımda kas sıkışması olmuştu acile kaldırıldım bu nedenle 48 saat ölüyorum sandım ve hamilelğimin 4. ayı itibariyle başlayan öksürük hala devam ediyordu ve şiddeti hiç eksilmeden üstelik. Ama buna rağmen ben hiç bir zaman zor bir hamilelik geçiriyorum düşüncesi geçmemişti aklımdan. Can taşıyordum hayata benimle bağlanan ve doğar doğmaz hayatı boyunca bana ihtiyacı olacak minik bir can tek odağım oydu bu nedenle yaşadığım hiçbir sıkıntı umrumda değildi. Sancım başlayıp doğuma gittiğimdede hiç öyle anlatıldığı gibi dayanılmaz bir durum yoktu. Hatta sabaha karşı 05:30 da başlayan sancıların doğum sancısı olduğuna inanamamıştım ancak 3 saat sonra doktoru aradım . Hemen hastaneye git cevabı bile doğumun başladığına inandıramamıştı beni. Hastaneye gittiğimde 5cm açılmam gerçekleşmişti bile ama ben anlamamıştım inatçı kızım kendini doğum kanalında ilerletmiyordu çünkü kanala yamuk girmişti bu nedenle sezeryana karar verdiler ilk tepkim epudral olmasıydı herşeyi görmeliydim iyikide öyle olmuş. Anestezist çok kilolusun bir kere denerim tutmassa genele çeviririm dediğinde üzülmüştüm ama inanıyordum tutacaktı. Sancı geldikçe bebeğime daha çok yaklaştığımı hissettim sadece zaten devamlı bir sancı değil bir süre sonra geçiyor 2 dakika rahatlıyorsun sonra yeniden giriyor ameliyathaneye girdiğimde sancılarım 3 dakikada birdi. Sedyeden masaya geçirdiler ve masada yan oturmamı istediler ayaklarımı sarkıttım önüme bir adam geçti ve omuzlarını sıkı sıkı tuttum o anda epudralim ardındanda spinalim takıldı hiç bişey hissetmedim . Bebeğim kanala girmiş olduğu için normalden daha zor ve uzun bir ameliyat gerçirdim. Meleğimi yanağıma eşim dayadı bebeğim babasının kollarındaydı öptüm kokladım dünyanın en güzel anı . Sonra bebek ve baba çıktı 1saat sonra ben çıktım zaten epudralin etkisi 8 saat sonra geçti ama hala takılı olduğu için düzenli olarak ağrı kesici veriyorlardı hiç bir ağrım olmadı
8. saat ayağa kalktım üzerimi değiştirdiler biraz koridorda yürüdüm. 3.gün saçıma fön çektirdim fotoğraflarımız çekildi eve çıktık bebeğimin altını kendim değiştirmeye başladım tabiki oturup kalkarken biraz canım yandı yardım aldım ama bu normaldi normal doğum yapanlardada sezeryanlardada oluyordu. Öksürüğüm 1 ay devam etti öksürürken canım yanmadımı yandı ama umursamadım. Dikişlerin bitiş noktalarında 15-20 gün batma yaşadım o kadar 20 gün sonra herşey normale dönmüştü. Doğumu öğlen 12:30 yapmıştım ertesi sabah duşumu aldım hiç kendimi bırakmadım. Ama benimle aynı anda doğum yapan başka insanlar benim taburcu olduğum gün daha ayağa kalkmayı denememişlerdi bile dediğim gibi bu kişiden kişiye deyişen bişey önceden stresini yaşamayın normal doğum şansınız varken sonuna kadar deneyin bende sancılarımı sonuna kadar yaşadım ameliyathaneye girdiğimde 10 cm açılmıştım ama bebeğim kendini ittirmediğim için sezeryan oldum. Sancıları sonuna kadar çekip sezeryana girmek istemem demeyin dayanılmaz değil o sancılar. Hem çok zor olsaydı kimse 2.yi doğurmazdı rahat olun herkesin başına geliyor insanlık tarihi kadar eski bir olay allah herkese hayırlısını versin. Sondadanda korkmayın zaten anesteziden sonra takılıyor çıkartılırkende hiç canınız yanmıyor. Ben çok kastım kendimi hiçte korktuğum gibi olmadı.Ayrıca tüm çekilen acılar unutuluyor merak etmeyin
 
15 gün sonra ev işlerine koşturmaya başlayabilmiştim ben , 6 ayda da vücudum toparlandı.
Zor bir doğum yaptım , sizin bahsettiğiniz gibi hem normal doğum ağrısı hem de sezeryan acısı çekenlerdenim ne yazık ki.
 
