Sizce Turkiyeye donmeliyim yoksa yurt disinda mi kalmaliyim ?

lenarin .!.:

londrada yasayan evli ve bir cocuk sahibi biri olarak donmeyin derim. sonucta cocugunuz gelecegi onemli. donmek ve kalmak arasinda bocalamak yerine donme fikrini aklinizdan cikarirsaniz rahatladiginizi goreceksiniz. insanin alternatifi olunca bir sekilde kafasi karisiyor, ama bence kendinize orada bir hayat kurun derim.

Genişletmek için tıkla...

Annem diyoki bir kizi fazla okutmucaksin . Hic sozunu dinlemiyormusum artik ben :) Gelmisim bu uzaklara, birde onu surukluyormusum arkamdan :). Kadincagiz hakli, ikinci defa geliyor kizima bakmaya, kiyamadilar. Ama ben de dersimi aldim artik, birdaha onlari yerinden etmiyecegim kendim icin, kendi dertlerimle kendim bogusmam lazim. Boyle olunca da tabi, baski yapiyorlar, donun Turkiyede cok rahat ediceksin, cocuk bakim problemin olmiyacak, cocuk okula gidince yemegi kahvaltsisi, herbirseyi olucak diye, hem de isin olucak istedigin gibi diyor. (is kisminda istedigim gibi olmicak tam olarak ama sonucta dicek annecigim, kizim yardimci docent diye :)).

Canim, sen neden boyle dusunuyorsun, vaktin varsa yazarmisin? Cocugumuzun gelecegi acisindan burasi neden daha iyi ? Ben sanki is meslek hakkinda cok farklilik goremeyebiliyorum, hic Turkiyede is aramadigim icin, hic Turkiyede calismadigim icin. Yani bu konuda baya cahilim.

Vallahi dönme bacım.
Dönsen İstanbul'a döneceksin iş potansiyeli açısından.
İstanbulun nüfusu 20 milyon, adım atacak yer yok
Toplu taşıması, trafiği ayrı bir dert.
Hele 3.köprü yapılıp o alanlar imara açılınca nüfus olacak 30 milyon.
Düzenini bozma derim.

huzurluyumben .!.:

Sevgili arkadaslar,

Umarim dogru yere konumu aciyorumdur. Benim de bir derdim var, beni senelerdir mesgul eden ve hala cozum bulamadigim.

Ben evliyim, ve 2,5 yasinda bir kizim var. Esim de bende akademisyeniz ve amerikada yasiyoruz. Esimin burda isi cok iyi, ve garanti, yani isini kaybetme diye bir ihtimal hemen hemen yok. Benim isimse sallantida, yani nproje parasi olursa isim var, yoksa baska is bulmam gerekiyor. Turkiye edonersek, devlet universitelerinde akademisyenlik isi yapicam. Ama problem su ki turkiye donup donmeme konusunda cok kararsizim.
Turkiyede ki is yerindeki ortama alisabilecekmiyiz, ve Turkiyeye su an gurbette oldugumuz icin ozlem duyuyoruz, ama dondukten sonra o ozlem yerini pismanliga birakirmi diye korkuyorum. Derdim siyaset deyil, ve onu yada bunu desteklemiyorum, ama Turkiyede cok sIk deyisen kanunlar, duzenlemeler, sunlar bunlar beni cok korkutuyor, ozellikle son zamanlarda olusan karmasa.

Ailemin baskilari da cabasi. Annem hastalanip yataklara dusunuyor bu kiz donmez Turkiyeye diye. Babam guya sesini cikarmiyor ama, icten ice o da cok istiyor bunun farkindayim. Kayinvalidemler de cok istiyorlar donmemizi ama isin garibi, annemler kadar baski yapmiyorlar son zamanlarda. Donsek bile ne kayinvalidemlerle ne annemlerle zaten ayni sehirlerde olmiyacagiz. Belki gorussek en fazla yilda uc dort defa gorusebilirz. Ve donup birde esim yada ben mutsuz olursak o zaman cok pisman olursak diye korkuyorum.

