Arkadaşlar merhaba. Bende geçtiğimiz ay Bebeğimi 39. Haftada kaybettim. Doğuma 6 gün varken son kontrolümde bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim. O an bütün dünya başıma yıkıldı. Öyle ki beni o an öldürseler, kor alevlere atsalar o kadar canım acımazdı… Maalesef kucağıma o güzel yavrumun cansız bedenini verdiler… Beşiğine yatıracağımız bebeğimizi babası elleri ile kara toprağa yatırdı… Öldük, bittik, yandık kavrulduk… içimde ki bu acıyı tarif edebilecek kelimeleri DAHİ bulamıyorum… Oysaki bebeğimin odasını bile kurmuştuk. Beşiği, yatağı, eşyaları, şampuanları, hastanede dağıtacağımız şekerler, kurabiyeler…. daha neler neler Ama her şey ALLAH’ tanKeşke bebeğim yanımda olsaydı da o eşyalar hazırlıklar varsın olmasaydı… Keşke bebeğimin o güzel eşyaları olmasaydı da patiskalara sarsaydım… O özenerek süslediğim odası yatağı olmasaydı da bebeğimi yerlerde koynumda da yatırsaydım.. Ama kader işte sabır ediyorum. Rabbime Hamd ediyorum.. Beterin beteri var. Demek ki bizim sınavımız buymuş.. Ama biliyorum ki yavrum şuan cennet bahçelerinde. Tertemizdi o çünkü.. Tertemiz, günahsız, saf, Pirü-Pak… O yüzden bunlar aklıma geldikçe içimi tarif edemediğim bir huzur kaplıyor.. Artık yavrumu Mahşer günün de göreceğim.. Bilmem ki onunla görüşmeye, onun olduğu yere gitmeye layık olabilecekmiyim ?... Allah inşallah babasıyla birlikte nasib eder. İşte böyle arkadaşalar, artık bir ömür boyu önüne geçemeyeceğim bir hasretin sahibi oldum. İnşaallah Rabbim annelik duygusunu tatmayı tüm isteyenlerle birlikte bana da sizlerede nasibeder.
ertesi sabah saat 8;53'de Rabbine koştu Muhammed Ali'mm.. Bugün vefatinin 1. Haftası acimin tarifi yok. Su ruhsuz cümleler bile aktaramiyoe yanginimi . Esim oglumuzu elleriyle yikamis topragina birakmis . fotografini istedim dikislerim iyileşince göstereceklermis çorap giymiş meleğim pamuk koymuşlar içine misssler gibi kokuyor .. Rabbime yakisti annesinin süt kokulusu cansiz bedeninde bile tebessüm ediyormuş can parem ayin 14 gibi parlayan yüzüyle..
