Sıkıntıdayım.. Yardım edin..

kultanesi_104 .!.:

Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

kultanesi_104 .!.:

Yazsam mı yazmasam mı diye çok düşündüm.. Ama içimi dökecek,halimi anlayacak kimse olmadığından buraya yazmak istedim.. Çünkü Allah razı olsun burda çok içten insanlar içten bi şekilde yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

portatak .!.:

Aynı durum bende de var. Aradaki yaş farkına veriyorum. Anlamıyor işte düşünceler farklı, hayat onların gençliğindeki gibi değil. Bazen beni kendi gençliğiyle bile kıyaslıyor. İş kolik ki ne biçim.. İş yaparsam süperim onun gözünde. Amaaan ben boşverdim....

Genişletmek için tıkla...

sulugozluhatununzeynebi .!.:

Cnm allah yardimcin olsun anne hiç sordunmu ne derdin var yada ona seni seviyorum dedinmi?

Genişletmek için tıkla...

Arada mesafe olunca sevgisinide dile getiremiyor insan.. Çekiniyor. Sarılmak,güzel sözler söylemek istiyorum ama o böyle yapınca içimden hiç bi şey gelmiyor ki..

Umutlu_OL_ .!.:

Dua edeceğim...

Ek olarak... Klasik gelebilir ama... Hepimizin bir sınavı var... Kimimiz sevgili, kimimiz eş, kimimiz evlat, kimimiz sağlık, kimimiz aile... Bakın yazarken ve okurken bile yoruluyor insan sınavlar bol... Klasik gelebilir ama şu halde bunun sizin sınavınız olmasından başka bir açıklama olamaz, neticede karşınızdaki anneniz ve size düşman gibi davranması için bir sebep yok...

Geçenlerde okudum, çok hoşuma gitti, belki siz zaten biliyorsunuzdur... Hz. Mevlânâ bir gün eve gelir, oğlunu üzgün görür. Sebebini sorar.
Oğlu: "Hiç…" der.
Hz. Mevlânâ dışarı çıkar.
Kapıda asılı bir kurt postu vardır, onu alır üstüne giyer. Ellerini havaya doğru açıp ulamaya başlar.
Oğlu babasının bu haline bakıp güler.
Hz. Mevlânâ:
"Evladım, gördün mü?" der.
"Dünya dertleri de işte böyledir. Kurt, aslında korkutucu bir hayvandır. Ama sen o postun arkasında babanın olduğunu bildiğin için korkmadın ve güldün.
İşte bütün dertlerin arkasında da RABB'inin olduğunu bil ve O'na güven." der...

Bizi üzen her duruma bu şekilde yaklaşmak zor gelebilir, gönlümden geçen sonsuz bir teslimiyetle Allahın size bu çıkmazı geçici olarak verdiğine iman etmeniz ama her neye inanıyor olursanız olun hayatta her dert bitiyor... Kanser hastaları iyileşiyor, senelerce komada kalan adam aniden uyanıveriyor, yıllarca karısını döven adam pişman olup harika bir aile babasına dönüşüyor, öyle uç örnekler bir yana yaprağı solan ağaç yeniden yeşeriyor, her şey ya özüne ya güzele dönüyor... Burada zor olan gencecik bir yaşta, üstelik üniversitede okurken bu psikolojiyle baş etmek ama ne kadar zorsa sonucu da o kadar güzel oluyor... Mesela siz isyan edip ipe sapa gelmez bir serseriye gönül vererek annenizden kurtulma yolunu da seçebilirsiniz, okuyup kendi eviniz ve kendi kuracağınız aileyle sonsuz mutlulukları tatmayı ve annenizden çok daha bilinçli, sevecen bir ebeveyn olmayı da...

Olayların ardındaki sırları bilmediğimiz için çektiğimiz acıları yanımıza kar sayarız oysa onlar yarının teminatı... Yaşadıklarınızı her şeye rağmen annenize saygıda kusur etmeyerek atlatırsanız ne kadar yüce bir şey yapıp ne mükafatlar alabileceğinizi bir düşünün... Üstelik belki siz bunları yaşamasaydınız ileride sahip olacağınız evladınıza standart, ona sadece yemek pişiren ve onu temiz tutan bir anne olacaktınız ama bu sayede henüz dünyaya gelmemiş bir meleği öyle harika yetiştireceksiniz ki sizden alacağı sevgi ve şefkatle çok iyi yerlere gelecek ve insanlara inanılmaz faydaları dokunacak... Ben yazdıklarınızı okurken tam da bunu hissettim...

Genişletmek için tıkla...

Umutlu_OL_ .!.:

Dua edeceğim...

Ek olarak... Klasik gelebilir ama... Hepimizin bir sınavı var... Kimimiz sevgili, kimimiz eş, kimimiz evlat, kimimiz sağlık, kimimiz aile... Bakın yazarken ve okurken bile yoruluyor insan sınavlar bol... Klasik gelebilir ama şu halde bunun sizin sınavınız olmasından başka bir açıklama olamaz, neticede karşınızdaki anneniz ve size düşman gibi davranması için bir sebep yok...

