Hepinize günaydın, beni uyku tutmadı..
Önceden çok sakin, eline vur ekmeğini al bir tiptim. Evlendikten sonra yediğim kazıklarla birlikte maymun gözünü açtı. Her neyse. Eşim aşırı umursamaz bir insan, bilenler bilir bir türlü benimle aile olmayı beceremiyor. Her özel günümüz bir iğrenç hatırayla hatırlanıyor bizde. İl senemiz mesela, hatırlamadı üstüne birde beynim çok dolu bunu mu düşünücem diyerek kavga etti benimle. Ve nicesi hep böyle hepsi ayrı birer rezalet, düğünüydü, balayıydı, ilk aylarımızdı geriye dönüp bakınca hiç güzel bir anımız yok.
Velhasıl eşimle bunu milyon kez konuştum, telafi edilen hiç bir şey yok. Bir kaç gün önce ona çok güzel bir haber verdim haliyle hani insan bir çiçek veya kendini önemli hissettirilsin diye bekliyor. Benim kocam yine eli boş geldi ve yine bi şekilde üste çıktı..
Neyse asıl meseleye geliyorum, beni önemsemediğini düşünüyorum bu yüzden içimde aşırı bir kin var kus kus bitmiyor. En son arkadaşlarının yanında düğün meselesini açtılar düğünümüzün ne kadar saçma olduğundan felan bende içimdekileri tutamadım ve hepsini kustum, düğünün iğrenç olduğundan hatta eşimin tarafının görgüsüz olduğundan çok sinirli bir şekilde konuştum. Eşim çok mahçup oldu hiç bir şey demedi. Benim tavrım çok yanlıştı. Ama evde konuştuğumuzda bunları önemsemediği için insanların önünde onu rezil etmek istedim belki utanır diye..
Eve gelince çok pişman oldum ve bunu bir iki kez daha yapmıştım. İnsanların gözünde kim bilir nasıl bir duruma düştük. Bu durumu nasıl telafi edebilirim ?
