Sizce kim haklı?

Herkes çok garip yorumlar yapmış. Şaşkınlıkla okudum. Birincisi eğer bir anne baba bebek sahibi olmuşsa benim fikrime göre, bağ kurulması, anne babalık tecrübesinin birlikte paylaşılması vs gibi durumlardan dolayı geceleri uyanacak kişiler anne babalar olmalı. Evdeki diğer insanlar değil.
Hastanede refakat için kalan kişi uyanık kalmak zorunda. Yaşına rağmen heyecanıyla gelmek istemiş kadıncağız. Uyusaydı nasıl da suçlu bulurdunuz kadın uyusa sorun uyumasa sorun. Ben burdayken bakarım oğlum uyusun varsın demiş, ne var bunda. Bir ömür baba oldu zaten bu adam artık evinde uyanır durur, o bağ illa ki kurulacak zamanla. Hastane odasında kurulması şart mı?

İkincisi tabii ki anne babanızı da davet edebilirdi, etmeliydi. Önceki samimiyetlerini bilmiyoruz ama anne babanız çat kapı yukarı çıkmadığına göre çok samimi değiller ve bir davet icap edermiş. Biz aileyiz derken onların dışarda gidecek yerleri olmadığını bildiği halde davet etmesi gerektiğini de düşünmeliydi bence. Kaldı ki zaten 2 kişilik kahvaltı hazırlamış. Başkasının gelmesini istememiş planlamamış.
Burada plansız hareket ettikleri için kafa karıştıran üyenin kendi ailesi. Ayrıca babası sorun yok diye ağzıyla söylemiş daha neyi kurcalıyor ki? Kendi ağzıyla söylemiş adam
 
Tabiki de çağırmak zorunda değil bunu kendisine de söyledim fakat bu bir nezakettir biz de zamanında onları kendi şehrimizde ağırladık ama asla böyle bir muamele göstermedik çünkü bizim için önemli olan şey vefadır. Kayınvalidem kötü biri demiyorum asla benim hatrım için dahi olsa (ki ben onlara kendi evlatlarının yapmadığı evlatlığı yaptım her zaman) masana iki tabak fazladan koymak bir lütuf değil ki. Ailem konusuna gelince asla bana kayınvalidemi kötüleyip bizi çağırmadı vs demediler biz gezmek istiyoruz dışarıda kahvaltı yapıcaz vs dediler. Bu arada eşyaları nakliye taşıyıp yerleştireceği için evde yapılacak bir iş yoktu onun için yardımlık bir şey de olmadı
Benim tavsiyem bu meselelere cok takilmayin. Mutsuz olursunuz. Kayinvalidem esime hala çocuk gibi davranir. Sagolsun dogumumda geldi 40 gun kaldi, oglu uykusuz kaldikca kadin kahroluyordu. Sonucta bana yardim etti mi? Etti, yükümü hafifletti, onume bir tabak yemek koydu sebebi onemli degil.

Esyalar tasinirken o evde bulundu mu? Organize etti mi, esyalarin saglam sekilde teslim edildigine bakti mi? Kendince yapmaya calisti degil mi?


Kimseden, ozellikle eş ailesinden beklentiniz olmasin. Gercekten cok üzülürsünüz. Sizin icin yapilanlara tesekkur edin, yapilmayanlari kafaniza takmayin. Cunku bu liste uzayip gidiyor.
 
Teşekkür ederim yorum için ki özellikle ne demek istediğimi anladığın için. Bebeğim doğumundan itibaren ciddi sıkıntılar yaşadık yine de ona sımsıkı sarılıp kendimi lohusalığa kaptırmamaya çalışıyorum..
Sizin farklı yoruma tahammülünüz yok sizi haklı görelim diye açmışsınız konuyu belli ki, ama dediğim gibi kayınvalidenin falsolu bir hareketini göremedim ben. Siz bu konuyu objektif bir gözle yeniden düşünmeye çalışın derim
 
Yani?
Doğurmamış bir kadın olsam neyse de işte.
Üzmeyeyim sizi.
Kayınvalidenize suç buluyorsanız kendinize de bulmalısınız.
Güç; en kötü anlarda ortaya çıkan cesaret ve kararlılık eseridir.

Sağlıkla büyütün.
Her kadının doğumu aynı mı oluyormuş?
Güç gibi muğlak kelimelerin anlam karşılığı herkesçe aynı mı?
Ben objektif yorumlar almak için yazdım kendi haksız noktalarımı görmek için.. Çok şükür ki herkes benim düşündüğüm gibi düşünsün diyen bir narsist değilim.

