Sizce evlenmeli miyim?

Bence acele etmeyin. Belki gittiğiniz yeri pek sevmeyeceksiniz, belki sıfırdan başlamak zor gelecek. Evlenirseniz mecbur kalacaksınız. Önden gitsin adam, ev yapsın, siz de ara sıra gidip kalın bakın bir hayata kafanıza yatarsa, uzak kaldığımda çok özledim ben bu adam olmadan yaşayamam seviyorum derseniz de gidin.

Bir de hep şunu derim oturup evlensem mi diye düşünüyorsa bir insan evlenmemeli. Ben bununla evlenmeye can atıyorum derseniz evlenmelisiniz. Sırf bu yüzden evlenmeyin derdim. Siz de şöyle bir durum var evlenmezseniz adamı toptan kaybdeceksiniz ama yine de evlenmesem mi diye bir düşünce var kafanızda, kaybetmeyi göze alabiliyorsanız zaten evlenmemelisiniz.

Evet mantıklı bahsettiğiniz ilk seçenek. Emin olamıyorum işte şimdilik evlenmeyelim dersem ne kadar üzülür ayrılır mıyız yoksa anlayışla karşılar mı... Bana bağlı biri epey, beni bırakırsan intihar ederim filan diyen birisi. Ama dürüst olmak gerekirse ben yapayalnız da yaşarım zorunda kalırsam ve pek koymaz.
 
Bence acele etmeyin. Belki gittiğiniz yeri pek sevmeyeceksiniz, belki sıfırdan başlamak zor gelecek. Evlenirseniz mecbur kalacaksınız. Önden gitsin adam, ev yapsın, siz de ara sıra gidip kalın bakın bir hayata kafanıza yatarsa, uzak kaldığımda çok özledim ben bu adam olmadan yaşayamam seviyorum derseniz de gidin.

Bir de hep şunu derim oturup evlensem mi diye düşünüyorsa bir insan evlenmemeli. Ben bununla evlenmeye can atıyorum derseniz evlenmelisiniz. Sırf bu yüzden evlenmeyin derdim. Siz de şöyle bir durum var evlenmezseniz adamı toptan kaybdeceksiniz ama yine de evlenmesem mi diye bir düşünce var kafanızda, kaybetmeyi göze alabiliyorsanız zaten evlenmemelisiniz.
adam onceden giderse kadinin gitmesi daha zor oluyor diye biliyorum ben
 
İlişkideki en ufak pürüz evlilikte dağ oluyor. Sadece belirtmek istedim. Aynı evde de yasasaniz sevgililigin gönül bağı dışında bir baglayiciligi yok. Tamam evlilikte de boşanmak seçenek ama tonla prosedur, ailelere açıklama seansları vs. Sevgi 'cok şeyin' üstesinden gelebilir ama 'her şeyin' degil.
 
Hiç düşünmezdim. Ne olabilir ki? İngilizceniz iyi olduğuna göre yurtdışı deneyiminiz vardır. İnsan mecbur kalınca her şeyle baş edebiliyor. Konfor alanımı kesinlikle terk ederdim, ettim de
 