Geçenlerde okudum, çok hoşuma gitti, belki siz zaten biliyorsunuzdur... Hz. Mevlânâ bir gün eve gelir, oğlunu üzgün görür. Sebebini sorar.
Oğlu: "Hiç�" der.
Hz. Mevlânâ dışarı çıkar.
Kapıda asılı bir kurt postu vardır, onu alır üstüne giyer. Ellerini havaya doğru açıp ulamaya başlar.
Oğlu babasının bu haline bakıp güler.
Hz. Mevlânâ:
"Evladım, gördün mü?" der.
"Dünya dertleri de işte böyledir. Kurt, aslında korkutucu bir hayvandır. Ama sen o postun arkasında babanın olduğunu bildiğin için korkmadın ve güldün.
İşte bütün dertlerin arkasında da RABB'inin olduğunu bil ve O'na güven." der...

Bizi üzen her duruma bu şekilde yaklaşmak zor gelebilir, gönlümden geçen sonsuz bir teslimiyetle Allahın size bu çıkmazı geçici olarak verdiğine iman etmeniz ama her neye inanıyor olursanız olun hayatta her dert bitiyor... Kanser hastaları iyileşiyor, senelerce komada kalan adam aniden uyanıveriyor, yıllarca karısını döven adam pişman olup harika bir aile babasına dönüşüyor, öyle uç örnekler bir yana yaprağı solan ağaç yeniden yeşeriyor, her şey ya özüne ya güzele dönüyor... Burada zor olan gencecik bir yaşta, üstelik üniversitede okurken bu psikolojiyle baş etmek ama ne kadar zorsa sonucu da o kadar güzel oluyor... Mesela siz isyan edip ipe sapa gelmez bir serseriye gönül vererek annenizden kurtulma yolunu da seçebilirsiniz, okuyup kendi eviniz ve kendi kuracağınız aileyle sonsuz mutlulukları tatmayı ve annenizden çok daha bilinçli, sevecen bir ebeveyn olmayı da...

Olayların ardındaki sırları bilmediğimiz için çektiğimiz acıları yanımıza kar sayarız oysa onlar yarının teminatı... Yaşadıklarınızı her şeye rağmen annenize saygıda kusur etmeyerek atlatırsanız ne kadar yüce bir şey yapıp ne mükafatlar alabileceğinizi bir düşünün... Üstelik belki siz bunları yaşamasaydınız ileride sahip olacağınız evladınıza standart, ona sadece yemek pişiren ve onu temiz tutan bir anne olacaktınız ama bu sayede henüz dünyaya gelmemiş bir meleği öyle harika yetiştireceksiniz ki sizden alacağı sevgi ve şefkatle çok iyi yerlere gelecek ve insanlara inanılmaz faydaları dokunacak... Ben yazdıklarınızı okurken tam da bunu hissettim...

Genişletmek için tıkla...

Umutlu_OL_ .!.:

Mesela siz isyan edip ipe sapa gelmez bir serseriye gönül vererek annenizden kurtulma yolunu da seçebilirsiniz, okuyup kendi eviniz ve kendi kuracağınız aileyle sonsuz mutlulukları tatmayı ve annenizden çok daha bilinçli, sevecen bir ebeveyn olmayı da...

Olayların ardındaki sırları bilmediğimiz için çektiğimiz acıları yanımıza kar sayarız oysa onlar yarının teminatı... Yaşadıklarınızı her şeye rağmen annenize saygıda kusur etmeyerek atlatırsanız ne kadar yüce bir şey yapıp ne mükafatlar alabileceğinizi bir düşünün...

Genişletmek için tıkla...

kultanesi_104 .!.:

Umutlu_OL ' un dediği gibi bizim imtihanımız bu belki de sabretmek gerek.. çok zor ama işte.

Genişletmek için tıkla...

kultanesi_104 .!.:

Yazsam mı yazmasam mı diye çok düşündüm.. Ama içimi dökecek,halimi anlayacak kimse olmadığından buraya yazmak istedim.. Çünkü Allah razı olsun burda çok içten insanlar içten bi şekilde yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

acakirr .!.:

canım benim de aynen senin gibi bir annem var arefe günü hem sarma sarılacak hem de temizlik yapılaca annem markete gitti ben de kendi kendime dedim ki biz sarmayı yere sofrabezi sereriz tahtada sararız şimdi yere pirinç dökülecek sarma bitsin süpürürüm dedim eve geldi başladı bağırmaya ama nasıl beddua edyo kardeşim de dayanamadı neden böylesin süpürücez işte diyince annem daha da koptu ben o zaman 25 kardeşim 23 yaşındaydı ikimizde terlik attı benim dizim mosmor olmuştu kardeşimin hem morarmış hem de kanamıştı ve bayram günü bize elini öptürmedi ve tam 1.5 ay aynı evde bizimle konuşmadı

Genişletmek için tıkla...

kultanesi_104 .!.:

Yazsam mı yazmasam mı diye çok düşündüm.. Ama içimi dökecek,halimi anlayacak kimse olmadığından buraya yazmak istedim.. Çünkü Allah razı olsun burda çok içten insanlar içten bi şekilde yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

esraab .!.:

Dua edeceğim canım hemen hemen yaşıtız. Annenle tek başınızayken konuşmayı denesen ? Veya anne gel dışarı çıkalım oturalım çay-kahve içelim konuşalım desen ? Senin bilmediğin içini çok sıkan bir problemi de olabilir, her ihtimali düşünmek lazım. Belki sadece psikolojik bir şeydir. Destek almayı teklif edebilirsin?

