Merhaba KK üyeleri uzun zamandır takip ediyorum fakat aranıza yeni katıldım. Ben 22 yasında üniversite son sınıf öğrencisiyim. Erkek arkadasım ise 26 yasında pöh olarak doğuda bir ilde çalışıyor. Yaklaşık 7 aydır birlikteyiz. Farklı sehirlerden yürütüyoruz ilişkimizi. Onun izinleri benimde ailemle yaşamamdan kaynaklı çok nadir görüşebiliyoruz yaşadığımız şehirlerin mesafesi uzak. Birbirimizi seviyoruz yan yana olduğumuzda hiç bir sorunumuz yok iyi anlaşıyoruz fakat telefon boyutuna geçince ufak tefek tartısmalarımız oluyor. Gün içerisinde sık sık görüşüyoruz birbirimizinden haberdarız ama onun işi dolayısıyla ben sürekli basına bişey mi geldi diye meraklanmaktan kendimi alamıyorum bir kaç saat mesaj atmasa aramasa telefona cevap vermese hemen aklıma kötü şeyler geliyor. Kendimi nasıl bu korkudan uzak tutabilirim? İlişkimizin ciddiye binmesi için 3 yıl kadar zaman var yani hep uzaktan devam etcek. sizce bu ilişkiye devam etmeli miyim yoksa yol yakınken uzaklaşmalı mıyım?
Söylendiği kadar zor değil uzaktan ilişki yürütmek zira zaten gerçek hayattan da tanıyorsunuz ama bu sizin sevginizin bağına gücüne de çok bağlı..
Ben de eşimde 2006 da üni. de tanıştık okul bittikten sonra hep ayrı idik.
7 sene sürdü ilişkimiz.. (tabi ki o da geliyordu zaman zaman ben de fırsat buldukça gidiyordum)
Ama şu gerçek; tam anlamıyla her şeyi dokunarak hissederek yaşamadığın için bir çok olaya kıyafete en basitinden bi insana nasıl bakar tepki verir kestiremiyorsun bunu sonradan öğreniyrsun.
Karakterine çok güveniyorsan bunları da aşıyorsun..
Beni sadece tedirgin eden pöh olması ve merak ediyor olman.
Ben bile en ufak bi kaç saat tepki alamasam kafayı yiyordum ki normal devlet memuru idi..
Bu durum hep böyle olacak..
Sizi yormayacaksa kafanızda her şeyi çok büyütmeyin derim.
Sanırım siz sevginizden de pek emin değilsiniz..
Çünkü ben en ufak bi "uzak olunca acaba nasıl yürür" piskolojisine bi kere bile girmemiştim..
Biraz fazla kördüm aşktan..
Nitekim pişman da olmadım çok şükür.
Şu an eşimdir o ve bir oğlumuz var..