Teşekkürler.
 
Hastanede refakat için kalan kişi uyanık kalmak zorunda. Yaşına rağmen heyecanıyla gelmek istemiş kadıncağız. Uyusaydı nasıl da suçlu bulurdunuz kadın uyusa sorun uyumasa sorun. Ben burdayken bakarım oğlum uyusun varsın demiş, ne var bunda. Bir ömür baba oldu zaten bu adam artık evinde uyanır durur, o bağ illa ki kurulacak zamanla. Hastane odasında kurulması şart mı?
açıkcası ben yeni doğmuş bebeğimle sadece bebek işe kurulacak bağ için değil, kendi anne babalık tecrübemizi paylaşmak adına kayınvalidemin değil, eşimin ilgilenmesini isterim ki öyle de yaptık. Kendi annem yanımızdadı ama her dakika biz ilgilendik kızımızla. İyi ki de öyle yapmışız 🤍 Burada kayınvalide biraz emrivaki yapmış, bebeğin annesinin fikrini hiç almadan onun adına karar vermiş. İnsan lohusayken bazı şeyleri kavrayamıyor, evet diyor her şeye. Sanırım arkadaş da bu duygularla her seferinde kendi fikrini söylememiş.

Anne babasının plansız olması da ani gelişen bir doğum sürecinde çok normal geldi bana. 3 günlük bebekle kendi anne babasına eşlik edemeyip kayınvalidesine sığınmış. Nezaketen de olsa davet etmeliydi. Bu süreçler zor süreçler. Ailede herkes birbirine destek olmalı. Ortada küçük bir bebek ve annenin mutluluğu söz konusu. Gerisi teferruat.
 
Sizin farklı yoruma tahammülünüz yok sizi haklı görelim diye açmışsınız konuyu belli ki, ama dediğim gibi kayınvalidenin falsolu bir hareketini göremedim ben. Siz bu konuyu objektif bir gözle yeniden düşünmeye çalışın derim
Valla anlatsam roman olur da kısa birkaç şey örneklendireyim.
Doğurdum diye cümbür cemaat geldiler, ne yiyeceğiz diye bana sordular, ailem hizmetlerini gördü, üzerine kvdem de kaldı evimde, uyanır uyanmaz bizde günlerce soluğu alan kp cabası.
Sabah uyanıp beni uyandırıp kalk kalk öyle yattıkça hasta gibi olursun kahvaltı hazırla dedi, akşamına akrabaları ziyaretlere geldi yine annem hizmetçi.

Velhasıl, ikinci doğumda evime sokmadım zaten talep de edemedi çünkü anladım ki kadın, kızlarına da böyle.
Benden yana sıkıntı yok, kendi mizacı o.
Vicdansızsa evladına da öyle, ruhu bu.
Böyle yardımmış, iş görmeymiş falan yapmıyor, fayda bir kenara daima yük kendisi. 😂
 
Esyalar tasinirken o evde bulundu mu? Organize etti mi, esyalarin saglam sekilde teslim edildigine bakti mi? Kendince yapmaya calisti degil mi?
bunların hiçbirini yapmadı yapmasını da istemiyordum zaten çünkü yaşı ileride. Bu mesele için onunla açıkça konuşunca bana tavır aldı koskoca bir evi taşıdım toplu iğne kadar destek vermedi. Hastanede başımda beklediği için çok teşekkür ettim minnettar oldum bunu kendisi dayatmasına rağmen üzmek istemedim ilk torunu olduğu için.. Dediğiniz gibi beklenti köleleştiriyor
 
Hastanede refakat için kalan kişi uyanık kalmak zorunda. Yaşına rağmen heyecanıyla gelmek istemiş kadıncağız. Uyusaydı nasıl da suçlu bulurdunuz kadın uyusa sorun uyumasa sorun. Ben burdayken bakarım oğlum uyusun varsın demiş, ne var bunda. Bir ömür baba oldu zaten bu adam artık evinde uyanır durur, o bağ illa ki kurulacak zamanla. Hastane odasında kurulması şart mı?