Isimin geregi su an ekonomik kriz de oldugu icin amerikada baska bir bolum okuyup cok iyi kazancli meslek edinme ihtimalim de var. Ama dedigim gibi, Turkiyeye donup kizimi Turkiyede mi yetistirsem, yoksa burda kalip onu Turk lerinde bulundugu bir Amerika ortaminda mi yetistirsem?

Nacizane fikirlerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Hayatınızı orada kurmussunuz zaten, esınız ne dusunuyor bılmıyorum ama ben sızın yerınızde olsam donmezdım.

dorime .!.:

Vallahi dönme bacım.
Dönsen İstanbul'a döneceksin iş potansiyeli açısından.
İstanbulun nüfusu 20 milyon, adım atacak yer yok
Toplu taşıması, trafiği ayrı bir dert.
Hele 3.köprü yapılıp o alanlar imara açılınca nüfus olacak 30 milyon.
Düzenini bozma derim.

Genişletmek için tıkla...

:)
Tum Turkiye oraya tasinicak desene nerdeyse.

İnsanlar amerikaya tatile gitmek için bile nekadar uğraşıyor. Bazıları vize bile alamıyor. Çoğu insanın isteyipte yakalayamadığı bir fırsat elde etmişsiniz.Sizin orda yaşama çalışma imkanınız varken neden türkiyeye gelmek istiyorsunuz ki ? ordaki yaşam standartları türkiyeye göre çok iyi maasları cok iyi benim teyzemler de 40 senedir orada yasıyor ve vatandas oldular burda bankada çalışan bir kişinin 1 ayda aldıgı maası onlar 2 haftada alıyor ve saatleride esnek her sene yazın kışın 2 ay geliyorlar hasret gidermek için çocuğunuzun da orada çok daha iyi bir eğitim alıcağını düşünüyorum.Türkiyede eğitim düzeyi çok gelişmiş olsa kimse amerikaya master yapmaya gitmezdi.

busrayucelt .!.:

İnsanlar amerikaya tatile gitmek için bile nekadar uğraşıyor. Bazıları vize bile alamıyor. Çoğu insanın isteyipte yakalayamadığı bir fırsat elde etmişsiniz.Sizin orda yaşama çalışma imkanınız varken neden türkiyeye gelmek istiyorsunuz ki ? ordaki yaşam standartları türkiyeye göre çok iyi maasları cok iyi benim teyzemler de 40 senedir orada yasıyor ve vatandas oldular burda bankada çalışan bir kişinin 1 ayda aldıgı maası onlar 2 haftada alıyor ve saatleride esnek her sene yazın kışın 2 ay geliyorlar hasret gidermek için çocuğunuzun da orada çok daha iyi bir eğitim alıcağını düşünüyorum.Türkiyede eğitim düzeyi çok gelişmiş olsa kimse amerikaya master yapmaya gitmezdi.

Genişletmek için tıkla...

Biz insanlar sanirim herseyi istedigimiz icin bazen bu ikilemde kaliyoruz. Haklisiniz, esim burda rahat ettigi kadar Turkiyede rahat edemez. Kendi isine bakmayi seven biri, politikadan hoslanmiyor cok fazla. Benim tek derdim de inanin cocuk. Ama bircok arkadas sagolsun yazdi burda sagolsunlar. Oyle gorunuyorki nerde olursak olalim, ebeveynlerde bitiyor cocugun yetistirilmesi. onunla yeterince ilgilenmek zorundayim, hersene turkiyeye goturmeliyim, turklerden olusan ayri bir arkadas ortami da saglamaliyim ona. Hem bu sayede amerikali kulturunde yetisir hem de benim yetistigim ait oldugum kulturu unutmaz.

istatistiklere de baktim da, Turkiyede eroin kullanan cocuk saysi nerdeyse yuzde 10 olmus. sigara kullanan cocuk sayisi sanirim yuzde 40 veya daha fazla, alkol kullanan sayisi da o civarlarda. bagimli madde kullanimi da zaten nerde olursan ol, sanirim tehlike arzediyor. Cocugun pesinde kosmaktan baska care yok gibi gorunuyor.

Sanirim bazen elimizde olan imkanlari gorup kiymetyini bilemiyebiliyoruz, nede olsa insaniz. Haklisiniz burdaki imkanlar krize ragmen hala iyi.

