• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

siz nasıl hissettiniz..

Okul için ayrıldığında eve geldiğin zaman misafir gibi hissetmiyorsun hiç üzme kendini aksine birbirinizi özlediğiniz için daha çok prenses havası oluyor. Ama evlilik ve iş için garanti veremem ☺️
hadi bakalım inşallah öyle olur ya her hafta gidemem büyük ihtimalle ama 2 haftada bir gitsem yeterli. şöyle bi durum var evin en büyük kızı benim iki kız kardeşim var. ama büyük oldugum için annem bana çok bağlı o üzülecek ama alışmakta zorunda :// çok fazla düşünüyorum gibimr geliyor insanlar kendilerine kendi isteklerine hayatlarına önem veriyor, ben kendim dışında herkesi düşünüyorum :(
 
hadi bakalım inşallah öyle olur ya her hafta gidemem büyük ihtimalle ama 2 haftada bir gitsem yeterli. şöyle bi durum var evin en büyük kızı benim iki kız kardeşim var. ama büyük oldugum için annem bana çok bağlı o üzülecek ama alışmakta zorunda :// çok fazla düşünüyorum gibimr geliyor insanlar kendilerine kendi isteklerine hayatlarına önem veriyor, ben kendim dışında herkesi düşünüyorum :(
ben ilk alışana kadar her haftasonu 12 saat gitmiştim otobüsle sonra orda da bir hayatınız olunca bağı koparmıyorsunuz ama okadar gitme ihtiyacı da duymuyorsunuz merak etmeyin en fazla bir aya herşeyi oturtmuş olacaksınız
 
Hayatınızın en heyecanlı,gelecekte en unutamayacağın günlere ilk adım.Evli çocukluyum.
Hala ailemden uzaklaştığım o ilk otobüs yolculuğumu hiç unutmam.
Yeni hayatımın ilk günüymüş.
7 saat meaafeye gitmiştim üniversteye
Çok keyifli çok güzel yıllardı.
Sonra o şehre evlendim.Sonra atama nedeni ile doğuya yerleştik yıllarca orda kaldık.
son 2 senedir ise ailemin olduğu şehre yerleştik tekrar.
Toplamda 17 yıl aradan sonra büyüdüğüm şehre gelmiş oldum.
Tabi kendi evim kendi düzenim ile.
annem babam hayatta,tüm kardeşler evli herkes kendi telaşesinde,hiçbişey eskisi gibi kalmadı.
O günlerin özlemi ara ara içimi sızlatsada güzel anılardımdeyip kendi hayatıma odaklanıyorum
 
Kız hepimizi duygulandırdın da bunları düşünmen için çok erken değil mi? Mezuna bırakmışsın ya sen
istanbul köylüsüyüm ben kızzz dershane için istanbulun göbeğine taşınıyorum teyzemin yanına :D sonra üniversitesi iş hayatı falan filan of
Hayatınızın en heyecanlı,gelecekte en unutamayacağın günlere ilk adım.Evli çocukluyum.
Hala ailemden uzaklaştığım o ilk otobüs yolculuğumu hiç unutmam.
Yeni hayatımın ilk günüymüş.
7 saat meaafeye gitmiştim üniversteye
Çok keyifli çok güzel yıllardı.
Sonra o şehre evlendim.Sonra atama nedeni ile doğuya yerleştik yıllarca orda kaldık.
son 2 senedir ise ailemin olduğu şehre yerleştik tekrar.
Toplamda 17 yıl aradan sonra büyüdüğüm şehre gelmiş oldum.
Tabi kendi evim kendi düzenim ile.
annem babam hayatta,tüm kardeşler evli herkes kendi telaşesinde,hiçbişey eskisi gibi kalmadı.
O günlerin özlemi ara ara içimi sızlatsada güzel anılardımdeyip kendi hayatıma odaklanıyorum
yaa ağlatıcan benii işte en korktugum son bu :( herkes kendi hayat mücadelesini vericek hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ;(
 
istanbul köylüsüyüm ben kızzz dershane için istanbulun göbeğine taşınıyorum teyzemin yanına :D sonra üniversitesi iş hayatı falan filan of

yaa ağlatıcan benii işte en korktugum son bu :( herkes kendi hayat mücadelesini vericek hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ;(
Hayatın gerçeği ama:) kızlarım giderek büyüyor.O bebeklik hallerini özlüyorum,içimi garip bi hüzün kaplıyor ama dünya böyle.
Bİ gün onlarıda siz gibi uğurlayacağım.
UMarım onlarda siz gibi ailesi için güzel anılarla büyümüş olur.
Kimi ailesinden kaçar kimi siz gibi hisseder.
Aslında şanslısınız.
Hemde çok
Sürekli evde kalsanızda herşey zamanla değişecek.
Buda hayatın bi döngüsü.
O yüzden tadına varın.
Sizi seven bir aileniz var,upuzun yıllarınız olsun beraber inşallah:)
 
Hayatın gerçeği ama:) kızlarım giderek büyüyor.O bebeklik hallerini özlüyorum,içimi garip bi hüzün kaplıyor ama dünya böyle.
Bİ gün onlarıda siz gibi uğurlayacağım.
UMarım onlarda siz gibi ailesi için güzel anılarla büyümüş olur.
Kimi ailesinden kaçar kimi siz gibi hisseder.
Aslında şanslısınız.
Hemde çok
Sürekli evde kalsanızda hedşey zamanla değişecek.
Buda hayatın bi döngüsü.
O yüzden tadına varın.
Sizi seven bir aileniz var,upuzun yıllarınız olsun beraber inşallah:)
Çok naif ve güzel düşüncelisiniz kızlarınız çok şanslı sizin gibi anneleri olduğu için allah onların bahtını güzel eylesin
 
Ne kadar şanslısın.
Sana böyle huzurlu, mutlu bir yuva verebilen aileni tebrik ediyorum.
Hayatta hiç bir şey eskisi gibi kalmayacak elbette. Ama sevgi, saygı ile bu bağı kuran aile fertleri onu yaşatmayı da bilir merak etme.

