Ben de çoğu insanın yaptığı hatayı yaptım ve bütün hayatımı ona odakladım. Şuan bir tanıdıkla bile dertleşmek gelmiyor içimden galiba ruh halim iyi değil.başka şeylere yönel.. aklına o değil de başka şeyler kurcalasın. sosyal ortamını genişletebilirsin, hayvan barınaklarına gidebilirsin, kurslara gidebilirsin yeni insanlarla tanışırsın ama mutlaka aklını başka şeyler meşgul etsin
Ne güzel ama ben o kadar alıştırdımki kendimi onun eşim olacağına şimdi büyük bir boşluğa düştüm. Bu dediklerini yapmak bana çok çok uzak geliyor. Belki yaşımdan dolayıdır.Bekar oldugum donem 3senelik iliskim vardi bitti .. sonra ne mi oldu 1-2ay uzuldum zirladim ama kendimi eve kapatip onu dusunmedim gecti flortlerim oldu vs sonrada evlendim bukdr esimide cok seviyorum
Kocişim :)
Ailem de aynı şeyi söylüyor. Evlenip ayrılmak daha kötü diyor. Evlenip ayrılanları yadırgamıyorum asla hepimiz insanız ve hatalar bizim için.Hic birsey imkansiz degildir , Millet ne acilar cekiyorda herseyi unutuyor..
Öncelikle kendinden emin adimlar atmalisin.
Bitiyse bitti , evlenip ayrilabilirdin dahami iyi olucakti??
Simdiden bitmesi senin acindan daha iyi olmus , en azindan evli degildin..
Belki 4 yıl önce olsa ben de böyle düşünüyordum ama şimdi yıllarım boşuna mı gitti diye düşünmekten kendimi alamıyorum.Önce kendini başka şeylere ver, hedeflerin olsun. Iş güç falan. Sonra yeni biri karşına çıkar herşeyi unutur bu günlere gülersin.
unutursuuuuunnn merak etme unutuluyorBen de çoğu insanın yaptığı hatayı yaptım ve bütün hayatımı ona odakladım. Şuan bir tanıdıkla bile dertleşmek gelmiyor içimden galiba ruh halim iyi değil.
Ben kendimden çok ailemi bu kadar üzdüğüm için kendimi ve onu affedemiyorum.Zaman her şeyin tek ilacı. Kendinize zaman verin. Ben eşimden boşandım sonra iki seneye yakın, tüm ailesiyle tanıştığım evlilik planı yapan adam terk etti. Çok zordu seneler aldı toparlanıp kendimi bulmam ama sonra 2,5 sene önce hayatıma bir mucize geldi (şimdiki eşim) Allah'tan umut kesilmez her şeyin bir vakti var inanın. Acınızı da yaşayın dibine kadar ağlayın üzülün arının. Ama sonsuz değil unutmayın her acının sonu var.
Benim derdim unutamamdan çok neden bunları yaşadım diye soruyorum? İsyan etmek istemiyorum her şerde bir hayır vardır diye ama elimde değilunutamazsın sanıyorsun ama unutuyorsun sonra da cokkkk ama cok mutlu oluyorsun.
Ben kendimden çok ailemi bu kadar üzdüğüm için kendimi ve onu affedemiyorum.
Ne güzel ama ben o kadar alıştırdımki kendimi onun eşim olacağına şimdi büyük bir boşluğa düştüm. Bu dediklerini yapmak bana çok çok uzak geliyor. Belki yaşımdan dolayıdır.
Tek avuntum bu zaten"bazen iyi şeyler de biter ki daha iyileri başlayabilsin.."
27 yaşındayım ve şuan en baştan başlamak çok zor geliyorKac yasindasiniz?
Yapacak bir sey yok sekerim, caninizin acimasi normal , zamanla unutup iyileseceksiniz. Hemen laylaylom mutlu olmayi beklemeyin.
Kendime ne kadar yüklendiğimi bir bilseniz ve hep kapalı kutuyumdur, söylemem, belli etmem içimde yaşarım ama çok zor artıkKendinizi affedemeyecek ne var ? Evlenip de ayrılabilirdiniz. Kendinize yüklenmeyin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?