- 1 Eylül 2017
- 963
- 1.248
- 113
- 38
- Konu Sahibi mein_traume
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Erkek arkadaşımla sorunlarımız var maalesef, kendisinden ziyade ailesinden kaynaklanıyor ama kendi ayakları üzerinde durabilmeli diye düşünüyorum. Normal şartlarda ayrılmam gereken bir ilişki ama erkek arkadaşım çok iyi bir insan olduğu için sabredip ona içinde bulunduğu durumun yanlış olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Bugünde öyle günlerden biriydi ve 5 saat bütün sakinliğimle hiç sinirlenmeden içinde bulunduğu durumun yanlış olduğunu ona anlatmaya çalıştım ona belli etmesem de sinirlerim harap oldu tabi. Kendi ailemden de bu ilişki ile ilgili aldığım tenkitler var genel olarak kötü bir günümdeydim yani.
Dönüşte ben eve gidecektim onun bir kursta dersi vardı oraya gidecekti, bugün herkes bir şeyler yapacakmış yiyip içeceklermiş, bana sende gel dedi. Bende önceden haberim olsa bir şeyler yapardım ama şimdi elim boş gidince ben rahat edemem, yemek de yiyemem hoş olmaz dedim. Her zaman yaptığı gibi yüzünü asıp niye gelmiyorsun diye söylenip trip atmaya başladı, bunu istediği olmadığı her zaman yapıyor. Bende bunu 4 yaşındaki çocuklar yapıyor, onların ebeveynlerine bile ağladığı zaman istediklerini yapmayın ki her istediklerini yaptıramayacaklarını anlasınlar diyorlar dedim ama yüzünü asmasına kıyamadığım için gittim.
Kursa gittik, mükemmel bir masa hazırlamışlar, karnımda açtı ama almaya çekindim, kendimi biliyorum çünkü bir şey yapmadığım için çekinirim, kimse de buyrun demedi zaten. Erkek arkadaşım gel yanıma otur dedi, yanına oturdum, yanyanaydık. Bin bir ısrarla çağıran erkek arkadaşım yemekten bir saniye başını kaldırıp yüzüme bile bakmadı aralıksız 10 dakika yedi sonra başını kaldırdı yesene hayatım diyor, yok sağol tokum dedim. Biraz daha oturdum, baktım millet yemek yiyor ben onları seyrediyorum, çok sıkıldım, kimse için bu kadar sıkıldığın ortamda durmamalısın dedim, güzel bir şekilde hayatım ben gidiyorum dedim, herkese afiyet olsun deyip çıktım.
Erkek arkadaşım arkamdan geldi, bir sorun mu oldu dedi, hayır senin gönlün olsun diye geldim zaten, biraz durup çıktım dedim ama yüzüm bozulmuş olacak ki yüzünün halini görmüyormusun dedi önce bir şeyin olmadığına ikna etmeye çalıştım ama sonra sinirlerim bozuldu hem zorla çağırıyorsun hem yüzüme bile bakmıyorsun diye bağırdım. Sizce saçmalamış mıyım? Orada benle ilgilenmesi mi gerekiyordu, çünkü ben olsam öyle yapardım, aşkım yesene diye tabağına koyardım hatta, rahat edemeyeceğimi söylememe rağmen zorla götürüp yüzüme bakmaması gücüme gitti o an ama şimdi saçmaladım mı acaba, çocuk gibi mi tepki verdim emin olamıyorum.
Erkek arkadaşımla sorunlarımız var maalesef, kendisinden ziyade ailesinden kaynaklanıyor ama kendi ayakları üzerinde durabilmeli diye düşünüyorum. Normal şartlarda ayrılmam gereken bir ilişki ama erkek arkadaşım çok iyi bir insan olduğu için sabredip ona içinde bulunduğu durumun yanlış olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Bugünde öyle günlerden biriydi ve 5 saat bütün sakinliğimle hiç sinirlenmeden içinde bulunduğu durumun yanlış olduğunu ona anlatmaya çalıştım ona belli etmesem de sinirlerim harap oldu tabi. Kendi ailemden de bu ilişki ile ilgili aldığım tenkitler var genel olarak kötü bir günümdeydim yani.
Dönüşte ben eve gidecektim onun bir kursta dersi vardı oraya gidecekti, bugün herkes bir şeyler yapacakmış yiyip içeceklermiş, bana sende gel dedi. Bende önceden haberim olsa bir şeyler yapardım ama şimdi elim boş gidince ben rahat edemem, yemek de yiyemem hoş olmaz dedim. Her zaman yaptığı gibi yüzünü asıp niye gelmiyorsun diye söylenip trip atmaya başladı, bunu istediği olmadığı her zaman yapıyor. Bende bunu 4 yaşındaki çocuklar yapıyor, onların ebeveynlerine bile ağladığı zaman istediklerini yapmayın ki her istediklerini yaptıramayacaklarını anlasınlar diyorlar dedim ama yüzünü asmasına kıyamadığım için gittim.
Kursa gittik, mükemmel bir masa hazırlamışlar, karnımda açtı ama almaya çekindim, kendimi biliyorum çünkü bir şey yapmadığım için çekinirim, kimse de buyrun demedi zaten. Erkek arkadaşım gel yanıma otur dedi, yanına oturdum, yanyanaydık. Bin bir ısrarla çağıran erkek arkadaşım yemekten bir saniye başını kaldırıp yüzüme bile bakmadı aralıksız 10 dakika yedi sonra başını kaldırdı yesene hayatım diyor, yok sağol tokum dedim. Biraz daha oturdum, baktım millet yemek yiyor ben onları seyrediyorum, çok sıkıldım, kimse için bu kadar sıkıldığın ortamda durmamalısın dedim, güzel bir şekilde hayatım ben gidiyorum dedim, herkese afiyet olsun deyip çıktım.
Erkek arkadaşım arkamdan geldi, bir sorun mu oldu dedi, hayır senin gönlün olsun diye geldim zaten, biraz durup çıktım dedim ama yüzüm bozulmuş olacak ki yüzünün halini görmüyormusun dedi önce bir şeyin olmadığına ikna etmeye çalıştım ama sonra sinirlerim bozuldu hem zorla çağırıyorsun hem yüzüme bile bakmıyorsun diye bağırdım. Sizce saçmalamış mıyım? Orada benle ilgilenmesi mi gerekiyordu, çünkü ben olsam öyle yapardım, aşkım yesene diye tabağına koyardım hatta, rahat edemeyeceğimi söylememe rağmen zorla götürüp yüzüme bakmaması gücüme gitti o an ama şimdi saçmaladım mı acaba, çocuk gibi mi tepki verdim emin olamıyorum.
