Siz olsanız çocuk yapar mıydınız?

Hatiiii .!.:

Herkese selamm, aklıma takılan bir konu var sizin de fikirlerinizi almak ve farklı bakış açıları kazanmak istediğim için başlık açıyorum :)

Biz eşimin işi sebebiyle 3 yıllığına yurt dışına taşınacağız. Gideceğimiz ülke Çin, uçakla 10 saat ve ailelerimiz bu süreçte bizi ziyarete hiç gelmeyecekler. Hem vize problemi var hem de benim annemin uçak fobisi var.
Ben normalde çalışan bir insanım ama eşimden ayrı kalmak istemediğim için işi bırakacağım.

Biz bu yurt dışı işi olmadan hemen önce çocuk düşünmeye başlamıştık. Neredeyse 30 yaşındayım. 3.5 yıllık evliyiz. Eğer bu planımızı ertelersek ve geri döndüğümüzde çocuğumuz olursa ben en erken 34 yaşımda anne olmuş olacağım. Çevremde herkes tahammül seviyesinin o yaşlarda çok azaldığını ve çok zorlanacağımı söylüyor. Döndüğümde çocuk yaparsak işe de çok uzun zaman ara vermiş olacağım nerden baksanız 5 yıl. Bu özel sektör için çok çok uzun bir süre. Yani her türlü o 3 yıllık arada çocuk yapmamız çok mantıklı gibi duruyor, hemen gider gitmez değil de 1-2 yıl sonra bile olsa döndüğümde hemen iş bakmaya gidebilirim annem bakım konusunda yardımcı olur.

Ama bi yandan da hiç desteksiz çocuk bakmak, tamamen yabancı bir ülke, dilini kültürünü hiç bilmiyoruz (ben dil kursuna yazılacağım ama sonuçta yabancıyım her türlü), ne bileyim hayattan soğuyacak kadar zorlanır mıyım acaba. Eşim ev işinde bana yardımcı olur, çocuk bakımında da destek olur tabi ama ben yeni anne olucam o da yeni baba. İkimiz de sudan çıkmış balığa döneceğiz. Eşimle bunları konuşuyorum ben her türlü sana destek olurum günlerce işe uykusuz gidebilirim vs diyor ama uzaktan davulun sesi hoş geliyor böyle konuşması kolay şimdi

Bir yandan çok mantıklı geliyor gelen giden yok çocuğu şöyle tut böyle yap diyen teyzeler yok, gereksiz ziyaretçiler yok diyorum, bir yandan da aman boşver gez toz kocanla rahat rahat, dönünce annen yanında olur herkes artık 35'ten sonra çocuk düşünüyor zaten diyorum.

Siz olsanız ne yapardınız, bana verebileceğiniz öneriler var mı?

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Herkese selamm, aklıma takılan bir konu var sizin de fikirlerinizi almak ve farklı bakış açıları kazanmak istediğim için başlık açıyorum :)

Biz eşimin işi sebebiyle 3 yıllığına yurt dışına taşınacağız. Gideceğimiz ülke Çin, uçakla 10 saat ve ailelerimiz bu süreçte bizi ziyarete hiç gelmeyecekler. Hem vize problemi var hem de benim annemin uçak fobisi var.
Ben normalde çalışan bir insanım ama eşimden ayrı kalmak istemediğim için işi bırakacağım.

Biz bu yurt dışı işi olmadan hemen önce çocuk düşünmeye başlamıştık. Neredeyse 30 yaşındayım. 3.5 yıllık evliyiz. Eğer bu planımızı ertelersek ve geri döndüğümüzde çocuğumuz olursa ben en erken 34 yaşımda anne olmuş olacağım. Çevremde herkes tahammül seviyesinin o yaşlarda çok azaldığını ve çok zorlanacağımı söylüyor. Döndüğümde çocuk yaparsak işe de çok uzun zaman ara vermiş olacağım nerden baksanız 5 yıl. Bu özel sektör için çok çok uzun bir süre. Yani her türlü o 3 yıllık arada çocuk yapmamız çok mantıklı gibi duruyor, hemen gider gitmez değil de 1-2 yıl sonra bile olsa döndüğümde hemen iş bakmaya gidebilirim annem bakım konusunda yardımcı olur.

