• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Siz olsaniz ne düşünürdünüz

Iyi aksamlar herkese oncelikle sunu soyleyeyim anlatacaklarimdan sonra beni suclayacaksiniz biliyorum elestirin fakat cok kirici olmayin lutfen .
Kucuklukten beri kavga siddet dolu bir ailede buyudum.Babam hergun annemi doverdi hayal meyal hatirlarim babamin isten gelir gelmez annemi kemeriyle dovmesini..yumruk atmasini annemin gozunun morarmasini .. bosanmak istedi bizim icin vazgecti .. bazen dayanamadi bosanirsan soyle boyle yaparim diye tehdit edildi.. her gece agladim kavga gurultunun arasinda ders calistim.evden kacip kurtulmak istiyordum uzak bir yeri kazanip orda okumak.. kazandim da.her tatilde arkadaslarim evine gitmek icin can atarken ben gitmeye korkuyordum.Anneme kardesime aciyordum su an bile aklima geliyor agliyorum.. Annemi kardesimi cok dovdu cok araya girip ayairdim ama benimde psikolojim bozuldu hep ruyamda annemi dovusunu gordum aglayarak uyaniyordum .. kafami dagitmak istiyordum sevgi ariyordum .. Cok sevdim ilk kez asik oldum ve cok baglandim.Arkadaslarimin hepsi iliskimi olumsuz yorumladi maddi imkanlariniz yasaminiz uymaz dedi.Annemde ayni tepkiyi gosterdi ailemize yakistiramadi sevdigim adami.Defalarca konustum reddetti .Babama citlattik konuyu o da asiri tepki verdi evden disari cikmayacaksin bir daha dedi telefonlarimi kontrol etti.Hergun agladim kilo verdim uzuntuden ders calisamadim aklim hep onda.Birakamazdim vazgecemezdim onu baskasiyla gormeye duymaya dayanamam intihar ederdim psikolojim bozulmustu hergun agliyordum.
Ailemle son bir kez daha konustum ve cok net ve kesin bir sekilde reddedildikten sonra kacmaya karar verdim.Tek carem buydu.Kactim.Cok yanlis yaptim biliyorum.Ailemi cok uzdum.Buruk bir dugunum oldu.Evlendim hergun agladim.. Esimle sorunlar yasadim ilk bir yil.dayak da yedim asagilandim da..Su an cok sukur iyiyiz.Sinavi kazanamadim.Babam beni affetti eve geliyorum fakat hersey cok degismis.icimden diyorum ki illa evden mi kacmam gerekirdi duzelmeniz icin?Ailem eskisi gibi degil bana aciyor herkes.Bu durumda beni cok uzuyor . Atanamadim tek maasiz evde oturuyorum diye yengem laf carpiyor ezikliyor . Annem babamsa aciyor .. benim yasamak istedigim hayat bu degildi
hedefim akademisyen olmakti.Kocami cocugumu cok seviyorum fakat yasamak istedigim hayat bu degildi . Evleneceksemde sen sakrak evlenmeliydim.Kacarak degil.Ben bu
hikayede kim suclu bilmiyorum ben mi yoksa beni yanlisa surukleyen babam mi ?
Önceki konunuzda eşinizden fiziksel şiddet gördüğünüzü yazmışsınız. Asıl sorun etmeniz gereken buydu bence. Belli ki psikolojik şiddet de var küfür hakaret vesaire.
 
merhabalar. hemen konuya geciyorum.
esim ve cocugumla disari cikmis eve donuyorduk. yol ustunde bir marketten deterjan almamiz lazimdi. esim sen git al biz burda bekliyoruz dedi. bende hizlica markete girip detarjani aldim kasada sadece 3 kisi vardi onumde zaten cokta uzun surmedi cikmam. ciktigimda esim ve cocugum ortada yok yolun iki tarafına da bakmama rağmen. tel ariyorum acmiyor. defalarca aradim acaba çocuğuma bisey mi oldu acil bir yere mi gittiiler. elim ayagim titredi.burda beklesem gelirler mi acaba diye dusunuyorum. bulundugum sehirde aricak tanidik kimsemde yok. elimde poset sirtimda canta aglamakli oldum. dedim ki eve gidim en kotu sokakta oyle kalacagima evden aramaya devam edim. kosarak eve dogru giderken ilerde belli belirsiz esimin kazaginin renginden tanidim ama ileriyi cok net goremedigim icin cocugumu secemedim. emin olamadim ama o tarafa dogru kosmaya devam ettim esyalarla aglayarak. arada durup dinlenip tekrar kosarak yaklastim ki esim cocugun elinden tutmus (yaklastigim nokta eve yakin artik) eve gidiyorlar resmen. arkadan bagirdim donup bakti tabi haykirdim neden beklemedin sizi goremeynce deli oldum ariyorum acmiyorsunda napacagimi nereye gidecegimi şaşırdım dedim. Tel sessizde kalmis bizde yürüyorduk dedi. ne yürümesi eve gelmişsin zaten niye beklemedin dedim. sen gelirsin diye dusundum dedi. sen beklicegini soyledin nerden bilebilirim gittiginizi ordada bekleyebilirdim sizi saatlerce dedim . sonra evde biraz tartistik . beni bu kadar onemsiyorsun hic bisey soylemeden arkani donup gidecek kadar degerimi anladim bir daha benle konuşma sakin dedim ve küstük.
Siz olsaniz ne hissederdiniz ben mi yanlis dusunuyorum lutfen yazin .
Yok yanlış anlamamissiniz düpedüz saygısızlık cokcuk durmamistir gitmesi gerekmiştir haber verir gider çok gereksiz bişey yapmış onemsememis
 