Burada plansız hareket ettikleri için kafa karıştıran üyenin kendi ailesi. Ayrıca babası sorun yok diye ağzıyla söylemiş daha neyi kurcalıyor ki? Kendi ağzıyla söylemiş adam
Bazı şeyler çocuğu iyice kafaya takıp üzülmesin diye söylenir. Adamda muhtemelen kızını rahatlatmak istemiş. Plansız hareket etmiş olabilirler ama karşı taraf bir gün bile misafir edemiyorsa hala yabancı olarak görüyorlardır bana göre. Aynı şeyi kaynanası da yaşayabilirdi ve eminim davet beklerdi gelin tarafından. Böyle şeyler zorunluluk olduğu için değil saygıdan nezaketen yapılır. Nerede o eski aile bağları birbirine destek olmalar kalmadığını bu konuda görüyoruz bence. Yeri geliyor akrabamız hiç haber vermeden şehrimize gelip sıkıntı yaşadığında bizi arıyor o an belki kızıyorsun ama ailen akraban olduğu için yalnız kalmalarını istemediğin için yardımcı olmaya çalışıyorsun.
 
açıkcası ben yeni doğmuş bebeğimle sadece bebek işe kurulacak bağ için değil, kendi anne babalık tecrübemizi paylaşmak adına kayınvalidemin değil, eşimin ilgilenmesini isterim ki öyle de yaptık. Kendi annem yanımızdadı ama her dakika biz ilgilendik kızımızla. İyi ki de öyle yapmışız 🤍 Burada kayınvalide biraz emrivaki yapmış, bebeğin annesinin fikrini hiç almadan onun adına karar vermiş. İnsan lohusayken bazı şeyleri kavrayamıyor, evet diyor her şeye. Sanırım arkadaş da bu duygularla her seferinde kendi fikrini söylememiş.

Anne babasının plansız olması da ani gelişen bir doğum sürecinde çok normal geldi bana. 3 günlük bebekle kendi anne babasına eşlik edemeyip kayınvalidesine sığınmış. Nezaketen de olsa davet etmeliydi. Bu süreçler zor süreçler. Ailede herkes birbirine destek olmalı. Ortada küçük bir bebek ve annenin mutluluğu söz konusu. Gerisi teferruat.
Evet hastanede herkes dağıldıktan sonra kayınvalidem eşime koltuğa çarşaf serip uyuması için yer hazırladı eşim de geldi güzelce uyudu kayınvalidemin yaşı ileri olduğu için bana yardımcı olamadı (kalkmamda yatmamda) sezaryenle doğum yaptığım için o gece çok zorlandım.. hayırlısı
 
Valla anlatsam roman olur da kısa birkaç şey örneklendireyim.
Doğurdum diye cümbür cemaat geldiler, ne yiyeceğiz diye bana sordular, ailem hizmetlerini gördü, üzerine kvdem de kaldı evimde, uyanır uyanmaz bizde günlerce soluğu alan kp cabası.
Sabah uyanıp beni uyandırıp kalk kalk öyle yattıkça hasta gibi olursun kahvaltı hazırla dedi, akşamına akrabaları ziyaretlere geldi yine annem hizmetçi.

Velhasıl, ikinci doğumda evime sokmadım zaten talep de edemedi çünkü anladım ki kadın, kızlarına da böyle.
Benden yana sıkıntı yok, kendi mizacı o.
Vicdansızsa evladına da öyle, ruhu bu.
Böyle yardımmış, iş görmeymiş falan yapmıyor, fayda bir kenara daima yük kendisi. 😂
Al işte, kayınvalide böyle olsa tabi ki yorumum bambaşka olurdu.

Valla çok zor şeyler yaşamışsın gerçekten çok geçmiş olsun.

Benim de 2.gebelik bu ve eşim de görümcem de annemize sakın güvenme diyorlar ama ona söylemiş bulunduk gel diye. Artık neler yaşanacak aşırı merak ediyorum ben de...
 
Arkadaşlar merhaba, içim içimi yiyor lütfen bana bir şeyler söyleyin önce olayı anlatayım;

