• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce anneme gerçeği anlatmalı mıyım?

torarikar

Daha yaşanacak çok şey var...
Kayıtlı Üye
30 Aralık 2017
6.069
7.854
198
Biz annemle genelde arkadaş gibi konuşuruz. Çoğu şeyimi anlatırım ona. Bunların arasından bir tane istisna oldu. Geçmişte bir tane kısa sayılacak ilişkim olmuştu ama bu ilişkiyi anneme söylememiştim hatta saklamıştım çünkü bu kişi annemin tanıdığı ve pek onaylamayacağını bildiğim biriydi. İlişkimiz süresince de annemin haklı olabileceğini gördüm çünkü kötü şeyler yaşadım. Maalesef kullanıldım (cinsellik anlamında değil, maddiyat vb konularda) ve bunlar benim baya ağırıma gitti. Neyse sonuçta bu ilişki bitti ve bir hissim de kalmadı. Buraya kadar sorun yok. Ama bu olaylar benim çok içime oturmuştu, baya aptallıklar yapmıştım çünkü. Normalde annemle dertleşmek isterdim ama bu konuya ne kadar kızacağını düşündüm ve anlatamadım. Çünkü annem böyle kullanılma gibi konularda çok hassastır. Sonra bir gün sohbet arasında bu yaşadıklarımı Ayşe diye bir arkadaşım yaşamış gibi anneme anlattım. Bakalım ne tepki verecek diye merak ettim. Tahmin ettiğim gibi annem Ayşeye kızdı. O akıllı bir kız değil mi, neden kendini kullandırtmış bu kadar dedi. Buna benzer şeyler söyledi hep. Sonra daha baya konuştuk bu konuyu. Annem tahmin ettiğim gibi tepkiler verdi. Şimdi sorun şu ki ben normalde yalana hiç alışkın değilim ve sevmem, anneme böyle bir konuda yalan söylediğimden ötürü içim içimi yiyor. Keşke annem gerçeği bilse diyorum, halbuki o da gençliğinde hatalar yapmış ama şimdiki hali çok hoşgörüsüz maalesef. Anneme gerçeği açıklamak ve beni olduğum gibi hatalarımla sevmesini istiyorum ama korkuyorum da. Fazla uzatmadan sormak istiyorum, benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
 
Anneniz de emin olun Ayşe’nin kim olduğunu hiç anlamadı🤣
Böyle böyle hata yapmamayı öğreneceksiniz. Boşverin anlatmayın. Bir daha aynı hatayı tekrarlarsanız anlatırsınız.
Yok gerçekten anlamadı. Ama haklısınız. Galiba annemin beni her halimle kabul etmesini istedim.
 
Annem de babam da sevgilim oldugunda bilirlerdi genelde ama bazi uzun surmeyen flortleri veya ilişki icindeki her şeyi anlatmazdim kizacaklarindan degil gerek gormezdim, anlatilmamasi yalan oldugu anlamina gelmez. 🙄

Anaokulunda yaptigi herseyi anlatan cocuk gibi, herşeyi anlatmayi garip buluyorum ben. Yasiniz kucuk herhalde ama anlatmadiginiz her sey icin bu kadar rahatsizlik duyarsaniz buyuyunce de benzer davranislar gosterirsiniz. Karsimda ilişkimiz icindeki herseyi annesine soyleyen biri olsa cok rahatsiz olurdum.
 
Annem de babam da sevgilim oldugunda bilirlerdi genelde ama bazi uzun surmeyen flortleri veya ilişki icindeki her şeyi anlatmazdim kizacaklarindan degil gerek gormezdim, anlatilmamasi yalan oldugu anlamina gelmez. 🙄

Anaokulunda yaptigi herseyi anlatan cocuk gibi, herşeyi anlatmayi garip buluyorum ben. Yasiniz kucuk herhalde ama anlatmadiginiz her sey icin bu kadar rahatsizlik duyarsaniz buyuyunce de benzer davranislar gosterirsiniz. Karsimda ilişkimiz icindeki herseyi annesine soyleyen biri olsa cok rahatsiz olurdum.
Hayır tabi ki her şeyi anlatmıyorum, örneğin özel şeyleri neden anlatayım. Ama içime yara olan şeyleri anlatıyorum normalde çünkü annemden destek almak istiyorum.
 
