- 27 Temmuz 2025
- 16
- 6
- 1
- 18
Selam kızlar,
Yakın bir arkadaş grubum var. Hepsi abim, kardeşim gibi gördüğüm insanlar. Biriyle yaşadığımız bir konuşma yüzünden işler karıştı. Bir konu hakkında konuşurken sözlerime inanmadı. Yalan söylediğimi düşünüyor. Yalan söylemediğimi söyledim. Ciddiye alınmadığımı belli eden şeyler söyledi beni de sinirlendirdi bu durum haliyle. İnanıyorsa inansın, inanmıyorsa da kalsın diye düşünerek "Ben neden kendimi kanıtlamak zorunda kalıyorum" dedim. Sonrasında olayı orada kapattı ve yolun açık olsun demeye getirdi.
Bu durum biraz benim özgüvenimi kırdı açıkçası. Hatta kapasiteme güvenmediğini anlamış oldum. Dolayısıyla hayal kırıklığı ve kalp kırıklığı da beraberinde geldi. Şu an günlerdir hiçbir şekilde iletişim kurmuyoruz. Boşluğa düşmüş gibi hissediyorum çünkü hepsiyle her gün illa konuşurduk, gruptan olsun ya da kendi aramızda olsun. Aynı şekilde grup da durgun şu sıralar. Kimseden ses seda çıkmıyor. Zaten biz hariç iki kişi kalıyor geriye. Yaklaşık 2 buçuk hafta önce sordum ama haberleri yokmuş. Arkadan konuşmak gibi olur diye konuyu onlara açmadım. Ama belki onunla konuşmuşlardır ve gruptan da bu yüzden kimse bir şey yazmıyordur diye düşünmeye başladım. Sonuç olarak kabuğuma çekildim.
Neyse, anlayacağınız içim içimi yiyor. Eski günlere geri dönmek istiyorum. Ama kırgınlığım ağır basıyor gerçekten. O da yalan söylediğimi düşündüğü için ilk adımı benden bekliyor. İtiraf ederek dönmemi falan bekliyor olabilir. Ama ortada bir yalan yok zaten. İnatçı insanlarız, inadımız batsın. Arabulucu kişiliği bulunan bir insanım, ve konuşmaya ya da iletişime çok önem veririm. Kendimi ifade edemediğimi hissettiğim için havada kalan şeyler olduğunu düşünüyorum. Bu durumu da hiç sevmem. Her şey netleşsin, ya iyi olalım ya da kötü olalım isterim genelde. Ama iş inada binince de bu şekil ortada kalıyorum. Haksız taraf ben değilim neden adım atmaya çalışıyorum diye kendimi suçluyorum. Günlerdir bu şekilde kafam çok karışık.
Fikirlere ve farklı bakış açılarına ihtiyacım var. O yüzden bu tarz bir forumda konuyu açmak istedim. Çevremden de fikirler aldım ama bilemiyorum. Siz böyle bir durumda ne yapardınız?
Yakın bir arkadaş grubum var. Hepsi abim, kardeşim gibi gördüğüm insanlar. Biriyle yaşadığımız bir konuşma yüzünden işler karıştı. Bir konu hakkında konuşurken sözlerime inanmadı. Yalan söylediğimi düşünüyor. Yalan söylemediğimi söyledim. Ciddiye alınmadığımı belli eden şeyler söyledi beni de sinirlendirdi bu durum haliyle. İnanıyorsa inansın, inanmıyorsa da kalsın diye düşünerek "Ben neden kendimi kanıtlamak zorunda kalıyorum" dedim. Sonrasında olayı orada kapattı ve yolun açık olsun demeye getirdi.
Bu durum biraz benim özgüvenimi kırdı açıkçası. Hatta kapasiteme güvenmediğini anlamış oldum. Dolayısıyla hayal kırıklığı ve kalp kırıklığı da beraberinde geldi. Şu an günlerdir hiçbir şekilde iletişim kurmuyoruz. Boşluğa düşmüş gibi hissediyorum çünkü hepsiyle her gün illa konuşurduk, gruptan olsun ya da kendi aramızda olsun. Aynı şekilde grup da durgun şu sıralar. Kimseden ses seda çıkmıyor. Zaten biz hariç iki kişi kalıyor geriye. Yaklaşık 2 buçuk hafta önce sordum ama haberleri yokmuş. Arkadan konuşmak gibi olur diye konuyu onlara açmadım. Ama belki onunla konuşmuşlardır ve gruptan da bu yüzden kimse bir şey yazmıyordur diye düşünmeye başladım. Sonuç olarak kabuğuma çekildim.
Neyse, anlayacağınız içim içimi yiyor. Eski günlere geri dönmek istiyorum. Ama kırgınlığım ağır basıyor gerçekten. O da yalan söylediğimi düşündüğü için ilk adımı benden bekliyor. İtiraf ederek dönmemi falan bekliyor olabilir. Ama ortada bir yalan yok zaten. İnatçı insanlarız, inadımız batsın. Arabulucu kişiliği bulunan bir insanım, ve konuşmaya ya da iletişime çok önem veririm. Kendimi ifade edemediğimi hissettiğim için havada kalan şeyler olduğunu düşünüyorum. Bu durumu da hiç sevmem. Her şey netleşsin, ya iyi olalım ya da kötü olalım isterim genelde. Ama iş inada binince de bu şekil ortada kalıyorum. Haksız taraf ben değilim neden adım atmaya çalışıyorum diye kendimi suçluyorum. Günlerdir bu şekilde kafam çok karışık.
Fikirlere ve farklı bakış açılarına ihtiyacım var. O yüzden bu tarz bir forumda konuyu açmak istedim. Çevremden de fikirler aldım ama bilemiyorum. Siz böyle bir durumda ne yapardınız?