Bana en çok hamile olduğunuzu söylediğinizde "öyle mi?" demesi koydu.
Benim de tahminlerim şu yönde sevgili yoncamgoncam (26 yaşında hiç evlenmemiş, bu konularda deneyimsiz biri olduğumu belirteyim):
1. Kocanız depresyonda: yaşından yaşlı davranması, akşamları hemen uyuması, çocuğu olacağı haberine anormal derecede sessiz ve tepkisiz kalması, para harcama konusunda kafayı yemesi, sosyal yaşam olarak sadece ailesine gitmesi
2. Sizin orada iş hayatınızın ve sosyal hayatınızın sadece ona bağlı oluşu, evliliğe hazır olmadan sizinle bu yola girmiş olması ve belki başka sebeplerin de eklemlenmesi ile kocanızın sizden ve evlilik hayatından uzaklaşması, ancak bunu sonlandırmaya cesaret edememesi. (Bu iki şık birbirleriyle de ilintili olabilir)
3. Sizin de kocanızdan soğumuş olmanız ve bunu ona hissettirmeniz, kısaca aranızdaki iletişimin kopması...
Şimdi bence sevgili Yocamgoncam, hiçbir şeyin çözümsüz olmadığını, ve son çare olarak boşanmanın sizi, şu an tahmin ettiğiniz kadar zorlamayacağını unutmamalısınız. Yani elbette çocuklusunuz, sizi tanımıyoruz vb, ama eğitimli, kariyerli bir kadınsınız ve aileniz de yanınızdaysa, boşanmak, her zaman çözümsüzlükten iyi. Bir sürü boşanan insandan duydum "değer miymiş bu kadar beklemeye, çekmeye" gibi lafları. Yani, boşanmak istiyorsanız boşanmanız gerektiğini düşünüyorum.
Ama içinizde evliliği kurtarma isteği varsa bunun için denemeye değer. Sonuçta siz bu adamı sevmişsiniz. Ve aranızda bariz bir iletişimsizlik var. Bence onu anlamaya çalışarak başlayın. Onu pek suçlamadan hislerinizi ifade edebilirsiniz. Mesela "daha mutlu, daha huzurlu olmamızı istemez miydin?" filan gibi yaklaşımlar. Anladığım kadarıyla erkekler sözel iletişimden pek de anlamıyor. Bunun için sözlerinizi davranışlarınızla (ki o sizi yıldırmaya çalışacaktır) destekleyebilirsiniz. Yani nasıl olacak bilmiyorum ama belki mesela onu suçlamayı, surat asmayı bırakarak, gerçekten güzel bir gün geçirmeye çalışarak. "Beni gezdirmiyorsun" olayı yerine mesela evde onun da sevdiği tarzda bir film açıp izleyerek ve sanki laf arasında soruyormuş, hiç aldırmazmış gibi "sen de izler misin?" diye sorarak. Demek istediğim: "
1. Ona düşmanca davranmaktan vazgeçin, evliliği kurtarmaya karar verdiyseniz geçmişi bırakıp şimdiye odaklanarak yaşayın, bu yönde aldığınız kararı uygulayın.
2. Bu evliliği sadece bebek için sürdürmeyin, evliliği kendiniz için kurtarmak için çırıpınıyor gibi, çaresiz gibi görünmeyin.
Son olarak, her halükarda, o şehirde hayatınızın sadece ona odaklı olması durumundan kurtulun. Şu an çalışmaya başlayamazsınız belki ama sizin için bir şekilde evden para kazanma yolları vardır. Mesela diliniz varsa çeviri yapmayı deneyebilirsiniz. Kursa katılmak, hamile yogasına katılmak, vb vb. Aklıma gelenler bunlar ama eminim daha çok şey bulursunuz.
Ve bence takmayın kafaya ya. Karnınızdaki çocuğa yazık. Stres yapınca, üzülünce ne değişecek? Biliyorum demesi kolay ama... Belki bir psikologa da gidebilirsiniz.
Allah size sabır ve güç versin.
İyi geceler.