Biz annemle genelde arkadaş gibi konuşuruz. Çoğu şeyimi anlatırım ona. Bunların arasından bir tane istisna oldu. Geçmişte bir tane kısa sayılacak ilişkim olmuştu ama bu ilişkiyi anneme söylememiştim hatta saklamıştım çünkü bu kişi annemin tanıdığı ve pek onaylamayacağını bildiğim biriydi. İlişkimiz süresince de annemin haklı olabileceğini gördüm çünkü kötü şeyler yaşadım. Maalesef kullanıldım (cinsellik anlamında değil, maddiyat vb konularda) ve bunlar benim baya ağırıma gitti. Neyse sonuçta bu ilişki bitti ve bir hissim de kalmadı. Buraya kadar sorun yok. Ama bu olaylar benim çok içime oturmuştu, baya aptallıklar yapmıştım çünkü. Normalde annemle dertleşmek isterdim ama bu konuya ne kadar kızacağını düşündüm ve anlatamadım. Çünkü annem böyle kullanılma gibi konularda çok hassastır. Sonra bir gün sohbet arasında bu yaşadıklarımı Ayşe diye bir arkadaşım yaşamış gibi anneme anlattım. Bakalım ne tepki verecek diye merak ettim. Tahmin ettiğim gibi annem Ayşeye kızdı. O akıllı bir kız değil mi, neden kendini kullandırtmış bu kadar dedi. Buna benzer şeyler söyledi hep. Sonra daha baya konuştuk bu konuyu. Annem tahmin ettiğim gibi tepkiler verdi. Şimdi sorun şu ki ben normalde yalana hiç alışkın değilim ve sevmem, anneme böyle bir konuda yalan söylediğimden ötürü içim içimi yiyor. Keşke annem gerçeği bilse diyorum, halbuki o da gençliğinde hatalar yapmış ama şimdiki hali çok hoşgörüsüz maalesef. Anneme gerçeği açıklamak ve beni olduğum gibi hatalarımla sevmesini istiyorum ama korkuyorum da. Fazla uzatmadan sormak istiyorum, benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
kesinlikle söyle anneler kızar ama yinede sever
 
Sizin icinize dert oldugu yetmiyormus gibi bir de annenize mi dert edeceksiniz. Ustelik tanidigi biriymis. Cocukca her halimle kabulleneyim düşünceniz yuzunden zamaninda anlatmadiginiz seyi simdi annenize anlatip sirtinizdaki sıkıntıyı kadincagiza atacaksinz. Peeess..
 
Biz annemle genelde arkadaş gibi konuşuruz. Çoğu şeyimi anlatırım ona. Bunların arasından bir tane istisna oldu. Geçmişte bir tane kısa sayılacak ilişkim olmuştu ama bu ilişkiyi anneme söylememiştim hatta saklamıştım çünkü bu kişi annemin tanıdığı ve pek onaylamayacağını bildiğim biriydi. İlişkimiz süresince de annemin haklı olabileceğini gördüm çünkü kötü şeyler yaşadım. Maalesef kullanıldım (cinsellik anlamında değil, maddiyat vb konularda) ve bunlar benim baya ağırıma gitti. Neyse sonuçta bu ilişki bitti ve bir hissim de kalmadı. Buraya kadar sorun yok. Ama bu olaylar benim çok içime oturmuştu, baya aptallıklar yapmıştım çünkü. Normalde annemle dertleşmek isterdim ama bu konuya ne kadar kızacağını düşündüm ve anlatamadım. Çünkü annem böyle kullanılma gibi konularda çok hassastır. Sonra bir gün sohbet arasında bu yaşadıklarımı Ayşe diye bir arkadaşım yaşamış gibi anneme anlattım. Bakalım ne tepki verecek diye merak ettim. Tahmin ettiğim gibi annem Ayşeye kızdı. O akıllı bir kız değil mi, neden kendini kullandırtmış bu kadar dedi. Buna benzer şeyler söyledi hep. Sonra daha baya konuştuk bu konuyu. Annem tahmin ettiğim gibi tepkiler verdi. Şimdi sorun şu ki ben normalde yalana hiç alışkın değilim ve sevmem, anneme böyle bir konuda yalan söylediğimden ötürü içim içimi yiyor. Keşke annem gerçeği bilse diyorum, halbuki o da gençliğinde hatalar yapmış ama şimdiki hali çok hoşgörüsüz maalesef. Anneme gerçeği açıklamak ve beni olduğum gibi hatalarımla sevmesini istiyorum ama korkuyorum da. Fazla uzatmadan sormak istiyorum, benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
Anlatmak ne fayda saglayacak ki.. bir sürü laf, eleştiri olacak.. söylemezdim.
 
Biz annemle genelde arkadaş gibi konuşuruz. Çoğu şeyimi anlatırım ona. Bunların arasından bir tane istisna oldu. Geçmişte bir tane kısa sayılacak ilişkim olmuştu ama bu ilişkiyi anneme söylememiştim hatta saklamıştım çünkü bu kişi annemin tanıdığı ve pek onaylamayacağını bildiğim biriydi. İlişkimiz süresince de annemin haklı olabileceğini gördüm çünkü kötü şeyler yaşadım. Maalesef kullanıldım (cinsellik anlamında değil, maddiyat vb konularda) ve bunlar benim baya ağırıma gitti. Neyse sonuçta bu ilişki bitti ve bir hissim de kalmadı. Buraya kadar sorun yok. Ama bu olaylar benim çok içime oturmuştu, baya aptallıklar yapmıştım çünkü. Normalde annemle dertleşmek isterdim ama bu konuya ne kadar kızacağını düşündüm ve anlatamadım. Çünkü annem böyle kullanılma gibi konularda çok hassastır. Sonra bir gün sohbet arasında bu yaşadıklarımı Ayşe diye bir arkadaşım yaşamış gibi anneme anlattım. Bakalım ne tepki verecek diye merak ettim. Tahmin ettiğim gibi annem Ayşeye kızdı. O akıllı bir kız değil mi, neden kendini kullandırtmış bu kadar dedi. Buna benzer şeyler söyledi hep. Sonra daha baya konuştuk bu konuyu. Annem tahmin ettiğim gibi tepkiler verdi. Şimdi sorun şu ki ben normalde yalana hiç alışkın değilim ve sevmem, anneme böyle bir konuda yalan söylediğimden ötürü içim içimi yiyor. Keşke annem gerçeği bilse diyorum, halbuki o da gençliğinde hatalar yapmış ama şimdiki hali çok hoşgörüsüz maalesef. Anneme gerçeği açıklamak ve beni olduğum gibi hatalarımla sevmesini istiyorum ama korkuyorum da. Fazla uzatmadan sormak istiyorum, benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
Ayşenin siz olduğunu anneniz adı gibi biliyor 👍🏻
 