Ama bi yandan da hiç desteksiz çocuk bakmak, tamamen yabancı bir ülke, dilini kültürünü hiç bilmiyoruz (ben dil kursuna yazılacağım ama sonuçta yabancıyım her türlü), ne bileyim hayattan soğuyacak kadar zorlanır mıyım acaba. Eşim ev işinde bana yardımcı olur, çocuk bakımında da destek olur tabi ama ben yeni anne olucam o da yeni baba. İkimiz de sudan çıkmış balığa döneceğiz. Eşimle bunları konuşuyorum ben her türlü sana destek olurum günlerce işe uykusuz gidebilirim vs diyor ama uzaktan davulun sesi hoş geliyor böyle konuşması kolay şimdi

Bir yandan çok mantıklı geliyor gelen giden yok çocuğu şöyle tut böyle yap diyen teyzeler yok, gereksiz ziyaretçiler yok diyorum, bir yandan da aman boşver gez toz kocanla rahat rahat, dönünce annen yanında olur herkes artık 35'ten sonra çocuk düşünüyor zaten diyorum.

Siz olsanız ne yapardınız, bana verebileceğiniz öneriler var mı?
[/QUOTE
Çok istemiyorsan ki bence istemiyorsun gibi yapma bence.çok isteyen bu kadar enine boyuna düşünmüyor zaten.amann boşver.bu yaştan sonra insanın ruh hali yaşadığı olaylardan etkilenmiyor zaten.boşu boşuna sıkıntı yaşama senelerce.

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Ayy bu site cidden beni şaşırtıyor, çok mutlu oldum şu an :) Biz Yanghzou şehrinde yaşayacağız, sağlık sistemiyle ilgili çok bir şey bilmiyorum şu an, gördüğüm kadarıyla devlet hastaneleri ve özel hastaneler var bizdeki gibi. Devlet hastanelerinde ingilizce bilen personel yok deniyor. International hastanelerde mutlaka doğum yapın demiş diğer expat yabancılar. Yanghzou'da da herhalde international hastane yokmuş, Şangay'a git diyorlar hastane için. Şangay'la arası hızlı trenle 2, arabayla 4 saat, doğum da o kadar planlı bir şey değil sonuçta. Bilemedim okuduklaırım bu şekilde :) Bir de dil öğrendiniz mi, 1-1.5 yıl içinde yoğun bir kursla öğrenilir mi sizce?

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Anne baba evde o ulkenin dilini konusamiyorsa gordugum hic bir cocuk kendi kendine konusmaya baslar baslamaz ögrenmiyor. O ulkede dogmus buyumus kreşe baslamiş ve egitim almis cocuk dahi yetersiz dilden sinif tekrari yapiyor. 3 senede çince konusmaya baslayabilecek zeki bir cocuksa orda dogmasa da öğrenir.

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Bir de dil öğrendiniz mi, 1-1.5 yıl içinde yoğun bir kursla öğrenilir mi sizce?

Genişletmek için tıkla...

Hatiiii .!.:

Herkese selamm, aklıma takılan bir konu var sizin de fikirlerinizi almak ve farklı bakış açıları kazanmak istediğim için başlık açıyorum :)

Biz eşimin işi sebebiyle 3 yıllığına yurt dışına taşınacağız. Gideceğimiz ülke Çin, uçakla 10 saat ve ailelerimiz bu süreçte bizi ziyarete hiç gelmeyecekler. Hem vize problemi var hem de benim annemin uçak fobisi var.
Ben normalde çalışan bir insanım ama eşimden ayrı kalmak istemediğim için işi bırakacağım.

Biz bu yurt dışı işi olmadan hemen önce çocuk düşünmeye başlamıştık. Neredeyse 30 yaşındayım. 3.5 yıllık evliyiz. Eğer bu planımızı ertelersek ve geri döndüğümüzde çocuğumuz olursa ben en erken 34 yaşımda anne olmuş olacağım. Çevremde herkes tahammül seviyesinin o yaşlarda çok azaldığını ve çok zorlanacağımı söylüyor. Döndüğümde çocuk yaparsak işe de çok uzun zaman ara vermiş olacağım nerden baksanız 5 yıl. Bu özel sektör için çok çok uzun bir süre. Yani her türlü o 3 yıllık arada çocuk yapmamız çok mantıklı gibi duruyor, hemen gider gitmez değil de 1-2 yıl sonra bile olsa döndüğümde hemen iş bakmaya gidebilirim annem bakım konusunda yardımcı olur.

