- 16 Ekim 2015
- 1.721
- 2.312
- 133
- 42
Sakın isyan etme. Neden ben diye sorgulama. Vardır Rabbim bir bildiğin de. Allah korusun bebeğinin şefaatinden de mahrum kalırsın, öbür dünyada da kavuşamazsın yavruna. Biliyorum çok zor, çok acı. Ben de aynı duygular içindeyim. İsyan etmek de geliyor içimden ama o anlar da Rabbim bana sabır ver diye dua ediyorum. Sonra daha kötü durumda olanları düşünüyorum, şükrediyorum. Çok şükür ki biz sağlıklıyız ve tekrar bebek sahibi olabilecek durumdayız. İlk bir ay ben intihar etmeyi bile düşündüm, oğluma kavuşamama ihtimali aklıma geldi her defasında vazgeçtim. Sonra eşim, ailem geldi aklıma. Beni de kaybederlerse taşıyamazlar bu acıyı dedim ve bencilce düşünmekten vazgeç Yasemin dedim kendi kendime. Ben kendimi ve oğlumu şöyle avutuyorum " Bu dünya geçici, sonsuz dünyada birlikte olucaz, seni orada büyütücem oğlum, seni orada sarıp sarmalıycam, öpüp kokluycam, ninniler söyleyerek büyütücem oğlum" bu dünya kirli, bu dünya kötü, oğlum tertemiz gitti öbür dünyaya, hiç kirlenmeden, tertemiz.... Böyle düşününce insan rahatlıyor biraz. Sakın isyan etme arkadaşım, sakın...Neden böyle oluyor niye ben diyorum bakıyorum benle hamile olan herkes onların sorunu hiç yok olmasında ama neden hep ben