Merhabalar. Ben internetten biriyle tanıştım tam bir buçuk yıl önce. Henüz hiç yüz yüze görüşmedik uzak şehirlerde olduğumuz için. Ben çöküntüde olduğum bir dönemde konuşmaya başladık. Benim ailemle ve kendi gelişimimle, hayata başlayamamamla ilgili sorunlarım vardı ve daha fazla sorunum ve başedemiyordum. Tam zıt karakterlerdeydik. O da o dönemlerde aşk acısı çekiyordu. Yani beni sevme gibi bir ihtimali yoktu. Ama biz şimdi birbirimize aşık olduk. Benim hiçbir şeyimken, tanişmamizdan bir yıl sonra benim dünyam oldu. Aşk acısını unuttu. Ben 24 yaşındayım o 26. Karakterinin iyi olduğunu düşünüyorum. Nasıl bilebilirsin ki diceksiniz. Ben olsam ben de böyle düşünürdüm. Vıcık vıcık bir ilişki kurmadik hala. Hani öyle aşkım , s vgilim gibi hitaplar senin için ölüyorum sensiz yaşayamam gibi cümleler yok aramızda. O fazla bu tarz şeyleri sevmiyor ama hep arıyor soruyor halimi ilgileniyor sorun varsa hayatımda destek oluyor. Onun en çok benimle kitaplar hakkında konuşmasını, kişiliğime göre kitap önerisinde bulunmasını, hayat hakkında önerilerini, yol göstermesini, ben yanlış yaptığımda herhangi bir konuda bunu ona bana destek olması, beni teselli etmesi için anlattiğimda ona beni teselli etmek yerine hatalarimi yüzüme vurmasını, doğruları beni üzeceğini bile bile söylemesini ve başından beri bu karakterini sürdürmesini, kibarliğini, her yaşadığı sorunlarını bana anlatmasını yani mesela iş yerinde. Seviyorum. Bana güven veriyor. Hiç görmediği biri birine güven verebilir mi? Buluşmayı düşünüyoruz artık. Evlenmeyi düşünüyoruz. Ama ben aileme nasıl tanıştığımızi soranlara ne dicemi bilmiyorum. Bu beni korkutuyor. İnternetten tanışıp evlenmek çok mu yanlış?