Dünya üniversiteyi, evliliği baba evinden kaçış fırsatı olarak gören insanlarla dolu..
Ne mutlu sana..
 
Yani kız kardeşim sakaryadan arabayla okula gidiyor İstanbula 2saat ailenden ayrılmak zor geliyorsa arabanız varsa onunla git gel zaten tek yaşamıyorsun teyzenin yanına gidiyorsun ben 17 yaşında ayrı eve çıktım çok mutluydum sonuçta sonsuza kadar ayrı değilsin istesen her zaman gidersin
 
ailemin evinden ayrılıyorum aynı şehir içinde fakat 4 saatlik yol kadar mesafe olacak. ailemle annem babam kardeşlerimle aram çok iyidir. onlara gerçekten çok bağlıyım. ama şöyle bi durum var bana kafayı yedirten ben bu evden çıktıktan sonra bir daha geri dönüşüm olmayacak gibi hissediyorum (okul mevzuları) ya da sonrasında geri dönsem de hiçbir şey eskisi gibi olmayacak veya hissettirmeyecek. büyümek, bu hayatta tek kişi olmak beni korkutuyor. sanki o babamın evinde sessiz sakin hep birlikte sonsuza kadar yaşasak hiç değişmese. bu beni çok kırıyor, siz hiç böyle bir psikolojiye girdiniz mi bilmiyorum.. deneyimlerinizi anlatır mısınız? ilk evden ayrılışınızı falan filan :(
Keşke bende hayırlısıyla evden ayrılıp bir yuva kursam. Gidiyorsun işte ne güzel niye üzülüyorsun
 
Öyle oluyor zaten bir daha geri dönmüyorsunuz.Ben de ilk 18 yaşında üniversite için ayrılmıştım baba evinden.Ayni şehirde değildik sizin gibi, hatta aynı coğrafi bölgede bile degildik.10 saatlik aramız vardi.Ama tam tersi benim canım özgürlüğüm diye diye gittim.Giyim konusunda çok baskıcılardı lisede çok ağladığını bilirim aldigim kiyafetleri kavga gürültü iade ettirirlerdi.Kötü insanlar diyemem severim elbette ailem .Ama baskıcı tavırlarından ötürü ayrılık acısını bastirmisti özgürlüğün heyecanı.
 
Üni için ailemden ayrıldım 4 saatlik mesafede özel bir okula başladım. Okul ultra lüks bursluyum düşün zekanın ezildiği bir yer. Allahın her günü ağladım. Gelin beni alın desem ailemde dünden razıydı. Ama büyümek böyle işte. Okul sıkıyor adapte olamıyorum insanlara. Ailem benden uzakta düşünüyorum şuan sabah kahvesi içiyorladır şimdi orda olsam şunu yapıyor olurduk falan fişman. Geçti 1 ay bana benzer arkadaşlar edindim. Baktım keyifli olmaya başladı. Sorumluluklar ağır ama altından tek başına kalkabilmek güven ve güç hissettirdi. 2.ay geldiğinde baya herkes alışmıştı. Yani konfor alanından çıkmakta keyifli zorluklarına rağmen. Arkadaşlarınla ketılda makarna yapmak evde yaptığın makarnadan daha lezzetli gelmeye başlıyor bi yerden sonra. Derken alışıyorsun zaten.
Evlendiğimde zorlandım daha çok çünkü asıl onun geri dönüşü daha zor. Ama ne dersen de bi yaştan sonra insan kendi düzenini istiyor.
 
hadi bakalım inşallah öyle olur ya her hafta gidemem büyük ihtimalle ama 2 haftada bir gitsem yeterli. şöyle bi durum var evin en büyük kızı benim iki kız kardeşim var. ama büyük oldugum için annem bana çok bağlı o üzülecek ama alışmakta zorunda :// çok fazla düşünüyorum gibimr geliyor insanlar kendilerine kendi isteklerine hayatlarına önem veriyor, ben kendim dışında herkesi düşünüyorum :(
Düşünme. Aklın başka yerde sen başka yerde olursan başarılı da olamazsın.Hiçbir duygunu çok abartma sana zarar verir. Okul için evden ayrılmak zorundaysan ayrılacaksın. Ayrıldıktan sonra da kimseyi düşünmenin bir anlamı yok. O ana odaklanacak, hakkını vererek en güzel şekilde yaşayacaksın. Zaman su gibi akıp geçiyor. Hafta sonları çabuk gelir. Gider aileni görürsün. Bir bakmışsın okul bitmiş. Ondan sonra eve dönünce de okulda geçirdiğin zamanlarini özlersin. Hepimizin başından geçti bunlar. Hemen hemen aynı duygular. O yüzden seni çok iyi anlıyorum. Hayatın tadını çıkar. Bu kadar uzun vadeli düşünme; yok okul bitecek sonra evlenicem bı daha ayni evde olamayacağız gibi. Başarılar dilerim. Üniversite yaşamının keyfini çıkar.
 
edit: bugün yola çıktım vedalasırken taş gibi hiç duygulanmayarak veda ettim otobüse bindiğim gibi ağlamaya başladım inince ağladım falan biliyorum alışacağım ama şuanlık çok zor geliyor
 
Back
X