Abartı bir tepki farkindayim ama ben de sizin gibi aşırı reaksiyon gosterirdim, çünkü biz burada bekliyoruz demiş.
 
Tepkinizi hiç de yersiz bulmadım. Bir whatsapp mesaji atmak iki saniye. Erkekliğine vurgu yaparak düşüncesizliğini normalleştirmeyin bu insanların lütfen.
Bir makalede bildirildiğine göre, maymunlar arasındaki 1242 etkileşim incelenmiş ve şempanzeler ile bonoboların yüzde seksenden fazlasının iletişimi başlatırken de bitirirken de aksiyon aldıkları görülmüş. Seçtiğiniz erkeklerden beklentinizin en azından bu seviyede olması elzem bence...
 
Son düzenleme:
Yani benim aklıma ilk gelen bak beklememisler eve doğru yürümüşler olurdu.ve evime doğru yürürdüm.bana fazla abartıp,dramatize etmişsiniz gibi geldi.acikcasi güldüm okurken.çocukça gözüktü buradan.normal hayatınızda da böyle telaşlı ve abartılı tepkiler verir misiniz?bence biraz salın rahatlarsiniz.Ama başıma böyle bir durum hiç gelmedi onu da belirteyim.gelseydi eminim böyle düşünür geçerdim
 
merhabalar. hemen konuya geciyorum.
esim ve cocugumla disari cikmis eve donuyorduk. yol ustunde bir marketten deterjan almamiz lazimdi. esim sen git al biz burda bekliyoruz dedi. bende hizlica markete girip detarjani aldim kasada sadece 3 kisi vardi onumde zaten cokta uzun surmedi cikmam. ciktigimda esim ve cocugum ortada yok yolun iki tarafına da bakmama rağmen. tel ariyorum acmiyor. defalarca aradim acaba çocuğuma bisey mi oldu acil bir yere mi gittiiler. elim ayagim titredi.burda beklesem gelirler mi acaba diye dusunuyorum. bulundugum sehirde aricak tanidik kimsemde yok. elimde poset sirtimda canta aglamakli oldum. dedim ki eve gidim en kotu sokakta oyle kalacagima evden aramaya devam edim. kosarak eve dogru giderken ilerde belli belirsiz esimin kazaginin renginden tanidim ama ileriyi cok net goremedigim icin cocugumu secemedim. emin olamadim ama o tarafa dogru kosmaya devam ettim esyalarla aglayarak. arada durup dinlenip tekrar kosarak yaklastim ki esim cocugun elinden tutmus (yaklastigim nokta eve yakin artik) eve gidiyorlar resmen. arkadan bagirdim donup bakti tabi haykirdim neden beklemedin sizi goremeynce deli oldum ariyorum acmiyorsunda napacagimi nereye gidecegimi şaşırdım dedim. Tel sessizde kalmis bizde yürüyorduk dedi. ne yürümesi eve gelmişsin zaten niye beklemedin dedim. sen gelirsin diye dusundum dedi. sen beklicegini soyledin nerden bilebilirim gittiginizi ordada bekleyebilirdim sizi saatlerce dedim . sonra evde biraz tartistik . beni bu kadar onemsiyorsun hic bisey soylemeden arkani donup gidecek kadar degerimi anladim bir daha benle konuşma sakin dedim ve küstük.
Siz olsaniz ne hissederdiniz ben mi yanlis dusunuyorum lutfen yazin .
Çocuğuna bir şey olacak tek sen mi düşünüyorsun babası o babası sanki başka adammış gibi aşırı tepki vermişsiniz. Yoksalar dışarda ya da etrafta eve doğru yürüdüler demek ki demeniz lazım ne var bunda.
 
