Sizce haksız mıyım?

Hanımlar merhaba. Bugün biraz duygusal günümdeyim galiba. Abartıyor muyum, yoksa haklı mıyım görüşlerinizi almak istiyorum.

Eşim 4 gün önce coronaya yakalandı. Evde karantinadayız. 8 aylık kızım var bizde birşey yok şükür. Hiç beklemiyorduk, çok dikkat etmemize rağmen oldu. Sudan çıkmış balığa döndük bi anda. Eşim odaya kapandı. Ben ikiye bölündüm resmen. Sorun şu ki, ailelerimizden kimseden bir yardım görmedik. Sadece telefonla arayıp birşeye ihtiyacınız var mı deyip kapatıyorlar. Ama bunu herkes yapıyor zaten. 3 günlük tanıdığım komşu bile kapımı çalıp yemek getireyim mi diye sordu. Bugün zar zor yemek yaptım çocuğum durmuyor. Benim ailem(annemler, 2 ablam) yarım saatlik uzaklıkta. Eşimin ailesi (kayınvalidemler, görümcem) 20 dakika uzaklıkta. Yani beklerdim ki, bir kap yemek yapıp getirsinler bu kadar. Sadece bu da değil. Hamilelikte, doğumda hep yalnızdım. Tamam virüs var evet ama bir iki kap yemek yapıp getirmek çok mu zor? Çok yalnız hissettim kendimi bir anda. Abartıyor muyum bilemedim. İçimi dökmek istedim.


Güncelleme 5.sayfa.
Aynı ben yorumları okuyacağım bekliyorum bende aynı durumları yasadim
 
Zor bir durum hassas olmanız doğal ama her şeyi bizzat çeken biliyor. Sizin bu derece zorlandığınızın farkında olmayabilirler. Aslında bir ihtiyacınız var mı diye arayıp soran yakınlarınız var bu güzelliğin farkında olmanızı dilerim. Diğerlerini bilemem ve ben de isteyebilen bir kişilik değilim ama anneniz aradığında ona söyleyin. Çok zor durumda olduğunuzu bazen yemeğe bile zaman bulamadığınızı, temassız bir şekilde (çünkü korkuyor insanlar) yardıma ihtiyacınız olduğunu söyleyin. Anneniz o sizin, eminim bunları düşünemediğine üzülüp size yardım edecektir.
 
Kızlar merhaba. Konu çözüme ulaştı yazıp sonlandırmak istedim. Annem aradı bugün. Sanki içine doğmuş gibi çok ısrar etti birşey lazımsa getirelim vs. Ben de biraz anlattım durumu. Çok üzüldü, çok kızdı. Ablamlar düşünmüşler aslında gelip kapıdan bırakmayı ama ben yok deyince emrivaki yapmak istememişler. Ben de pişman oldum düşüncelerime. Sanırım yorgunluk ve bıkkınlıkla anlık böyle düşüncelere kapıldım.

Olumlu olumsuz yorum yapan herkese çok teşekkür ederim tekrar🙏🏻
Açıkçası sevindim yani.. ne biliyim bir suru uygulama var sipariş edip kapınızın önune yemek , market alışverişi gönderebilirlerdi gelmek istemiyorlr ise . Böyle zamanlar da istemiyorum dense bile özellkle kendi tarafınızın bir şeyler yapmasını bekler yine de..
 
Zor bir durum hassas olmanız doğal ama her şeyi bizzat çeken biliyor. Sizin bu derece zorlandığınızın farkında olmayabilirler. Aslında bir ihtiyacınız var mı diye arayıp soran yakınlarınız var bu güzelliğin farkında olmanızı dilerim. Diğerlerini bilemem ve ben de isteyebilen bir kişilik değilim ama anneniz aradığında ona söyleyin. Çok zor durumda olduğunuzu bazen yemeğe bile zaman bulamadığınızı, temassız bir şekilde (çünkü korkuyor insanlar) yardıma ihtiyacınız olduğunu söyleyin. Anneniz o sizin, eminim bunları düşünemediğine üzülüp size yardım edecektir.
Haklısınız. Yaşamayan insan bilemiyor. Dediğiniz gibi olmuş zaten. Benim o kadar zorlandığımı tahmin etmemişler, ben yok deyince üstelemek istememişler. Neyse ki konuşup hallettik.
Ve çok geçmiş olsun. Acil şifalar diliyorum.
Çok teşekkür ederim geçti gitti çok şükür.
 
Açıkçası sevindim yani.. ne biliyim bir suru uygulama var sipariş edip kapınızın önune yemek , market alışverişi gönderebilirlerdi gelmek istemiyorlr ise . Böyle zamanlar da istemiyorum dense bile özellkle kendi tarafınızın bir şeyler yapmasını bekler yine de..
Sanırım üst üste gelmişti biraz o aralar. Normalde böyle bir insan değilim ama o gün çok dolmuştum. Aslında anlatmak istediğim şuydu bazen sen söylemeden bir şeyler anlaşılsın istersin ya öyle bir şeydi. Neyse ki hallettik. Teşekkür ederim.
 
Back
X