Kızlar merhaba;ben 10.07.2012 de doğum yaptım kızım dünyaya geldi.Hamileliğimde hiçbir sorun yoktu ve doğuma kadar herşey çok iyidi.Doğum normal olucaktı ancak bebeğim kakasını yuttuğu için sezeryana aldılar.Doğduktan sonra yanıma getirdiklerinde morardığını fark ettik çocuk doktoruna götürdü eşim ve görümcem.İçime doğdu bir terslik olduğu bebeğimin kalp damarları tersti ve bir hafta içinde ameliyat olmaısı gerekiyrodu.kızımı başka hastaneye sevk ettiler bende ertesi günü gittim yanına.Kendimi hastanede o kadar çaresiz hissettim ki.Ama kızımı hemen yanıma verdiklerinde dünyalar benim olmuştu.Ben anneydim ona bakmalıdım onu öpüp koklamalıydım ona doyasıya sarılmalıydım.Ama kızımın her yanında kablolarvardı.Kucağıma almaya zorlanıyordumm.Herşey bir rüya gibiydi uyanınca geçecekmiş gib.Bir hafta kızımla kaldım sonrasında ameliyat günü geldi babasıyla ağlaya ağlaya doktorlara teslim ettik kızımızı başka çaremiz yoktu ki ama söyledik bebeğimize ne olursun bize geri dön iğleş.Ellerinden yüzünden öptük canım yavrumuzu.Ameliyatımız başarılı geçti ancak tansiyon yüzünden 3 gğn sonrasında kızımızı kaybettik. Bu yaşadıklarımı her yazdığımda aslında içim parçalanıyor.Nasıl bu acıyla yaşayabiliyorum diye hep soruyorum kendime ama Yüce Rabbim veriyor sabrını.Hep sabır diliyorum.Çok yorgunum düşünmekten çok yoruldum.Yokluğu beni mahvediyo.Aklım duygularım herşey bir yana savrulmuş gibi.kendimi toparlayamıyorum.Şimdi tekrardan işe başladım 1 aydır çalışıyorum.İşteyken sanki herşey eskisi gibi sanki bu bütün olanları ben yaşamamışım gibi tabi soranlar oluyor o zaman nereye kaçıcağımı bilmiyorum konusunu açtıklarında duramıyorum yanlarında boğazım düşümleniyor.Evdeyken hep yaşadıklarım aklımda.Doktorun demesine göre 1 sene beklememiz gerekiyor ama biz ocak ayında tekrar Allahım nasip ederse bebek düşünüyoruz..Benide aranıza kabul edermisiniz?