çocuğun önünde bunun kavgasını vermek bari o sizi durdursaydı aşırı saçma bi konu
 
Haklisin ekkler market önünde beklemiyor hatta hic beklemiyor aynisini bi kackere yasamistim bende
 
merhabalar. hemen konuya geciyorum.
esim ve cocugumla disari cikmis eve donuyorduk. yol ustunde bir marketten deterjan almamiz lazimdi. esim sen git al biz burda bekliyoruz dedi. bende hizlica markete girip detarjani aldim kasada sadece 3 kisi vardi onumde zaten cokta uzun surmedi cikmam. ciktigimda esim ve cocugum ortada yok yolun iki tarafına da bakmama rağmen. tel ariyorum acmiyor. defalarca aradim acaba çocuğuma bisey mi oldu acil bir yere mi gittiiler. elim ayagim titredi.burda beklesem gelirler mi acaba diye dusunuyorum. bulundugum sehirde aricak tanidik kimsemde yok. elimde poset sirtimda canta aglamakli oldum. dedim ki eve gidim en kotu sokakta oyle kalacagima evden aramaya devam edim. kosarak eve dogru giderken ilerde belli belirsiz esimin kazaginin renginden tanidim ama ileriyi cok net goremedigim icin cocugumu secemedim. emin olamadim ama o tarafa dogru kosmaya devam ettim esyalarla aglayarak. arada durup dinlenip tekrar kosarak yaklastim ki esim cocugun elinden tutmus (yaklastigim nokta eve yakin artik) eve gidiyorlar resmen. arkadan bagirdim donup bakti tabi haykirdim neden beklemedin sizi goremeynce deli oldum ariyorum acmiyorsunda napacagimi nereye gidecegimi şaşırdım dedim. Tel sessizde kalmis bizde yürüyorduk dedi. ne yürümesi eve gelmişsin zaten niye beklemedin dedim. sen gelirsin diye dusundum dedi. sen beklicegini soyledin nerden bilebilirim gittiginizi ordada bekleyebilirdim sizi saatlerce dedim . sonra evde biraz tartistik . beni bu kadar onemsiyorsun hic bisey soylemeden arkani donup gidecek kadar degerimi anladim bir daha benle konuşma sakin dedim ve küstük.
Siz olsaniz ne hissederdiniz ben mi yanlis dusunuyorum lutfen yazin .
Çok haklısınız benim eşim de böyle davranabiliyor. Sabırsız biri olduğu için anı anına uymuyor. Aniden karar veriyor.Tezcanlı mı sizin eşiniz de? Bence en baştan kisün kızın sizin kırıldığınızı anlasın ve değiştirmeye çalışsın kendisini.benim artık umudum yok, eşim ben böyleyim buna alış diyor.
 
Ben de kızardım açıkçası. Bi haber verseymiş veya en azından yavaş yürüseymiş yani🙄
 
Çok saçma buna bu kadar tepki vermek bir de büyütüp bana verdiğin değer şu kadar vs konulara bağlamışsınız sizin değeriniz bu kadar ufak olayla sorgulanabilir şey mi? Bi yanlış anlaşılma olmuş dalgınlık yani ne olacak adam çocuğu sokağa atmış givi davranmanın alemi yok kaç yıllık evlilik eşinizin daha önce de böyle sen yaparsın diye kafasında farz ettikten sonra dalgın habersiz davranışları vardır illaki. Kesin eve doğru yürüyordur u tahmin etmek evli çiftler için zor olmamalı
 
Konu sahibi sonuna kadar haklisiniz. Esinizin fiziksel ya da psikolojik bir sorunu yoksa bu yapilan cok anormal bir hareket. en azindan bunun cok siradan ve normal bir hareket olmadiginin farkindasiniz.
 
Konu sahibi sonuna kadar haklisiniz. Esinizin fiziksel ya da psikolojik bir sorunu yoksa bu yapilan cok anormal bir hareket. en azindan bunun cok siradan ve normal bir hareket olmadiginin farkindasiniz.
Ama ne kadar çok kişinin eşi "marketin önünde seni bekliyorum" diyip eşini aramadan ,sormadan alıp başını gidiyormuş🤔
 
Kızardım da bu kadar tepki vermez, kendimi yerle yeksan etmezdim.
 
Haklısınız aynı şekilde panik olup korkardım. Bekleyeceğim demiş biz yürümeye devam ederiz sen arkadan gel dememiş sonuçta. Hayır birde kendi girip alsın taşısın deterjanı birde o yükle panikle koşmuşsunuz yazık.
 
Aynısı başıma geldi diyen arkadaşlar ve size ortak yorumum olsun hayatımda hiç böyle birşey ne yaşadım ne de çevremde duydum.Eşiniz neden sizi aramamış " ben çocukla yürüyorum ".diye?
Bende yaşamadım ne saçma şey ya. Dünyanın binbir türlü hali varken artık üstelik panik olmak çok normal.
 
Eşinizin haber vermeden gitmesi yanlış kesinlikle ama kafanızdan geçen senaryolar fazla geldi bana açıkçası. Bu kadar paniğe kapılacak birşey olması için çocuğun tek başına kalması falan gerekirdi. Çocuk durmamış yürümüşlerdir falan derdim, yine kızardım muhtemelen ama koştur koştur perişan olacak birşey yok bana kalırsa.
 
valla yaninda cocugum varsa sizin gibi kizardim. Insan arar biz yuruyoruz sende gel eve dogru diyebilirdi. Artik okadar kötü seyler duyuyoruzki insanin aklina hemen en kötüsü geliyor.
 
Back
X