Ama bi yandan da hiç desteksiz çocuk bakmak, tamamen yabancı bir ülke, dilini kültürünü hiç bilmiyoruz (ben dil kursuna yazılacağım ama sonuçta yabancıyım her türlü), ne bileyim hayattan soğuyacak kadar zorlanır mıyım acaba. Eşim ev işinde bana yardımcı olur, çocuk bakımında da destek olur tabi ama ben yeni anne olucam o da yeni baba. İkimiz de sudan çıkmış balığa döneceğiz. Eşimle bunları konuşuyorum ben her türlü sana destek olurum günlerce işe uykusuz gidebilirim vs diyor ama uzaktan davulun sesi hoş geliyor böyle konuşması kolay şimdi

Bir yandan çok mantıklı geliyor gelen giden yok çocuğu şöyle tut böyle yap diyen teyzeler yok, gereksiz ziyaretçiler yok diyorum, bir yandan da aman boşver gez toz kocanla rahat rahat, dönünce annen yanında olur herkes artık 35'ten sonra çocuk düşünüyor zaten diyorum.

Siz olsanız ne yapardınız, bana verebileceğiniz öneriler var mı?

Genişletmek için tıkla...

Sigrid .!.:

Sinoloji bölümü mezunu arkadaşım yüksek lisansı için Çin'e gitti. 8 yıldır da orada yaşıyor. Partneri Çinli. Halen tam öğrenemediğini söylüyor. Siz düşünün.
Herkes gider gitmez çocuk yapmanızı öğütlemiş ama kadını düşünen ya da öncelikleyen yok. Bu beni çok şaşırttı. Bambaşka ve çok zengin bir kültürü olan bir coğrafyaya yerleşeceksiniz. Biraz bunu kendiniz için deneyime çevirmek için neden kendinize zaman tanımıyorsunuz? Gezin, görün ve bölgedeki diğer ülkeleri de ziyaret edin. Hepsinin birbirinden çok farklı tarihi ve kültürü vardır. Gerçekten biraz bilgi, insanı ısıtmıyor. Çocuk daha sonra da yapılır.

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

eğer işi gücü bırakıp , orada da asla çalışma planı olmayıp gidiyorsam ben olsam doğururum

hani ülke ABD filan olsa yüksek lisans yaparsın, hatta mesleini bile yapabilirsin (ben yapabilirim)

Çince mi öğreneceksiniz gerçekten?
hobi olarak öğrenin, günlük dil için lazım olarak tabi de kimse altyapısı yoksa günde 2 saat kursa giderek cidden oturup hergün 3-4 saat kendisi çalışmıyorsa çince öğrenemez
size sanmıyorum ki hergün günde 5 saat kurs versinler?
ben japonca kursuna gitmiştim, öyle 2 gün 3 gün 2 saatle bu diller öğrenilmiyor. (öğrenilmiyor derken tamamen uluslarası bir iş yapıyorum, onu kast ediyorum, akıcı denecek şekilde, dil öğrenmek istiyorsanız kurs hergün olmalı üstüne siz de çalışmalısınız). bakın ispanyolca filan olsa öyle demem ispanyolcayı 3 ayda öğrenmiştim (günde 6 saatten)

hadi zaman ayırdınız biraz öğrendiniz de diyelim
Çince bilmenin işinize filan katkısı var mı? sizin hayaliniz miydi Çince öğrenmek? böyle bir tatmini olmayacaksa çok kasacak bişey de göremiyorum. hobi olur fırsat varken gidilir. oraya kadar gitmişken birz da gezin tozun tabi.

ama madem 3 sene çalışmayacaksınız ben olsam doğururum, dediğim gibi
31 de doğurmakla 34te doğurmak arasında aman aman bir fark görmüyorum.
ama 3 sene böyle ara verdiniz
geldiniz doğurdunuz diyelim, kimse bebeği 6 aylık anneyi işe almaz 2 sene de öyle ara verirsiniz

olur size 5 sene ara. 5 sene kariyerin ortasında biraz fazla bence.

Genişletmek için tıkla...