- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Kızlar selam.
Benim sinirlerim çok sağlam değil sanırım çünkü, sinirlendiğimde hemen elim , dizim tüm vücudum titremeye başlar.
Benim sanki midemden, soluk boruma kadar bir ateş çıkıyor, ağzımı açsam ateş çıkacak o derece.
Çok sabırlıyımdır, ama sabrımın sebebi, sinirlendiğimde krize vuran boyutlara ulaşmasından korkmamdır.
Ben kimseye, sinirlenmeden , titremeden, ağlamadan, içimdekini ifade edemeyecek miyim ?
Sırf bu yüzden hep konuşmaktan, söylemekten kaçıyorum.
İçimde bir kuş var, sanki göğsüm ona dar geliyor. O kadar çok sinirliyim ki şu sıra, özellikle birine karşı.
Ona baktığımda, kafasını duvara vura vura patlattığım canlanıyor gözümde.
Hatta öldürsem ne olur ? Diye düşünmeye başladım. Böylelerini öldürmek sevap olur filan demeye başladım.
Çok çok üzülüyorum bunları düşündüğüm için ama dün ilk defa ölsün istedim. "Canın çıksın ya" dedim.
O kadar sıktı ki... Aşk meşk meselesi değil bu arada.
Ben bu bedduama engel olamadım . Tutamadım kendimi. Ölmesini istiyorum ve bu düşünceme engel olamıyorum.Normalde bırakın beddua'yı . Allah b...nı versin, cezanı versin bile demem ben.
Kafayı sıyırmak üzereyim.
Bu düşünceler çok kötü farkındayım, nasıl kurtulurum ?
Mesela dün gece bir an , bir laf söyledi. Öyle bir sinirlendim ki.... Mandalini ağzıma tıktım, ki susayım diye.
Düm vücudum titredi.
Sinirlendiğinizde napıyorsunuz kızlar ?
Ve şunu anladım ki, katil olmak zor iş değilmiş bazıları için aslında. Sinirimize hakim olamazsak, bir cinnet her şeyi çözecek neredeyse.
Benim sinirlerim çok sağlam değil sanırım çünkü, sinirlendiğimde hemen elim , dizim tüm vücudum titremeye başlar.
Benim sanki midemden, soluk boruma kadar bir ateş çıkıyor, ağzımı açsam ateş çıkacak o derece.
Çok sabırlıyımdır, ama sabrımın sebebi, sinirlendiğimde krize vuran boyutlara ulaşmasından korkmamdır.
Ben kimseye, sinirlenmeden , titremeden, ağlamadan, içimdekini ifade edemeyecek miyim ?
Sırf bu yüzden hep konuşmaktan, söylemekten kaçıyorum.
İçimde bir kuş var, sanki göğsüm ona dar geliyor. O kadar çok sinirliyim ki şu sıra, özellikle birine karşı.
Ona baktığımda, kafasını duvara vura vura patlattığım canlanıyor gözümde.
Hatta öldürsem ne olur ? Diye düşünmeye başladım. Böylelerini öldürmek sevap olur filan demeye başladım.
Çok çok üzülüyorum bunları düşündüğüm için ama dün ilk defa ölsün istedim. "Canın çıksın ya" dedim.
O kadar sıktı ki... Aşk meşk meselesi değil bu arada.
Ben bu bedduama engel olamadım . Tutamadım kendimi. Ölmesini istiyorum ve bu düşünceme engel olamıyorum.Normalde bırakın beddua'yı . Allah b...nı versin, cezanı versin bile demem ben.
Kafayı sıyırmak üzereyim.
Bu düşünceler çok kötü farkındayım, nasıl kurtulurum ?
Mesela dün gece bir an , bir laf söyledi. Öyle bir sinirlendim ki.... Mandalini ağzıma tıktım, ki susayım diye.
Düm vücudum titredi.
Sinirlendiğinizde napıyorsunuz kızlar ?
Ve şunu anladım ki, katil olmak zor iş değilmiş bazıları için aslında. Sinirimize hakim olamazsak, bir cinnet her şeyi çözecek neredeyse.
Son düzenleme:
