Sıkıldım...

Peki benim anlamadigim bu negatiflik niye? Düsünce gücüne inaniyorum ben.. Sürekli negatif düsünen biri pek mutlu olamaz zaten

Nasıl pozitif olunur bilmiyorum belki de .
Yanı bu evet sağlıklıyım,ailem sağlıklı falan arada söylüyorum kendime.
Ama yeterli mi değil
Kafamı arindiramiyorum.
Böyle küçük küçük adamlar dolaşıyor kafamda rap rap rap .
Hiç durmuyor beynim
Huzuru bulamıyor.
 
Pesimist bir romantik olduğumu söylerler :)
Kendimi çok pesimist bulmam daha çok her şeyin pozitif taraflarını görmeye çalışırım ama öyle bir etki yayıyorsam demekki.
Giden 12,5 seneniz geri gelmeyecek ama daha nice 12,5 seneler yaşayacaksınız. Belki de her şey nihai ve kağıt üzerinde bitmediği için üzerinize bu ruh hali var.
Boşanma gerçekleşince bence sizde içinize daha çok dönüp kendinizi mutlu etmeye izin vereceksinizdir.
 

Bana da iflah olmaz bir odun olduğumu soyluyorlar
Cilvesiz,pat pat insanın suratına yapıştıran,çok fazla insan sesine tahammül edemeyen ,sokaklarda yürüdüğünde bile arka sokakları seçen,soğuk,ilgisiz .
Içimde bitiremediğim kavgam var kendimle
Sürekli kendimle çatışıyorum.
En ağır da kendimi eleştiriyorum sanırım.
Kendimi sevemiyorum
 
İşte kilit cümle burada... “kendimi sevemiyorum” :/
 
çok tatlısiniz bu duyguyu ancak yaşayan bilir ki ben günde 2 kez yikanirdim zor gelmezdi

Spordan sonra kokmayacağımi bilsem ona da üşenirdim de mecbur yıkaniyorum .
Insanları öldürmeyeyim yani gerek yok :)
Mecbur çalışıyorum
Mecbur insanlarla diyalog kuruyorum
Mecburen ailemle görüşüyorum.
Mecburen yaşıyorum işte
 
Bak kalkıp kapuska yapmam lazım 3 gündür mutfak tezgahında beni doğra diye bekliyor .
Ac oturuyorum öyle.
Gideyim bi gazla kapuska yapayım de mideme bi kaç lokma girsin
Kapuska kilo verdirir lol
 
valla çok iyi olurdu

Bak şunu çok merak ediyorum .
Şimdi arkadaşlarım var ev hanımı tamam mi .
Birer çocukları var .
Bütün gün evde temizlik yapıp yemek yapıp çocuk bakıyorlar ve o kadar mutlular ki ..
Yanı diyorum sıkılmıyor musun ?
Yooo
Arada eşimle geziyoruz
Yok arkadaşlarla gün yapıyoruz
Yok kahvaltıya gidiyoruz.
Yanı hayat dediğimiz bu mu aslında
Vakit öldürülmeye gelinen bir yer mi mesela ?
Bir insan 7/24 aynı şeyleri yapsa sıkılmaz mi ?
Bende mi var bi anormallik .
Istediğim şeyleri yapmaya yeterli param yok mesela o canımı sıkıyor .
Şehir değiştirmek bile masraf.
Defolup gitmek istiyorum bu anadolu şehrinden.
 

Ne cidden mi, bana hiç uğramadı bu:) Ocak oğlaklarındanım ve üstümden tren geçmiş gibi hissediyorum.
 
Herkese olur senin hallerinden. Geleceğe dair umudun ve planın ve bu planı gerçekleştirecek şartların yoktur, ondan böylesin bence.

Evet gerçekten yaşadığım bu yer bastı beni artık.
Burada yaşamak istemiyorum.
Ama kamuda da çalışmıyorum ki hop bi tayin isteyeyim .
Defolup gitmek bile parayla.
Defolup gitmek istiyorum.
Çürüyorum burada .
Nefes alamıyorum
 
aynen öyle hatta geçen hafta sonu iki sı musallat oldu kahvaltı diye 1 saat uzaklıkta bir yere gittik nasıl mutlular zor dondük oradan ben hem sıkıldım yoruldum hafta ici de sürekli görüşmek istiyorlar okulda benim kafam patlıyor çıkışta onlarla buluşup parks gidecekmisim ne güzel mis. Belki de çalışmak zorunda olmak bizi bu hale getirdi kaçta yatarsam yatayim 6.30 da kalkmak zorundayım hasta olsam da gitmeliyim halbuki tüm hayalim öğretmen olmaktı ne salakmisim diyorum ve ev hanımlarına ozeniyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…