- Konu Sahibi kultanesi_104
-
- #1
Yazsam mı yazmasam mı diye çok düşündüm.. Ama içimi dökecek,halimi anlayacak kimse olmadığından buraya yazmak istedim.. Çünkü Allah razı olsun burda çok içten insanlar içten bi şekilde yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.