Sinirine hakim olmak

desifre

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
6 Temmuz 2012
291
167
103
İzmir
Önceden çok sinirli olup şimdi sinirini dizginleyebilen biri var mı aranızda? :KK11:
Bi yolunu yordamını bana da öğretseniz. Bazen sinirime hakim olamıyorum, belki yapım gereği belki genetik bilemiyorum. Bu huyumu engellemek istiyorum.
Bi arkadaşım dert anlatınca dünyalar sakini bir insan olup en mantıklı yolu gösterebilirken aynı anda fırıncının normal bir lafına bile beş saat söylenebiliyorum. Kendi hayatıma da zarar vermeye başladı. Bir ortamda tanınırken despot dediğim dedik biri olarak biliniyorum. Nasıl değiştirebilirim bu huyumu?:kahve:
 
Can cıkar huy çıkmaz der atalar ama..
Değiştirmek için çabalarsanız başka..
Kendine ve etrafa verdiğin zararı düşün yeter aslında...ama insanoğlu duramıyor işte.
 
bende sinirliyim
karsimdaki insanlari kirmamak adina artik susmayi deniyorum
icimden 10 a, 20 e kadar sayiyorum mesela sakinlesmeye calisiyorum
her zaman ise yaramiyor ama eskiye göre daha sakinim
 
Karakter torpulenebilir belki ama tamamen ortadan kalkmaz. Yani anca bu ileri boyuttaysa destek almak en mantklisi.
 
Kac yasindasiniz bilmiyorum ama ben buyudukce sinirlerime daha cok hakim olabildim ...
umursadikca kizdikca bagirdikca kendime saygimi yitirdigimi farkettim .. karsimdaki kim olursa olsun benim cileden cikmama sebep olmamaliydi ...
nedense boyle dusundum bi yastan sonra ...
hee tabi hepte susmuyorum ama artik eften puften seylere canimi sikmayacak kadar akillandim ...
 
eskiden sakindim. artık sinirlerimi dizginlemiyorum. saldım gitti. iyi de oluyo. susup niye kendimi üzeyim.
 
Ben hakim olmayı öğrendim ama sonra midem ağrıyo beyaa :KK45:
Boyle olunca banyoya girip dusu sonuna kadar aciyorum, icimde ne varsa soyleniyorum soyleniyorum kufrediyorum finalde 'allahindan bul' deyip guzelce yikaniyorum ve bebekler gibi cikiyorum banyodan tavsiye ederim mide agrisi falan kalmiyor :ukala: :süslü:
 
Önceden çok sinirli olup şimdi sinirini dizginleyebilen biri var mı aranızda? :KK11:
Bi yolunu yordamını bana da öğretseniz. Bazen sinirime hakim olamıyorum, belki yapım gereği belki genetik bilemiyorum. Bu huyumu engellemek istiyorum.
Bi arkadaşım dert anlatınca dünyalar sakini bir insan olup en mantıklı yolu gösterebilirken aynı anda fırıncının normal bir lafına bile beş saat söylenebiliyorum. Kendi hayatıma da zarar vermeye başladı. Bir ortamda tanınırken despot dediğim dedik biri olarak biliniyorum. Nasıl değiştirebilirim bu huyumu?:kahve:


Ben öyleydim eskiden ama zamanla , insanları tanıdıkça , bir olay karşısında haksız duruma düştüğümde artık tutabiliyorum zıplayan sinirlerimi ... Çok sinirlenince sanki o insan karşımdaymış gibi konuşup sinirimi hıncımı döküyorum inanılmaz relaks oluveriyorum :KK31:
 
Bu malesef huyunuzz.kimse etrafinda negatif insan istemez.herkeste nazinizi cekmez yalniz kalirsiniz.
Sinirlenmek yerine gulmeyi deneyin.soylenmek yerine espiri yapmayi inanin daha mutlu olursunuz
 
Sessz kalmayı dene. Herşeye atlama aşılıyo zamanla. Ben kendim öyle aştım gibi :)
 
Ya sosyallesip cok fazla ortamlara girip cikacaksin arkadas es dost cevreni genisleteceksin ya da sakinlestirici hafif ilaclar var bagimlilik yapmayan onlardan kullanacaksin. Baska yolu yok
 
İçimden saymayı, kendimi karşıdakinin yerine koymayı vs denedim; yardım almayı da. Olmadı, olmuyor.
Aslında aşırı negatif bir insan değilim; sosyal, güleryüzlü hatta komik bile sayılırım çevremden aldığım tepkilere göre. Vurdumduymazlık da var öyle bağırdığım biri ses çıkarsa canım da acımaz, midem de ağrımaz. Ama kıra kıra insanları olmuyor. Dönülmez bir akşamın ufkuna gelmeden halledeyim istiyorum. Yani amacım düzeltmek.
Mesela konuyu açtıktan sonra okudum benzer bi konu açılmış kendine hakim olamamakla ilgili, ben de aynı şekilde biliyorum kalp kıracağım, diyorum kendi kendime söylemeyeceğim diye inat gibi anında ilk işim onu yapmak oluyor.
 