Ben gurbete başka bir şehire gelin gittim. Eşimi ve ailesini çok seviyordum ama daha sonradan kayınvalidemin çok sahte ve yapmacık davrandığını anladım. Eşim, kayınvalidemin tek çocuğu (geç evlendiği için 40 yaşında çocuk sahibi olmuş ve eşim doğmuş) ve eşime inanılmaz düşkün aklınızın alabileceği gibi değil birazdan örneklendireceğim. Ben doğum yaptım ve ailem şehir dışından geldi doğumum beklenmedik bir anda oldu ve ben taşınmaya hazırlanıyordum 3 gün sonra taşınacaktım ve biz de her şey hazır diye ertelemedik. Doğum yaptığım gün annemler şehir dışından geldi ve kayınvalidem annemin ve ablamın yanımda kalmasına izin vermedi kendisi kalmak istedi ilk torunuydu çok heyecanlı olduğu için ne ben ne de ailem hiçbir şey demedik eşim ve kayınvalidem yanımda kaldı ben 2 gün sancı çektim ve bu süreçte eşim de ben de gece hiç uyumadık doğum yaptığım gün eşim sabaha kadar koltukta uyudu kayınvalidem hiç uyumadan beni ve bebeği bekledi bebek her ağladığında eşim uyandı mı diye hemen eşime bakıyordu uyanmasın diye kalkıp hemen çocuğu kucağına alıyordu neyse bu gibi şeylerden artık geçtim çünkü çok yaşadım. Gel gelelim esas meseleye 3 gün sonra benim taşınma günüm geldi evden eşyalar çıkıcak ve kayınvalidem bana sen bana gel ben de dur eşyalar taşınırken dedi ama ailemi davet etmedi eşyalar taşınırken bizimkiler sanki sokakta kaldı gibi oldu kayınvalidem annemi arayıp ev hazır gelinim gelebilir dedi hani insan ‘siz de şehirdışından geldiniz burda kalacak gidecek yeriniz yok siz de buyrun gelin’ denilmesini bekliyor. Annem buna çok bozuldu ama ben üzülmeyeyim diye belli etmemeye çalıştı ve beni kayınvalidemlere bıraktılar kendileri de dışarıda kahvaltıya gittiler ben yukarıya çıktım baktım ki 2 kişilik kahvaltı hazırlamış bana diyor ki seni kim bıraktı ben de annemler dedim (ki camdan hep bakar kimin geldiğine bildiği halde soruyor) Aa onlar niye çıkmadı ki dedi ben de çağırsaydın çıkarlardı heralde dedim üzerine davet mi edicem biz aileyiz ayağına yattı ben de kimse çağırılmadığı yere gitmez dedim böyle atıştık ve ben sabahtan akşama kadar ağzıma lokma bile sürmedim sürekli gidip gelip bir şeyler söyledi kayınbabama ve eşime ben davet ettim demiş (yalan) şimdi bana söyler misiniz ben ona haksızlık mı ediyorum objektifliğinize sığınıyorum yorumlarınızı bekliyorum
Kayınvalidenizin her istediğini yapmaya kalkarsanız yandınız. Bu hikayede en az onun kadar siz de suçlusunuz. Ne demek ilk torunuymuş, madem ailenizi çağırmadı siz niye gittiniz pardon. Ailenizin yerinde olsam siz kahvaltıya gittiğinizde evine dönerdim.
 
Al işte, kayınvalide böyle olsa tabi ki yorumum bambaşka olurdu.

Valla çok zor şeyler yaşamışsın gerçekten çok geçmiş olsun.

Benim de 2.gebelik bu ve eşim de görümcem de annemize sakın güvenme diyorlar ama ona söylemiş bulunduk gel diye. Artık neler yaşanacak aşırı merak ediyorum ben de...
Ben bu zor durumlarda şunu anladım, insan ne kadar zora düşerse o kadar dik durabiliyor ve bazı şeyleri olduğu gibi kabullenmek çok büyük yük atıyor.
Yapmadı etmedi gelmesin gitmesin hepsi faso fiso, siz ona güvenip doğurmayacaksınız elbet ama aile içinde zora düşene bir karış da olsa faydası olacaksa gelmeli, sizi kırmamalı.
Ha yardım olmazsa gelmezse kendi bileceği iştir, gün gelir anneme güvenmeyin diyenler ‘anneme yapar mısın’ der, üzülmeyin olur mu☺️

Sağlıkla kucağınıza alın.
 