Genişletmek için tıkla...

BlackberryWinter .!.:

biliyo musun aynı duruma yakın bende yaşadım annem bayramda elini öptürmedi 3 ay falan aynı evin içinde hiç konuşmadı benimle yabancı gibiydik komşular barıştırmıştı.
ama gene aynı tas aynı hamam aklına estikçe kavga eder bizimle konuşmaz istediği kadar daha ne kadar böyle devam eder bilmiyorum 20 yaşındayım sanırım dayanıcak durumum kalmadı.

Genişletmek için tıkla...

ooofff offf.. çok zor valla.. anlayabiliyorum.. insan iyi anlaşmak istiyor.. ama olmuyor işte geliniyle arkadaş gibi birbirlerinii dinlerler sohbet ederler ama benmle pek öyle değil.. en ufak yanlşımda ya da 2 kelimeyi 3 kelime etsem kızmaya bağırmaya başlar.. nefret ediyorum artık bu durumdan..

acakirr .!.:

canım benim de aynen senin gibi bir annem var arefe günü hem sarma sarılacak hem de temizlik yapılaca annem markete gitti ben de kendi kendime dedim ki biz sarmayı yere sofrabezi sereriz tahtada sararız şimdi yere pirinç dökülecek sarma bitsin süpürürüm dedim eve geldi başladı bağırmaya ama nasıl beddua edyo kardeşim de dayanamadı neden böylesin süpürücez işte diyince annem daha da koptu ben o zaman 25 kardeşim 23 yaşındaydı ikimizde terlik attı benim dizim mosmor olmuştu kardeşimin hem morarmış hem de kanamıştı ve bayram günü bize elini öptürmedi ve tam 1.5 ay aynı evde bizimle konuşmadı

Genişletmek için tıkla...

kultanesi_104 .!.:

Yazsam mı yazmasam mı diye çok düşündüm.. Ama içimi dökecek,halimi anlayacak kimse olmadığından buraya yazmak istedim.. Çünkü Allah razı olsun burda çok içten insanlar içten bi şekilde yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

kultanesi_104 .!.:

Yazsam mı yazmasam mı diye çok düşündüm.. Ama içimi dökecek,halimi anlayacak kimse olmadığından buraya yazmak istedim.. Çünkü Allah razı olsun burda çok içten insanlar içten bi şekilde yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Sorunuma gelecek olursam; benim sorunum annemle ilgili..Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim. Annem yaş itibariyle büyük.. Geç çocuk sahibi olmuşlar. Bu sebepten midir başka sebepten midir bilmiyorum biz annemle hiç anne kız gibi olamadık. Hiç doğru düzgün dertleşemedik. Genelde tartıştığımız kavga ettiğimiz anların sayısı güzel anlarımızdan çok daha fazla. Benim de suçum vardır belki bilmiyorum.. Ama artık bu durum çok ağrıma gidiyor. Çok üzülüyorum. Çünkü hiç bir şeyi anlatamıyorum,beni dinlemiyor. O dinlenmeyince kızıyor bağırıyor. Ama ben bi şey anlatmaya paylaşmaya kalkınca ya araya başka laf sokuyo sürekli konuşmamı bölüyor ya da anlatacağım şeyi dinlemeden kendi yorumlayıp kızıyor tepki veriyor. Ben çok yoruldum artık. çünkü ben onunla iyi anlaşmak istiyorum fakat bir türlü olmuyor. Abim evleniyor yengeme karşı şen şakrak onunla konuşunca keyfi yerinde ama genel itibariyle biz çatışma halindeyiz. Gerçekten artık çok üzülüyorum. Biraz önce de yine tartıştık. Sinir krizi geçirdi. bağırdı çağırdı ağladı kendine bir sürü beddua etti bende kendi haline bırakıp ayrıldım yanından.. Çok basit şeyler için bunu yapıyor. Mesela bu tartışmanın sebebi bana ütü çok var ütü yap demişti ben de onla bunla uğraş yapamadım işimi hallettim baktım ütü masasını getirdi ben de gidip ütüyü indirdim o rahatsız diye ben yapmak istedim yorulmasın istedim. anne ben yaparım sen bırak dedim kızdı suratımı astım sonra bağırmaya başladı sen niye böylesin vs vs uzattı ben de sen dönüp birazcık kendine bak her şeye kızıyorsun sen niye böylesin dedim artık olay koptu ağladı bağırdı çağırdı sinir krizi geçirdi ben de başka odaya çekildim. Şu an sakin. Ama ben artık çok yıprandım bu hep böyle oluyor. Lütfen bana yardımcı olun ve dua edin.. Şimdiden teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...