- 19 Ocak 2014
- 2.821
- 4.195
- 448
- Konu Sahibi poyrazinmelegi
- #1
Merhabaaaalaaaaarrrr!
Nasılsınız efenim?
Off.. Size değişen hayatım ve benliğimden biraz bahsetmek istiyorum..
7 yıldır süregelen bir ilişkim var. Acısıyla, tatlısıyla, anne-baba sorunlarıyla geçen.
Diğer konumdan da belki hatırlanır ama kısaca bahsetmek isterim.. Daha evlenmeden, iş resmiyete dökülmeden o kadar itici ki o kadar komik şeyler yaşandı ki. Şu an gülüyorum evet ama haksızlığa zamanında ses çıkarmadığım ve hakkı olmayan insanların bana yaptıkları muameleyi düşündükçe sinirlerim tavan yapıyor, elim ayağım buz oluyor.
Böyle konular yaşandıktan sonra ilişkimde huzursuz bir hava hakim oldu. Zira benim bitmeyen öfkem, onun bu olaylardan sıkılması gibi.
En küçük bir şey de konuyu oraya getirmeye ve isyan etmeye başladım. ( Biliyorum, iğreeanç bir şey yaptığım..
)
Ama bunun da bir sebebi vardı.. Olmaz olur muydu hiç? Benim o “delikanlı, yiğit, millete “Aslan” olan sevgilim” ailesine kuzuydu. Başlarda bir şey söylemedi. Bekledi galiba. Zaten öyle büyük sıkıntılar yaşamadık sadece babasının bir hareketi hariç. Genel olarak ailesinin saçma bir şekilde oğullarını kıskanmalarıydı problem.
Sonradan sonraya sert konuşmalar yapmış olmalı ki inanılmaz bir geri dönüş..
Sonra da görüşmedik pek zaten. Kendime bile saygımı yitirmeye başladığım ortamlarda pek bulunmamaya başladım. Hayatımda ilk defa böyle şeyler yaşadım tecrübe oldu bana, sağlam bir tecrübe.
Şimdi ise travma gibi bir şey oldu ben de. Konular bitti, kapandı, ortalık duruldu ben durulamadım. Durup durup sarıyorum sevgilime. Böyle sinirsen vücudum titriyor. Öfke patlaması yaşıyorum, bazen konuyu bilerek hoop oraya getirip lafımı söylüyorum.
Tamam çok itici bir davranış kabul ediyorum ve normalde zaten böyle biri değildim. Bu öfke kontrolü, sakin kalma, eski konuları tekrar tekrar açmama ve insanları, yaşanılanları çok da takmama konusunda öneri istiyorum..
Özellikle eşini bile takmayan cool üyelerimizden..
Nasılsınız efenim?
Off.. Size değişen hayatım ve benliğimden biraz bahsetmek istiyorum..
7 yıldır süregelen bir ilişkim var. Acısıyla, tatlısıyla, anne-baba sorunlarıyla geçen.
Diğer konumdan da belki hatırlanır ama kısaca bahsetmek isterim.. Daha evlenmeden, iş resmiyete dökülmeden o kadar itici ki o kadar komik şeyler yaşandı ki. Şu an gülüyorum evet ama haksızlığa zamanında ses çıkarmadığım ve hakkı olmayan insanların bana yaptıkları muameleyi düşündükçe sinirlerim tavan yapıyor, elim ayağım buz oluyor.
Böyle konular yaşandıktan sonra ilişkimde huzursuz bir hava hakim oldu. Zira benim bitmeyen öfkem, onun bu olaylardan sıkılması gibi.
En küçük bir şey de konuyu oraya getirmeye ve isyan etmeye başladım. ( Biliyorum, iğreeanç bir şey yaptığım..
)Ama bunun da bir sebebi vardı.. Olmaz olur muydu hiç? Benim o “delikanlı, yiğit, millete “Aslan” olan sevgilim” ailesine kuzuydu. Başlarda bir şey söylemedi. Bekledi galiba. Zaten öyle büyük sıkıntılar yaşamadık sadece babasının bir hareketi hariç. Genel olarak ailesinin saçma bir şekilde oğullarını kıskanmalarıydı problem.
Sonradan sonraya sert konuşmalar yapmış olmalı ki inanılmaz bir geri dönüş..
Sonra da görüşmedik pek zaten. Kendime bile saygımı yitirmeye başladığım ortamlarda pek bulunmamaya başladım. Hayatımda ilk defa böyle şeyler yaşadım tecrübe oldu bana, sağlam bir tecrübe.
Şimdi ise travma gibi bir şey oldu ben de. Konular bitti, kapandı, ortalık duruldu ben durulamadım. Durup durup sarıyorum sevgilime. Böyle sinirsen vücudum titriyor. Öfke patlaması yaşıyorum, bazen konuyu bilerek hoop oraya getirip lafımı söylüyorum.
Tamam çok itici bir davranış kabul ediyorum ve normalde zaten böyle biri değildim. Bu öfke kontrolü, sakin kalma, eski konuları tekrar tekrar açmama ve insanları, yaşanılanları çok da takmama konusunda öneri istiyorum..
Özellikle eşini bile takmayan cool üyelerimizden..
Son düzenleme:
