Selam arkadaşlar,
29 yaşında bir çocuk annesiyim. Şu anda 97 kiloyum. Ama zannetmeyin ki bu kilolar doğumla birlikte geldi. Ben kendimi bildim bileli kiloluydum Ortaokulda 60 lı kilolardayken lisede 70 lere üniversite ve sonrasında evlenene kadar 80 lerde gittim geldim. Evlenince aşkın ve evliliğin verdiği o büyük rahatlık ve rehavetten bir ara 98 ler kadar çıktım. 98 i görme korkum 100 e çıkacak sadece 2 kilocuk beni rejim yapmaya teşvik etti. Sözde çok güçlü karar vermiş ve bu sefer herşyi kuralına göre yapıp zayıflayacaktım. Diyetiyene gittim, spor salonuna yazıldım, Vesselam 2 ayda 83 e kadar düşmüş hemde yağdan vermiştim. Dünyanın en mutlu ve en rahat insanıydım sanki. Tabiki kilo vermem durmuştu ama bunun bilincindeydim. O ara ev değiştirme ve taşınma gibi pürüzler çıktı spora biraz ara verdim. Hopp bir ay sonra baktım ki hamileyim. Öğrendiğim gün saatlerce ağladım. Hatta asla tasvip etmeyeceğim aldırma olayını bile düşündüm. Sonrasında 15 kiol vermeyi başaran ben hamileliğinide az kilo alarak geçiri diye kendimi teskin ettim ki vesselam sadece 12 kilo alarak doğum yaptım. Sonrasında da bilinçliydim aslında bol sıvı tüketiyor sebze meyveye ağırlık veriyor gereksiz kalorilerden kaçınıyordum. Ama birazda etrafdakilerin gazıyla aman sütün kesilir aman sen emziklisin diye diye bir yemeye başladım ki sormayın gitsin hani afedersiniz ahırdan boşalır gibi yararlı yararsız herşeyi ama herşeyi yedim. Kendime engel olamıyordum sanki dünyayı yiyip bitiricektim vee olan oldu 104 gördüm. Artık kendimden korkuyordum bu işin sonu nereye gidecekti Yine bir karar bu sefer bir bucuk ayda 10 kilo verdim ama yine düzenim bozuldu ve şu an 97 kiloyum ama artık 100 ü görmek istemiyorum ve de görmüyeceğim.
29 yaşında bir çocuk annesiyim. Şu anda 97 kiloyum. Ama zannetmeyin ki bu kilolar doğumla birlikte geldi. Ben kendimi bildim bileli kiloluydum Ortaokulda 60 lı kilolardayken lisede 70 lere üniversite ve sonrasında evlenene kadar 80 lerde gittim geldim. Evlenince aşkın ve evliliğin verdiği o büyük rahatlık ve rehavetten bir ara 98 ler kadar çıktım. 98 i görme korkum 100 e çıkacak sadece 2 kilocuk beni rejim yapmaya teşvik etti. Sözde çok güçlü karar vermiş ve bu sefer herşyi kuralına göre yapıp zayıflayacaktım. Diyetiyene gittim, spor salonuna yazıldım, Vesselam 2 ayda 83 e kadar düşmüş hemde yağdan vermiştim. Dünyanın en mutlu ve en rahat insanıydım sanki. Tabiki kilo vermem durmuştu ama bunun bilincindeydim. O ara ev değiştirme ve taşınma gibi pürüzler çıktı spora biraz ara verdim. Hopp bir ay sonra baktım ki hamileyim. Öğrendiğim gün saatlerce ağladım. Hatta asla tasvip etmeyeceğim aldırma olayını bile düşündüm. Sonrasında 15 kiol vermeyi başaran ben hamileliğinide az kilo alarak geçiri diye kendimi teskin ettim ki vesselam sadece 12 kilo alarak doğum yaptım. Sonrasında da bilinçliydim aslında bol sıvı tüketiyor sebze meyveye ağırlık veriyor gereksiz kalorilerden kaçınıyordum. Ama birazda etrafdakilerin gazıyla aman sütün kesilir aman sen emziklisin diye diye bir yemeye başladım ki sormayın gitsin hani afedersiniz ahırdan boşalır gibi yararlı yararsız herşeyi ama herşeyi yedim. Kendime engel olamıyordum sanki dünyayı yiyip bitiricektim vee olan oldu 104 gördüm. Artık kendimden korkuyordum bu işin sonu nereye gidecekti Yine bir karar bu sefer bir bucuk ayda 10 kilo verdim ama yine düzenim bozuldu ve şu an 97 kiloyum ama artık 100 ü görmek istemiyorum ve de görmüyeceğim.