İlişkilerde denge çok önemli. Dengeyi kurmak da en başta belirli bir kendi sınırınızı çizmeniz ile başlıyor. Birinin sizi çok sevmesi için ona iyilik yapmanız gerekmiyor. Burada ailesel yapı da en büyük nedenlerden biri. Yetiştirilme tarzınız sizi hayatta zorluklara ve insan ilişkilerine hazırlamamış. Değerli hissetmemişsiniz, belki ailenizde de böyle şeyler yaşadınız. Eğer bir durum karşısında anneniz babanız ilk suçu sizde arayarak, biri size yanlış yapsa bile arayı kötü yapmamak için size kızdıysa, size hata buldularsa; siz de bu bir mekanızma olmuş olabilir. Hayatta ne yazık ki en doğru hareketleri yapan kişilere toplum ödün vermiyor. Ben herkese iyiyim diyip onlardan iyilik beklemeyin. Kendinizi de bu konuda zorlamayın, beklenti içine girmeyin. Her şeyi kafanıza takmayın. Dünyada insanlar birbirine tecavüz ediyor, küçük çocuklar satılıyor, organ mafyası, cinayet, işkence, hayvanlara yapılan türlü işkence söz konusu. Böyle bir toplumda yaşamak için biraz bilinçlenmek gerek. Siz de sonradan bunu öğrenebilirsiniz. Bunun için size önerim mutlaka bir psikolog veya psikiyatristten yardım alın. Adım adım ilişkileri pratik ederek, günlük ödevler vererek bu durumu düzeltebilirsiniz. Aynı şekilde devam etmeniz sağlıklı değil, mutlu değilsiniz ve aslında karşıda insanı da mutlu etmiyorsunuz. Siz karşı taraftan sadece haraca bağlanmış, tek taraflı bir ilişkiniz oluyor. Asıl en bencilce olan bu. Bunu inanın tamamen normale döndüğünde tüm yaşamınız anlayabilirsiniz. Sürekli kurban psikolojisi her sefer de karşınıza çıkar. Birini hediyeye boğmak, sürekli işini yapmak, korku ile davranmak size de karşıdakine de sağlıksız bir yaşam sunar. Lütfen en kısa zamanda yardım alın. Manyağın biri sizi kandırmadan.