çok sağolun arkadaşlar cevaplarınız için.artık net olarak anladım ki kimsenin tecrübesi birbirini tutmuyor,gerçekten herkesin doğum hikayesi ayrı,en iyisi kıyas yapmamak...hangisi olursa olsun kolay bir doğum yapacağıma inanıyorum,anladım ki ne kadar pozitif olursam bu iş o kadar iyi geçecek.hayırlısı olsun artık...
1 saat sonra doktor randevum var,bi görüşelim bakalım neler anlatacak bana doğumla ilgili...
 
maşallah sen de çok hızlı toparlanmışsın...kesi demişsin de onu merak ediyorum ben de,tam olarak nerden kesiyorlar,yatay mı dikey mi ?dikey saçma sanki yataydır herhalde,bir de genişliği ne kadar?
Kesiyi yatay olarak pubik kemiginin yaklasin 4 parmak uzerine yapiyorlar, yaklasik 10 cm falan sanirim. Kesi yeri belli degil ama uzeri kat yapti sanki. Eminim herkesin farklidir. Bu arada ben de dogum sancisi cektim ama acilmama bakilmadan sezaryene alindim. Dogum sancisi hic de kotu bir sey degilmis. En azindan dayanilmayacak bir sey degil kesinlikle.
 
kızlar doktordan geldim.10 gün sonraya tekrar çağırdı,bebeğin kilo artış hızına bakacak,böyle devam ederse sıkıntı olacak gibi...cihazın yanılma payını da hesaplıyorum yine de fazla çıkıyor dedi.çatı muayenesini de yapacak haftaya,ona göre doğumu konuşuruz artık dedi.bakalım artık beklemekten başka çare yok,belki 10 güne kalmadan kendi gelmeye kalkar kızım,şimdiki kilosuyla normal doğum da zor olmaz zaten
 
Ben ufacık bir acıya bile dayanamam hemen tansiyonum düşer =) Doğumda ne yapacağım Allah bilir

Esracım iyi haberlerini bekliyoruz
 
Ben ufacık bir acıya bile dayanamam hemen tansiyonum düşer =) Doğumda ne yapacağım Allah bilir

Esracım iyi haberlerini bekliyoruz

ben de korkmuyorum falan diyorum ama özellikle geceleri uykum kaçınca bi düşünüyorum içim bi tuhaf oluyor:))
inşallah canım sıra yavaş yavaş bana geliyor,sonra sana devredeceğim bayrağı
 
merhaba hanimlar herkese saglikli kolay dogumlar diliyorum. sezeryandan once lag(v)man yapildi mi nail yaziliyordu unuttum, yani bagirsaklarin bosaltilmasi?
 
merhaba hanimlar herkese saglikli kolay dogumlar diliyorum. sezeryandan once lag(v)man yapildi mi nail yaziliyordu unuttum, yani bagirsaklarin bosaltilmasi?

bana yapılmadı daha doğrusu hemşireler hazırlamış tam yapacaklardı doktorum izin vermedi gerek yok dedi
 

Hadi bakalım canım herşeyin hayırlısı..
Önemli olan senin ve bebeğinin sağlığı..Dualarım seninle..
 
Ben 24 haftalık hamileyim. Zaman daralıyor yavaş yavaş...Doğum korkusu beni öldürecek bu gidişle :18: tek bildiğim şu anda yani bana cazip gelen epidural sezeryan...Çevremde bunu yapan herkes çok çok memnun. Ben normal doğum yapamam kiii çok tırsıyorum
İnşallah hepimiz sağ salim bebeklerimizi alırız kucağımıza..Ben 6 sene bekledim bu bebeği ve aşılama ile hamile kaldım. Sanki normal doğumla onu riske atacakmışım gibime geliyor. Tabi doğum korkusu da cabası..Ay bilmiyorum napıcamı kafam çok karışık :18:
 

Kendini hazırlamak ve bakış açısı ile alakası olduğunu düşünmüyorum..Tamamen acı eşiğinin düşük veya yüksek olması ve en fazla da anestezi ekibi ile alakalı bir durum..Aylarca hastanede doğuma dek yattım..defalarca doğumhanede sancı odasında sabahladım..hamileliğin başından doğuma dek her Allahın günü hem totodan hem koldan iğne yedim..3 günde 1 kasılmaları önlemesi için prepar ve magnezyum serumların takılması için damar yolu açıldı....üstelik ilk geçirdiğim ameliyat ta değildi..Hazır olmaya fazlası ile hazırdım,ki aylarca hastanede kalarak hiç dışarı çıkmadan küçücük bir odanın içinde sadece wc ye giderek sürekli yatmak ve buna sabır göstermek herkesin harcı değil diye düşünüyorum..
Normal doğumu da yaşadım ,normal doğum sezaryana göre çok daha kolay gelmişti bana...
 
Son düzenleme:
kızlar dün yine kontroldeydim,bebeğim 4 kilo görünüyor.doktor 1 hafta bekleyelim,kendiliğinden olmazsa artık sezaryen yaparız kilo sıkıntı olmaya başladı dedi.ameliyat hazırlıklarına da başlayalım ne olur ne olmaz dedi,tahliller,testler,anestezi uzmanıyla görüşme ,ekg....vs.
beklemekten başka çarem kalmadı artık.
anestezinin şekline de anestezi uzmanı karar verecekmiş,genel,spinal,epidural hangisi olacaksa artık.
çok heyecanlıyım,rüyalarıma giriyor sürekli.
artık seçim yapma lüksüm de yok,zaten ben de seçim yapmaktan korkuyordum sonra pişman olmamak için.en hayırlısı hangisiyse o olur inşallah.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…