Eşimin ailesiyle 2 sokak var aramızda. İyi diyemem kötü de diyemem. Nisanlıyken vs hiç ilgilenmediler her şeyi eşim sırtlandı. Yapsalar yapabilirler yani en ufak iğneleri dahi yok. Görümceme evlenirken ev alırken çok yardımları olmuş. Bunu kendileri söylerler.
Yani bu sıcaklığı göstermedikleri için bende sıcak olamıyorum. Akşamları eşimle birkaç saat oturup dönüyoruz. Onlar da çok sık gelmez. Ki baştan eşim gündüzleri de git dese de artık oda birşey demiyor alıştı huyum bu çat kapı gidip oturup muhabbet edemiyorum onlarla.
Eşimin ailemle arası iyidir. Onlar ne derse yapar. Çünkü ailem onu abimden hiç ayırmaz.
Eşimin aileme iyiliğine karşın Bazen içimden geliyor yemek yapayım bi kap götüreyim ziyaret edeyim. Ama elim hep geri geri gidiyor. Kp lafını bilmez bazen benim soğukluğumdan dem vurup laf sokar. Nişanlıyken de babama beni şikayet etmiş işte baba gibi davranmıyor aramıyor sormuyor diye. Aradığım da oldu ben hiç aranmadım gelin diye hesaba alınmadım. Aradığımda da iyiyim sağol dedi kapattı hep. O yüzden yakın olamıyorum. Siz olsanız ne yapardınız ?