Bitmiş gitmiş konu, annene anlatinca başın arşa degecekse anlat. Yoksa gerek yok .
Ayrıca anneler sırdaş, dost değillerdir ki. Annelerdir. Ne kadar yakın da olunsa bence bazi şeyler gizlenmelidir-sansurlenmelidir.
Mesela sevgilin olduğunu bilir ama tatile onla gittiğini gizlesen de olur. Ya da kalabalık gittiğiniz tatilde ayseyle değil mahmutla aynı odada kaldığın ayrintisini anlatmasan da olur. İleriki yıllarda evlendiğinde yaşadığın sorunalri anne bilmese daha iyi olur.
Bazı şeyleri gizlemek kesinlikle yalan değildir. Annen sana 'mahmutla sen berabermissin diye duydum' derse ve sen 'neee??? Mahmut muu? Yok artik! Olur mu öyle sey' falan dersen bu yalan olur. Ki insanın özel hayatiyla ilgili konularda sevgilisi ya da kocası dışındaki insanlara yalan söylemesi- bazı şeyleri gizlemesi oldukça doğal bir şey.
Yani ben söyler mıydım?
Tabii ki soylemezdim. Gereksiz bir olay. Anlatsam ne ona yararı var ne bana. Neden anlatayaim?
 
her doğru her zaman her yerde ve herkese söylenmez. annenizle arkadaş gibi olmanız çok güzel ama gerçekten arkadaş gibi olsanız hoşgörüsüz olmazdı size karşı. ve siz "beni hatalarımla sevsin istiyorum" demezdiniz.
bence arkadaşınız gibi sohbet ederek hayatınızın tüm detaylarına hakim olma yolunu bulmuş. belki bunu okuyunca kalbiniz kırılacak ama malesef bazı annelerin yöntemi bu oluyor.
 
Biz annemle genelde arkadaş gibi konuşuruz. Çoğu şeyimi anlatırım ona. Bunların arasından bir tane istisna oldu. Geçmişte bir tane kısa sayılacak ilişkim olmuştu ama bu ilişkiyi anneme söylememiştim hatta saklamıştım çünkü bu kişi annemin tanıdığı ve pek onaylamayacağını bildiğim biriydi. İlişkimiz süresince de annemin haklı olabileceğini gördüm çünkü kötü şeyler yaşadım. Maalesef kullanıldım (cinsellik anlamında değil, maddiyat vb konularda) ve bunlar benim baya ağırıma gitti. Neyse sonuçta bu ilişki bitti ve bir hissim de kalmadı. Buraya kadar sorun yok. Ama bu olaylar benim çok içime oturmuştu, baya aptallıklar yapmıştım çünkü. Normalde annemle dertleşmek isterdim ama bu konuya ne kadar kızacağını düşündüm ve anlatamadım. Çünkü annem böyle kullanılma gibi konularda çok hassastır. Sonra bir gün sohbet arasında bu yaşadıklarımı Ayşe diye bir arkadaşım yaşamış gibi anneme anlattım. Bakalım ne tepki verecek diye merak ettim. Tahmin ettiğim gibi annem Ayşeye kızdı. O akıllı bir kız değil mi, neden kendini kullandırtmış bu kadar dedi. Buna benzer şeyler söyledi hep. Sonra daha baya konuştuk bu konuyu. Annem tahmin ettiğim gibi tepkiler verdi. Şimdi sorun şu ki ben normalde yalana hiç alışkın değilim ve sevmem, anneme böyle bir konuda yalan söylediğimden ötürü içim içimi yiyor. Keşke annem gerçeği bilse diyorum, halbuki o da gençliğinde hatalar yapmış ama şimdiki hali çok hoşgörüsüz maalesef. Anneme gerçeği açıklamak ve beni olduğum gibi hatalarımla sevmesini istiyorum ama korkuyorum da. Fazla uzatmadan sormak istiyorum, benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
Sizin yerinizde olsam geçmişi karıştırıp durmazdım.yalan söylemek istemiyorum demişsiniz ama anneniz bu kişi ile birlikteliginizi sorgulamıyor ki siz anlatmaya çalışıyorsunuz.
Yapmayın anneyiz bizimde kalbimiz sabrımız var.
Sır saklamayı deneyin
 
Back
X