bunların hiçbirini yapmadı yapmasını da istemiyordum zaten çünkü yaşı ileride. Bu mesele için onunla açıkça konuşunca bana tavır aldı koskoca bir evi taşıdım toplu iğne kadar destek vermedi. Hastanede başımda beklediği için çok teşekkür ettim minnettar oldum bunu kendisi dayatmasına rağmen üzmek istemedim ilk torunu olduğu için.. Dediğiniz gibi beklenti köleleştiriyor
Lohusaligimda kayinvalidem birkac gun bana gelemedi. Cok zor bir dogum gerceklestirdim. Asiri uykusuzdum. Annem yardima birkac gun geldi. Aksam 8de horlaya horlaya uyurdu. Esimle yemek hazirlar, toplar, bebegi emzirmeye calisir(gogus ucu duzlesmesi yasadim, zorla emziriyordum, esim yardim etmeye calisiyordu), süt sagar gece sirayla icirirdik. Gunduzleri ise bu bebek susmuyor diye beni uyandirirdi. Uyutmayi beceremezdi, bebegi uyutmam icin beni uyandirirdi. 20dk da bir beni uyandiriyordu yani. Halbuki o bir cocuk buyutmustu, bazi seyleri bilmesi gerekir diye dusunuyordum. Ben onun kadar tecrubeli degildim. Kendi annemi gördükten sonra kimseden birsey beklememeye basladim. Sizede tavsiye ederim. Sayet beklentiler karşılanmadıgında hayal kirikligi oluyor.
 
Şimdi hikayeyi şöyle çevirelim.

Biz taşınmak için evi topuyorduk. Bebegim zamansız bir anda doğdu taşınmayı da erteleyemedik. Kv. Kp. de şehir dışından geldiler. Gece kv. yanında rahat edemem diye annem kaldı. Yeni doğumdan çıktım dinleneyim, uyanmamayım diye annem sabaha kadar bebeğe baktı. Sonrasında da taşınma bitene kadar bizde kal dediler. Annem onları davet etmemişti, yazık kadın zaten sabahlara kadar hastanede yoruldu, hem bana, hem bebeğe bakacak, hem de misafir ağırlayacak durumu yoktu. Bu kadar karmaşanın içinde buna takılıp gönül koymuşlar. Bla bla bla.

Hikayeye böyle gelişmiş olsaydı bu defa da buraya, annenizin haklı olduğunu onaylatmak için yazmış olacaktınız ve normal görecektiniz.

Ortada normal dışı bir takım olaylar gelişmiş ve bir gelin olarak söylüyorum, kadın gayet de güzel idare etmiş.
 
Arkadaşlar merhaba, içim içimi yiyor lütfen bana bir şeyler söyleyin önce olayı anlatayım;

Ben gurbete başka bir şehire gelin gittim. Eşimi ve ailesini çok seviyordum ama daha sonradan kayınvalidemin çok sahte ve yapmacık davrandığını anladım. Eşim, kayınvalidemin tek çocuğu (geç evlendiği için 40 yaşında çocuk sahibi olmuş ve eşim doğmuş) ve eşime inanılmaz düşkün aklınızın alabileceği gibi değil birazdan örneklendireceğim. Ben doğum yaptım ve ailem şehir dışından geldi doğumum beklenmedik bir anda oldu ve ben taşınmaya hazırlanıyordum 3 gün sonra taşınacaktım ve biz de her şey hazır diye ertelemedik. Doğum yaptığım gün annemler şehir dışından geldi ve kayınvalidem annemin ve ablamın yanımda kalmasına izin vermedi kendisi kalmak istedi ilk torunuydu çok heyecanlı olduğu için ne ben ne de ailem hiçbir şey demedik eşim ve kayınvalidem yanımda kaldı ben 2 gün sancı çektim ve bu süreçte eşim de ben de gece hiç uyumadık doğum yaptığım gün eşim sabaha kadar koltukta uyudu kayınvalidem hiç uyumadan beni ve bebeği bekledi bebek her ağladığında eşim uyandı mı diye hemen eşime bakıyordu uyanmasın diye kalkıp hemen çocuğu kucağına alıyordu neyse bu gibi şeylerden artık geçtim çünkü çok yaşadım. Gel gelelim esas meseleye 3 gün sonra benim taşınma günüm geldi evden eşyalar çıkıcak ve kayınvalidem bana sen bana gel ben de dur eşyalar taşınırken dedi ama ailemi davet etmedi eşyalar taşınırken bizimkiler sanki sokakta kaldı gibi oldu kayınvalidem annemi arayıp ev hazır gelinim gelebilir dedi hani insan ‘siz de şehirdışından geldiniz burda kalacak gidecek yeriniz yok siz de buyrun gelin’ denilmesini bekliyor. Annem buna çok bozuldu ama ben üzülmeyeyim diye belli etmemeye çalıştı ve beni kayınvalidemlere bıraktılar kendileri de dışarıda kahvaltıya gittiler ben yukarıya çıktım baktım ki 2 kişilik kahvaltı hazırlamış bana diyor ki seni kim bıraktı ben de annemler dedim (ki camdan hep bakar kimin geldiğine bildiği halde soruyor) Aa onlar niye çıkmadı ki dedi ben de çağırsaydın çıkarlardı heralde dedim üzerine davet mi edicem biz aileyiz ayağına yattı ben de kimse çağırılmadığı yere gitmez dedim böyle atıştık ve ben sabahtan akşama kadar ağzıma lokma bile sürmedim sürekli gidip gelip bir şeyler söyledi kayınbabama ve eşime ben davet ettim demiş (yalan) şimdi bana söyler misiniz ben ona haksızlık mı ediyorum objektifliğinize sığınıyorum
Arkadaşlar merhaba, içim içimi yiyor lütfen bana bir şeyler söyleyin önce olayı anlatayım;

