Öncelikle ben dini açıdan kardeşimle evlenmiyor değilim. İçim aynı karını paylaştığım ve beraber büyüdüğüm biriyle evlenmeyi kaldırmayacağı için yapmıyorum. Neden ahlak kurallarını hemen dine bağlıyorsunuz?
Ben inanmıyorum ama buna rağmen nasıl çalmıyorsam hırsız değilsem, yalan söylememeye gayret ediyorsam ve tek eşli olmak istiyorsam bunlar tamamen kendime ve insanlığıma duyduğum saygıdan. Yani biri bana şu ortada duran parayı çal dese ve bu sevap dese ben bunu yapmam. Başkasının emeğini çalamam.
Hayvanlar mesela düşünemedikleri için anneleriyle de beraber oluyorlar babalarıyla da, ama ben dini nedenle değil kendi içim kaldırmayacağı için yapmam.
Yani din serbest bıraksa da bana annenle babanla evlenebilirsin dese de ben evlenmem. Bunu dine bağlamanız tuhaf.
Gen havuzu demişsiniz iyi güzel de neden o zaman engellilerin büyük bir oranı akraba evliliği? Ben engellilerle çalıştım, engelliler üzerine bir işim vardı ve o dönemde nereden baksanız yarısı akraba evliliğiydi. O zaman bu mantıkla ailenin gen havuzunda yazık şansızlık hiç zeka yokmuş. Benim çalıştığım tüm o engelli çocukları görseniz bu kadar rahat söylemezsiniz bunu. Ben o çocukların hayatının zorluğunu biliyorum ve sırf bir çocuk daha bu koşullarda yaşamak zorunda kalmasın diye bir kişiye akraba evliliği normal hatta olması gerek demem. O evlilikte engelli çocuk olsa benim vicdanim sızlar.
Evet dini hiç bir kurala ve norma inanmıyorum kendi vicdanımın yanlış dediklerini yapmıyorum. Sırf dini gerekler ve inanışlar yok kendi ahlakımız ve vicdanımız var en başta.
Dini değil düşünüp sorgulayıp kalbimi dinleyip ahlak kuralı oluşturuyorum kendime