Teşekkürler yorumunuz için. Ama herkes bize "siz ev arkadaşı misiniz", "çok ayrisiniz", "bağıniz yok", çok özgürsünuz.... Vb yorumlarında o kadar çok bulunuyor ki, artık kendimizi sorgulamaya başladım.Gayet iyi geçiniyormuşsunuz bence bir sorununuz yok . Zevklerin, aktivitelerin farklı olmasından siz değil etraf rahatsız ise bence duymayın eleştirileri.
Siz bu şekilde mutluysanız çevrenizi ilgilendirmez ki. Duymayın.Teşekkürler yorumunuz için. Ama herkes bize "siz ev arkadaşı misiniz", "çok ayrisiniz", "bağıniz yok", çok özgürsünuz.... Vb yorumlarında o kadar çok bulunuyor ki, artık kendimizi sorgulamaya başladım.
Teşekkürler yorumunuz için. Ama herkes bize "siz ev arkadaşı misiniz", "çok ayrisiniz", "bağıniz yok", çok özgürsünuz.... Vb yorumlarında o kadar çok bulunuyor ki, artık kendimizi sorgulamaya başladım.
Merhaba,
Eşimle huzurlu, stabil, sorunsuz ve mutlu bir evliliğimiz var. 6 yıl mesafe ilişkisi sonrası yaklaşık 2 yıldır evliyiz. Biz çok mutlu ve hiç tartismasiz yasamamiza rağmen çevremdeki herkesten negatif yorum-elestiri alıyoruz. Sizce bizim değişmemiz gerekir mi? Normal değil miyiz? Bir şeyler eksik mi, bir şeyleri mi kaçırıyoruz?
Sorun şu ki, biz çok bireysel yaşayan bir çiftiz ve böyle çok mutluyuz. Örnekler: mesela akşam yemeğinde ben bir şey dinlemekten yavaş yavaş yemekten hoşlanıyorum, eşim hızlı ve çalışırken ya da bir şeyler izlerken bu sebeple çoğunlukla ayrı yemek yiyoruz. Uyuma ve uyanma saatlerimiz farklı, bu sebeple ikimiz de evden çalışmamıza rağmen farklı saatlerde kahvaltı yapıyoruz ya da yatağa gidiyoruz. Tabi günaydın iyi geceler sarilmalarimiz var :) evden çalışsak bile kahve molalarimiz vb farklı.
Tek tatile gitmekten hoşlanıyorum Ben, sanat tarih seviyorum bu sebeple bu tarz yerlere yalnız ya da arkadaşlarımla ailemle gidiyorum. Eşim bilgisayar oyunlarını çok seviyor, tatilde bekar arkadaşlarıyla villa vb kiralayıp sabaha kadar oyun oynuyorlar turnavalar düzenliyorlar, ben tabi ki katılmıyorum :) bana komik de geliyor kocaman adamların saatlerce oyun oynaması :) teknolojik gelişmelerle ilgili bu konferansları fuarları takip eder farklı şehirde ülkede olsa bile katılır, benim ilgimi cekmedigi için gitmem :) müzik tarzlarimiz farklı, o yüzden yalnız gittigimiz konserler çok oluyor. Ben tiyatro severim o sinema, ortak çok nadir gideriz. Benim misafirlerim geldiğinde o zaman geçirmek istemezse nazik bir bahaneyle evden gider, hatta ona dışarıda zaman geçireceği keyifli aktiviteleri ben bulurum. Aynı şekilde geçen hafta onun bir arkadaşı geldi, ben bir saat falan sohbet edip alışverişe çıktım... Buna benzer binlerce örnek verebilirim. Evde sorumluluklarimiz net bellidir, bu sorumlulukları asla aksatmayiz, is bölümümüz %50-50.
İkimiz de iyi maaşlarda çalışıyoruz, hem ortak hesabımız var ev giderleri tatil birikim vb için. Hem de tutarı keyfimize göre degismekle birlikte bireysel hesaplarımız var, ona asla parasını sormam o da bana sormaz. Ben ailemi sık ziyarete giderim canı aile ortamı isterse gelir, istemezse asla ısrar etmem o da bana aynı şekilde. Gece kız kıza ya da erkek erkeğe çıkarız/çıkarlar kimse o gece nerdesin bile yazmaz bazen sabahladigimiz bile olur. Birbirimizden tatlı söz güler yüzden başka hiçbir beklentimiz yok. Eşim olsa bile benim hoslandigim ama onun çok ilgilenmediği konularda ona ısrar etme hatta davet etme haddini kendimde bulmuyorum. O da benim sınırlarıma çok saygılı, geçen haftalarda mesela yıllık iznimin %70'ini onun olmadığı bi seyahatte çok da tanımadığı insanlarla geçirdim. ben yokken evde hasta olmuştu, keyfim bozulmasın diye bana söylememiş bile.
Her konuda çok özgür hissediyoruz ve gül gibi geçiniyoruz, ama çevremden sürekli eleştiri alıyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?
Son olarak, duygusal anlamda da çok yoğun hislerimiz var, aşık olarak evlendik hala da öyleyiz. Bazen saatlerce sarmaş dolaş oluruz göz göze oluruz, dizi izleriz, spor yaparız, .... Bazen saatlerce yalnız zaman geçiririz. Onu çok derin çok farklı seviyorum, aşığım. O da aynı şekilde.
Hem çok farklıyız, hem de başka çok ortak yönümüz var. Sizce biz diğer çiftlerin bildiği/hissettiği bir şeyleri kaçırıyor muyuz? Cevrenizde var mı bizim gibisi?
Tek tavsiyem cocuk yapmadan evvel birbirinizi tartmaniz. İkinizde kendinize kural koyup ozgurluk alaninizi kisitlayin, kendinizi deneyin, ben bu kadar bagimli olabilir miyim diye sorun kendinize. Cunku bir muddet evinize ve esinize bagimli olacaksiniz. O bebege bakacak, siz uyuyacaksiniz. Eger bu sekilde yurutemiyorsaniz cocuk sahibi olmayin. Bebek dogduktan sonra insanin hayati birbirine girmis yün yumagina dönüyor. Mesela bireysel olarak tatile gitmek icin cocugun buyumesi gerekiyor. Siz bebegin aglamalari(9.aydan bildiriyorum az evvel bebek salladigim icin uyanigim yani uzun bir sure agliyor bebekler), uykusuzlukla mucadele ederken esinizin arkadaslariyla degil sizinle olmasi gerekiyor.Evet, bu sebeple zaten çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz. En azından yakın gelecekte :)
Yorumlar için çok teşekkürler, aslında çevreyi duymamak lazım haklısınız ama her zaman yapamiyoruz.
Bu arada bunları çevreme ben anlatmıyorum, ilişki böyle olmalı da demiyorum ama onlar görüyorlar ve konuşuyorlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?