Kayınvalidem biraz değişik. Geriden duruyormuş gibi yapıp müdahale etmeyi etmese bile eşimi etkilemeyi becerir. Bu konuda size iki olay anlatacağım: birincisi eşim geçici bir süre işi dolayısıyla başka bir şehre gitmek zorunda kaldı. 1 yıllığına, ancak geçici olarak görevlendirildiği için ben yanına tayin isteyemedim ve gidemedim. Kayınvalidem kafayı eşimin yanına gitmememe taktı, hatta eşimin de bunu takmasını sağladı ki eşim ücretsiz izin al gel ev tutalım falan gibi konuşmaya başladı. Bu gittiği şehir çok pahalı kiralar vs. Ücretsiz izin alırsam geçinemeyeceğimizi, maddi sıkıntıya gireceğimizi -ki eşimi de tanıyorum maddi sıkıntıyı göğüsleyemez-anlattım. Sonra benim işim dolayısıyla da bir süre daha çalışmam avantajlı olacaktı, ayrıca çocuğumuzun bakılma derdi vs de yoktu. Eşime bunları tek tek anlattım. 1 sene dişimizi sıkarsak hem maddi hem de ileriye dönük manevi olarak kazançlarımızın olacağını anlattım. İkna ettim. Ona da mantıklı geldi çünkü. Fakat o da haftasonları bizim yanımızda olacaktı. Kabul etti. Fakat o hiç umursamaz görünen kayınvalidem bir gün bana eşimi böyle yalnız bırakırsam başkalarının kapabileceğini kahkaha atarak söyledi, çok canım sıkılmıştı. Bizim kararını verdiğimiz bir konuda hala üstümüze baskı kuruyor olması ve bi de bunu böyle çirkin bir şekilde ifade etmesi hiç hoşuma gitmedi. Eşime söylemedim ama irrite oldum. Yine aradan bir süre zaman geçti tutturdu niye kocanın yanına gitmiyorsun demeye. Ben de artık dayanamadım ve biraz tartıştım. Baktı ki sesim çıkıyor sen beni yanlış anladın vs diye alttan almaya başladı. Bunu eşime anlattım, eşim bana surat astı. Yani diyemedi ki hanımın gelmesi bizi hem maddi hem de manevi zora sokuyor, şu anda böyle bir düzen sürdürmek zorundayız diyemedi... aradan birkaç yıl geçti ve biz bu aldığımız kararın hala ne kadar doğru olduğunu konuşuruz. Bize avantajlı bir dönüşü olduğunu anlatır şükrederiz.
İkinci olay ise ben şu anda ikinci bebeğime hamileyim, nasipse yine bir kız çocuğum olacak. Ancak kayınvalidem başından beri erkek torun istediğini ifade ediyor, ima ediyor. Bir de üstüne kendini inandırmış resmen biz kızımızın olacağını söyleyince yüzü öyle bir düştü ki anlatamam... olsun dedi, inanabiliyor musunuz... olsun... yemin ederim yazarken sinirlerim boşalıyor. Kayınpederim de demesin mi üzülmeyin... böyle tepkilerle karşılaşacağımı umuyordum da hani biraz saklarlar belki hayalkırıklıklarını diyordum. Üzülmüyoruz tam tersi seviniyorum ben diyebildim sadece.. eşim de bizim için önemli olan sağlıklı olması dedi ve sustu. Bu olaydan sonra da eşimin hareketleri bi garipleşti, annesinin hayalkırıklığına üzüldü gibi.. hani erkek torun haberi verseydi annesi de çok mutlu olsaydı dünyalar onun olacak gibiydi diye hissediyorum. Hakikaten yerimde olsanız nasıl davranırsınız bu insanlara merak ediyorum...
İkinci olay ise ben şu anda ikinci bebeğime hamileyim, nasipse yine bir kız çocuğum olacak. Ancak kayınvalidem başından beri erkek torun istediğini ifade ediyor, ima ediyor. Bir de üstüne kendini inandırmış resmen biz kızımızın olacağını söyleyince yüzü öyle bir düştü ki anlatamam... olsun dedi, inanabiliyor musunuz... olsun... yemin ederim yazarken sinirlerim boşalıyor. Kayınpederim de demesin mi üzülmeyin... böyle tepkilerle karşılaşacağımı umuyordum da hani biraz saklarlar belki hayalkırıklıklarını diyordum. Üzülmüyoruz tam tersi seviniyorum ben diyebildim sadece.. eşim de bizim için önemli olan sağlıklı olması dedi ve sustu. Bu olaydan sonra da eşimin hareketleri bi garipleşti, annesinin hayalkırıklığına üzüldü gibi.. hani erkek torun haberi verseydi annesi de çok mutlu olsaydı dünyalar onun olacak gibiydi diye hissediyorum. Hakikaten yerimde olsanız nasıl davranırsınız bu insanlara merak ediyorum...
. Sanırım burda asıl sorun eşinizin fazlaca ailesinin etkisinde kalması ve tam bir duruş sergiliyememiş olması.Aksi takdirde ailesi bir konuşur iki konuşur susardı bence.Belki bu konuda eşinizle konuşmak işe yarayabilir 
eşinizle de konuşun kendine çeki düzen versin, daha omurgalı olsun, 2 kız babası olmak bunu fazlasıyla gerektirir..