Ben gurbete başka bir şehire gelin gittim. Eşimi ve ailesini çok seviyordum ama daha sonradan kayınvalidemin çok sahte ve yapmacık davrandığını anladım. Eşim, kayınvalidemin tek çocuğu (geç evlendiği için 40 yaşında çocuk sahibi olmuş ve eşim doğmuş) ve eşime inanılmaz düşkün aklınızın alabileceği gibi değil birazdan örneklendireceğim. Ben doğum yaptım ve ailem şehir dışından geldi doğumum beklenmedik bir anda oldu ve ben taşınmaya hazırlanıyordum 3 gün sonra taşınacaktım ve biz de her şey hazır diye ertelemedik. Doğum yaptığım gün annemler şehir dışından geldi ve kayınvalidem annemin ve ablamın yanımda kalmasına izin vermedi kendisi kalmak istedi ilk torunuydu çok heyecanlı olduğu için ne ben ne de ailem hiçbir şey demedik eşim ve kayınvalidem yanımda kaldı ben 2 gün sancı çektim ve bu süreçte eşim de ben de gece hiç uyumadık doğum yaptığım gün eşim sabaha kadar koltukta uyudu kayınvalidem hiç uyumadan beni ve bebeği bekledi bebek her ağladığında eşim uyandı mı diye hemen eşime bakıyordu uyanmasın diye kalkıp hemen çocuğu kucağına alıyordu neyse bu gibi şeylerden artık geçtim çünkü çok yaşadım. Gel gelelim esas meseleye 3 gün sonra benim taşınma günüm geldi evden eşyalar çıkıcak ve kayınvalidem bana sen bana gel ben de dur eşyalar taşınırken dedi ama ailemi davet etmedi eşyalar taşınırken bizimkiler sanki sokakta kaldı gibi oldu kayınvalidem annemi arayıp ev hazır gelinim gelebilir dedi hani insan ‘siz de şehirdışından geldiniz burda kalacak gidecek yeriniz yok siz de buyrun gelin’ denilmesini bekliyor. Annem buna çok bozuldu ama ben üzülmeyeyim diye belli etmemeye çalıştı ve beni kayınvalidemlere bıraktılar kendileri de dışarıda kahvaltıya gittiler ben yukarıya çıktım baktım ki 2 kişilik kahvaltı hazırlamış bana diyor ki seni kim bıraktı ben de annemler dedim (ki camdan hep bakar kimin geldiğine bildiği halde soruyor) Aa onlar niye çıkmadı ki dedi ben de çağırsaydın çıkarlardı heralde dedim üzerine davet mi edicem biz aileyiz ayağına yattı ben de kimse çağırılmadığı yere gitmez dedim böyle atıştık ve ben sabahtan akşama kadar ağzıma lokma bile sürmedim sürekli gidip gelip bir şeyler söyledi kayınbabama ve eşime ben davet ettim demiş (yalan) şimdi bana söyler misiniz ben ona haksızlık mı ediyorum objektifliğinize sığınıyorum yorumlarınızı bekliyorum
Sen kayinvalidemle tanıştıktan sonra kendi kayınvalideni el üstünde tasirsin hangi birinden örnek vereyim bilmiyorum. Benim kayinvalidem kocasından görmediği ilgiyi kocamdan bekliyor. Yani haram günah olmasa koynuna girecek o kadar açık o kadar mahrem ve o kadar vakıf ki herseye bir onun bir de şeytanın şerrinden Allah'a sığınıyorum.
 
X