Sinirden ölüyorum şuan

filmdelisi .!.:

Bebeklerimiz vallahi çok benziyormuş.
Ben mutfakta çözümü şöyle buldum, alt dolaplara tehlikeli bir şey kesinlikle koymuyorum.
Plastikler, hafif tencereler, poşetler, örtüler falan var.
Günde defalarca döker çünkü, baktı ki ev toplu saça saça dağıtması lazım oğlumun.
Bebeğim hiç beşikte uyumadı, bir tek küçükken anne yanı beşik kullandık kendi odasına da diş çıkardığı için sürekli geceleri 20 küsür kere uyandığından geçiremedik, bizimle uyuyor.
Bizimle derken bildiğiniz 3 kişi yatıyoruz hatta o kafamızda uyuyor, geceleri suratımıza tekmesiyle uyanıyoruz.
Dediğiniz gibi sınır sevmiyor, kapılar kapalı olamaz yoksa kafa atar ağlaya ağlaya, 5 dk yalnız bırakamazsınoz delirir.
Bir tek maşa izliyor ben de açıyorum valla 10 dk da hemen tuvalete gidip yüz yıkayıp geliyorum.
İçme olayı için aventin pipetli bardağını öneririm benim oğlum da çok boğulurdu, ama o bardak sayesinde şuan pet şişeden bir şeyi eline versem lıkır lıkır içebiliyor.
İlk zaman çok çekince öksürürdü ama müthiş işe yaradı 1 ayda gelişti yutkunması.
Küçük desek o da felaket valla.
Yatılı bakıcı alıyoruz 5.gündr kaçıyor kadın.
Daha 10 gün kalanı görmedik, dayanamıyorlar.
Kaçmasınlar diye el üstünde tutuyorum her şeyini ben yapıyorum, yediği önünde yemediği ardında çayona kadar ben koyuyorum hizmet ediyorum, alışverişe falan çıkarıyorum akşam 8 paydos veriyorum yani günde 10 saat çocuklara bakmada yardım istiyorum ama nafile gene de kaçıyorlar.
Zaten büyük olanı hiç istemiyorlar 10 dk oyala diyorum, ben ona bakamam hayır diye cevap veriyorlar.
Allah bizlere sabır versin elbet büyüyecekler ama onlar büyüdüğünde biz ne olacağız orası meçhul.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

İlk olarak bana tezat düşündüğünüzü alıntılayıp cevaplayan sizdiniz, ben değil.
Buradaki konuda hanımefendi zor bir durumdan ve yapamayacağından bahsediyor, inatla ona bunda bir şey olmadığını sizin yapabildiğinizden hatta 10 gündür çok güzel de zaman geçirdirdiğinizden bahsediyorsunuz.
Yani mükkemmel anne adayı ben değil, sizsiniz.
İkincisi ise, bebekten bebeğe insandan insana değişen bir durumu hafife alıp abartıdan bahsedip, üzerine güçlü kadın profilinizi gözümüze gözümüze iteliyorsunuz.
Aferim size, siz güçlüsünüz diye bu kadın da mı güçlü olsun?
Ne yarışı bu şimdi?
Üçüncü olarak her bebek için mükemmel anne kendi annesidir, sizin çocuğunuz slingde durur benimki sadece kollarımda.
Bu ne beni kötü yapar ne siz slinge alıştırabildiniz diye sizi madalyalı yapar.
Evet, benim çocuklarıma benden iyi bakabilecek bir Allahın kulu yok, bu bilinen çevremde tanıyan herkesin de onayladığı bir gerçek.
Çocukluğumdan beri tek öğün yemekle hatta bazen yemeden, bazı günleri uyumadan atlatabildiğim için normal insan standartlarına zaten sahip değildim, iyi ki değilmişim yoksa zaten dayanamazmışım.
Benim bu olumsuz yaşam tarzım, çocuklarıma bakarken daha aşina olduğum bir hayatı bocalamadan geçirmeme fayda sağladı.
Hamileyken zehirlendiğimde, hastaneye yatmam gerekirken bebeğimle başa çıkılamadığından dolayı evine dönmüş ve bunu atlatmış bir anneyim, dolayısıyla karnım burnumda hem kusarken hem de kucağımdaki çocukla ilgilenebildiğimden ben dışında kimse yapamaz deme hakkına sahibim.
Sonuncusu ise, bakıcıların kaçması tamamen çocuk kaynaklı çünkü maddi manevi olarak en üst düzeyde bir yaşam hakkı sunuyorum onlara, adeta hizmetlerini görüyorum yeter ki baksınlar diye ama nafile.
İşte siz başınıza gelmediği için anlayamazsınız, burada sayfalarca bebeklerimi anlatsam kendinizinki kadar bilecek ve siz yapabildiğiniz için bizler hayıflanıyor kendimize acıyor olacağız.
Taksicinin bile haline acıdığı, pedagogların bir çare bulamayıp huyu bu ne yapalım dediği bir kadına burada kendinizi ispat etmeniz evet, komik oluyor.
Daha da uzatmak istemiyorum sizi alkışlıyorum üstünlüğünüzü ve benim beceriksizliğimi kabul ediyorum, desem yeterli mi?

Genişletmek için tıkla...