Merhabalar ben 26 yaşında yaklaşık 4 senelik ilişkisi olan bir kadınım. Erkek arkadaşımla birlikte yaşıyorum. İkimiz de evlenmeyi düşünmüyorduk ve anlamsız buluyorduk. Erkek arkadaşım Avrupa'da çok güzel bir şehirde bir iş buldu. Birkaç ay sonra her şey yolunda giderse taşınması gerekecek. Benim de onunla gidebilmem için evlenmemiz gerekiyor. Söz konusu ülkenin dilini bilmiyorum fakat iyi düzeyde İngilizcem var, çevirmenlik yapıyorum. Orada nasıl iş bulurum, ne yaparım vs hiçbir fikrim yok. Haliyle biraz çekincelerim var. Erkek arkadaşımı seviyorum ama zaman zaman problemler yaşıyoruz. Aşılmayacak şeyler değil. Şiddet vs kesinlikle yok. Hiç kıskanç biri değildir. Evle ilgili saçma şeyler yüzünden tartıştığımız oluyor. Yaşam tarzımız (ev düzeni, sağlığa bakış açısı vs) pek uyuşmuyor ama idare ediyoruz. Ciddi bir problemimiz yok yani. Yine de evlilik düşüncesi beni korkutuyor çünkü büyük bir sorumluluk, kalıcı bir şey, ve hiç düşünmüyordum şu ana kadar. Siz olsanız ne yaparsınız?
Tabi evlilik kolay değil ha deyince olmuyor ama 4 sene az da değil bir ilişki için. Tartışmalarınızın seviyesini bilmiyorum tabi demek istediğim bu tartışma sonrası soğuyor musunuz ondan ayrılmak istediğiniz oluyor mu hiç bunlar da önemli. Ama yurt dışı iyi gelebilir size. Yurt dışı deyince evlenin diyorum tartışma deyince düşünün diyorum :KK70: Fakat şiddetin ve kıskançlığın olmaması çok iyi bence zaten ilişkiyi ve evliliği bitiren de yıpratan da bu oluyor.
 
E aynı evdesiniz, yemek bulaşık temizlik fatura kira... Zaten her şey şimdi nasılsa imzadan sonra da öyle olur. Bir anda "sorumluluk" olarak ne geliyor ki tepeden? Mesela yarın gidip belediyede imza atsanız cumartesi nasıl bir sorumluluğunuz olacak evliliğe dair? Değişen bir şey olacak mı?
 
bence hemen ilk olarak iş araştırmaya başlamalısınız. işinizi bulabilirseniz, ki bence bulursunuz diye düşünüyorum evlenin ve gidin derim ben.. mis gibi :süslü:
 
Merhabalar ben 26 yaşında yaklaşık 4 senelik ilişkisi olan bir kadınım. Erkek arkadaşımla birlikte yaşıyorum. İkimiz de evlenmeyi düşünmüyorduk ve anlamsız buluyorduk. Erkek arkadaşım Avrupa'da çok güzel bir şehirde bir iş buldu. Birkaç ay sonra her şey yolunda giderse taşınması gerekecek. Benim de onunla gidebilmem için evlenmemiz gerekiyor. Söz konusu ülkenin dilini bilmiyorum fakat iyi düzeyde İngilizcem var, çevirmenlik yapıyorum. Orada nasıl iş bulurum, ne yaparım vs hiçbir fikrim yok. Haliyle biraz çekincelerim var. Erkek arkadaşımı seviyorum ama zaman zaman problemler yaşıyoruz. Aşılmayacak şeyler değil. Şiddet vs kesinlikle yok. Hiç kıskanç biri değildir. Evle ilgili saçma şeyler yüzünden tartıştığımız oluyor. Yaşam tarzımız (ev düzeni, sağlığa bakış açısı vs) pek uyuşmuyor ama idare ediyoruz. Ciddi bir problemimiz yok yani. Yine de evlilik düşüncesi beni korkutuyor çünkü büyük bir sorumluluk, kalıcı bir şey, ve hiç düşünmüyordum şu ana kadar. Siz olsanız ne yaparsınız?
Ben postalarim vallaaa ne cekecem Bunu hayatim boyunca
Hele bu kücük seyler zamanla okadar itici ve migde bulandirici olur ki
Ama bu Benim tabi 😇
 
Zaten duz bir mantikla evlisin.. :)
Evli olan da sizden farkli bir sekilde yasamiyor zaten..
Sevgilisi demek yerine kocasi derler cok cok..
Tanimlama degisir,icerik baki kalir..
 
4 senedir aynı evde yaşayıp büyük problemler yaşamadığınıza göre evlenin. Zaten evlisiniz. Bir imzanız eksik. Karşı tarafta buna razı kendi istiyor.

Şöyle düşünün 30 yaşınızda bu adam ile evlenmiş olsaydınız, adam başka yere iş için gitmek zorunda kalsaydı bırakacak mıydınız ?
 