İçimden saymayı, kendimi karşıdakinin yerine koymayı vs denedim; yardım almayı da. Olmadı, olmuyor.
Aslında aşırı negatif bir insan değilim; sosyal, güleryüzlü hatta komik bile sayılırım çevremden aldığım tepkilere göre. Vurdumduymazlık da var öyle bağırdığım biri ses çıkarsa canım da acımaz, midem de ağrımaz. Ama kıra kıra insanları olmuyor. Dönülmez bir akşamın ufkuna gelmeden halledeyim istiyorum. Yani amacım düzeltmek.
Mesela konuyu açtıktan sonra okudum benzer bi konu açılmış kendine hakim olamamakla ilgili, ben de aynı şekilde biliyorum kalp kıracağım, diyorum kendi kendime söylemeyeceğim diye inat gibi anında ilk işim onu yapmak oluyor.


Sürekli dikkatini sinirlenmeyeceğim nolursa olsun diye kendini şartlandığın için :sinirli:Akışına bırak bir şey olursa ortamı terk et. Dikkatini başka şeylere ver. Mesela bir bardak düşün kırmicam kirmicam diye diye en son gider o bardağı kırıverirsin neden çünkü aşırı dikkatten dolayı .
 
Önceden çok sinirli olup şimdi sinirini dizginleyebilen biri var mı aranızda? :KK11:
Bi yolunu yordamını bana da öğretseniz. Bazen sinirime hakim olamıyorum, belki yapım gereği belki genetik bilemiyorum. Bu huyumu engellemek istiyorum.
Bi arkadaşım dert anlatınca dünyalar sakini bir insan olup en mantıklı yolu gösterebilirken aynı anda fırıncının normal bir lafına bile beş saat söylenebiliyorum. Kendi hayatıma da zarar vermeye başladı. Bir ortamda tanınırken despot dediğim dedik biri olarak biliniyorum. Nasıl değiştirebilirim bu huyumu?:kahve:


Zaman, hayat deneyimi, olgunlasmak, ise yariyor.. Genelde sabirli olmayinca sinirli oluyor insan cunku sabirli olmayida zamanla ogreniyorsun hayatta
 
Ben yerine göre sakın kalabilenlerdenim..yanımda çocuklarım varsa ve o an biri beni kizdirdiysa sakın olmak için elimden geleni yaparım ve bir ölçüde başarırım da..fakat onlar yokken üff ben artık ben olamam yada asıl benliğim ortaya çıkar..bilmiyorum..
Birde genelde haksızlık karşısında sinirlenirim.Ama şunu unutmamak lazım bana haklıymışım gibi gelen konular karşıdakine tam tersi olabilir.sinirliyken farketmiyor insan..kötü olan bu.
 
Ben sinirlenmiyorum artık. Galiba bir şeyleri kabul edebilmekle ilgili birşey. İnsanları tanımakla. Eskid n bende sinirlenirdim. Şimdi olayların Nasıl gelişeceğini çok önceden kestirebiliyoruz ona göre gardını alıyorum. İnsanları bir iki konuşmadan sonra çözüyorum ve edepsizlerle muhattap olmuyorum. Bu kişi fırıncıysa gereğinden fazla tek kelime söylemiyorum. Bazen ani olaylar veya hesaba katamadığım şeyler olduğunda da o kişinin haddini bildiriyorum. Yaptığı terbiyesizliği yanına bırakmıyorum. Mesela trafikteki saygısızlara sinirlenmiyorum, yol vermeyenlere korna çalanlara, önünü kesenlere görmemezlikten, duymamazlıktan geliyorum. Ama biri gelip bana sataşırsa haksız olduğu halde gerekirse arabadan inip bağırıyorum. Ama bu durumlar çok nadir oluyor. Genelde insanlar uzaktan artistlik yapıyorlar.
 
Back
X