İşin ucunda yurt dışı varsa formalite bile olsa evlenirdim tabi ki :KK70:
Ülkemi seviyorum ama artık yaşamak istemiyorum çok ciddi anlamda kaygı problemleri yaşıyorum adalet, sağlık, eğitim, ekonomi, ahlak hiç biri yok ülkede. İlerde anlaşamazsam boşanırdım. Zaten evli gibi yaşıyorsunuz ayrılsan o kadar probleme ayrılırdın zaten..
 
Annem bana hep "sakın bir erkeğin hayatını yaşama" demiştir. Onun peşinden dilini bilmediğim bir ülkeye gidince onun hayatını yaşamış olmuyor muyum diye düşündüm. Sonuçta belki ilerleyen yıllarda farklı hayallerim vs olacak. Annemin söyledikleri bilinçaltıma işlemiş sanırım. Burda kalırsam daha iyi bir hayatım olmayacak evet.
Şuan ki yaşantınızın evlilikten çok büyük bir farkı yok.
Yeni ülke, yeni deneyimler ve sevdiğiniz bir adam.
Sizi korkutan durum imza değil yeni ülke.
Annenizin kastettiği bence çok farklı bir durum şuan ki mevzunuz daha farklı.

Ben denerdim en azından yeni bir dil öğrenme şansım olurdu :)
 
Ben bu uğurda evlendim, şimdiki aklım olsa asla evlenmezdim. Aynı evde yaşarken herşey gayet güzeldi, sonra onun ailesi bizde senin aileniz diye çıktı ortaya. Uzaktayken iyiydi yalan yok, ama eşim proje bazlı çalıştığı için ülkeye döndükten sonra hay sçayım evlilikte neymiş dedim. Hiç dönmeyecekseniz, ailesiyle muhabbetiniz şimdikinden öteye geçmeyecekse evlenin.
 
Ben bu uğurda evlendim, şimdiki aklım olsa asla evlenmezdim. Aynı evde yaşarken herşey gayet güzeldi, sonra onun ailesi bizde senin aileniz diye çıktı ortaya. Uzaktayken iyiydi yalan yok, ama eşim proje bazlı çalıştığı için ülkeye döndükten sonra hay sçayım evlilikte neymiş dedim. Hiç dönmeyecekseniz, ailesiyle muhabbetiniz şimdikinden öteye geçmeyecekse evlenin.
Sen o isleri asmistin sanki.
İlkbasta yaptılar ama sonra geri çekilmediler mi
 
Merhabalar ben 26 yaşında yaklaşık 4 senelik ilişkisi olan bir kadınım. Erkek arkadaşımla birlikte yaşıyorum. İkimiz de evlenmeyi düşünmüyorduk ve anlamsız buluyorduk. Erkek arkadaşım Avrupa'da çok güzel bir şehirde bir iş buldu. Birkaç ay sonra her şey yolunda giderse taşınması gerekecek. Benim de onunla gidebilmem için evlenmemiz gerekiyor. Söz konusu ülkenin dilini bilmiyorum fakat iyi düzeyde İngilizcem var, çevirmenlik yapıyorum. Orada nasıl iş bulurum, ne yaparım vs hiçbir fikrim yok. Haliyle biraz çekincelerim var. Erkek arkadaşımı seviyorum ama zaman zaman problemler yaşıyoruz. Aşılmayacak şeyler değil. Şiddet vs kesinlikle yok. Hiç kıskanç biri değildir. Evle ilgili saçma şeyler yüzünden tartıştığımız oluyor. Yaşam tarzımız (ev düzeni, sağlığa bakış açısı vs) pek uyuşmuyor ama idare ediyoruz. Ciddi bir problemimiz yok yani. Yine de evlilik düşüncesi beni korkutuyor çünkü büyük bir sorumluluk, kalıcı bir şey, ve hiç düşünmüyordum şu ana kadar. Siz olsanız ne yaparsınız?
Beraber yaşıyosunuz zaten evlenmeniz daha iyi olur
 
X