Turkiyedeki arkadaslarim, siz de bilin kiymetini elinizdekilerin. Cok sorunlar var guzel ulkemde ama, emin olun, ailenizin oldugu ortamda yasamak, camiden ezan sesini duymak, simitcide simit yemek olayina biz buralarda coookk ozeniyoruz, ozlem cekiyoruz :) hele kresleriniz emin olun buralara gore saray kresi gibi, hic abartmiyorum. Hele kunefe yemegi oyle ozledim ki :)

Tekrar tesekkurler dertlestiginiz icin benimle.

huzurluyumben .!.:

Biz insanlar sanirim herseyi istedigimiz icin bazen bu ikilemde kaliyoruz. Haklisiniz, esim burda rahat ettigi kadar Turkiyede rahat edemez. Kendi isine bakmayi seven biri, politikadan hoslanmiyor cok fazla. Benim tek derdim de inanin cocuk. Ama bircok arkadas sagolsun yazdi burda sagolsunlar. Oyle gorunuyorki nerde olursak olalim, ebeveynlerde bitiyor cocugun yetistirilmesi. onunla yeterince ilgilenmek zorundayim, hersene turkiyeye goturmeliyim, turklerden olusan ayri bir arkadas ortami da saglamaliyim ona. Hem bu sayede amerikali kulturunde yetisir hem de benim yetistigim ait oldugum kulturu unutmaz.

istatistiklere de baktim da, Turkiyede eroin kullanan cocuk saysi nerdeyse yuzde 10 olmus. sigara kullanan cocuk sayisi sanirim yuzde 40 veya daha fazla, alkol kullanan sayisi da o civarlarda. bagimli madde kullanimi da zaten nerde olursan ol, sanirim tehlike arzediyor. Cocugun pesinde kosmaktan baska care yok gibi gorunuyor.

Genişletmek için tıkla...

Madde bağımlısı insanlar bütün ülkelerde var.Bunlarda hep kötü arkadaş ortamının sonucu inanın 12-13 yasında cocuklar sigara içiyor artık. Türkiyede avrupa gibi oldu çok alkol tüketiliyor uyusturucu bağımlısı cok insan var inanın hiçbir farkı yok avrupadan siz zaten nerede yaşarsanız yaşayın kızınızı iyi yetiştirirseniz türk örf adetlerini ona benimsetirseniz hiçbirşey olmaz hatta yurtdışında yaşayan türkler bile örf adetlerimize daha çok bağlı burası çok dejenere oldu. Kesinlikle türkiyeyi kızınızın güvende olması için bir kaçış olarak görmeyin hiçbir fark yok çünkü kızınız 20 yaşına gelince amerikada eğitimi alıp 2-3 dil bilip türkiyeye gelince size dua edicek :)

Canim bence donme pisman olursun.cunku bende uzun sure amerika da yasadim .aile ozlemi agir basdi esime temelli donelim artik dedim.
Pisman olursun donmeyelim desede yok dedim donelim.
Donduk ne mi oldu ben acayip pismanim .turkiyedede yapamadik zaten suan yine baska bir ulkede yasiyoruz.ama amerika nin yerini hic bisey tutmuyo.oraya okadar alisip dondukden sonra çok bocalarsin.kalabildigin kadar kal bence. Istesek yine gidip orda yasayabiliriz zor degil bizim icin ama esim yanasmiyo fazla.inan bi ikna edip donsek ben heralde bidaha turkiyeye donmem.atmosferi bile baska oranin gozumde tutuyo valla.tabi karar senin iyi dusun.hakkinizda hayirlisi olsun.

huzurluyumben .!.:

Ben is garantisi oldugu icin devlet universitesini dusunuyorum. Ama az cok tahmin edebiliyorum, durumu. Yakin bir zamanda bir kac universiteyi gezmistim, gormustum. Ozel universiteler, yada yari ozel universitler hakkinda ne dusunuyorsunuz ?

Genişletmek için tıkla...

Ben de iş garantisi, prestij falan gibi düşüncelerle devlet üniversitesine girdim. Çok pişmanım. Öncelikle kesinlikle akademik hayatta prof olmadan önce iş garantisi yok devlette. Bir kişinin lafı ile sözleşmeniz feshediliyor. Benim okulum bunun örnekleri ile dolu. Üstelik bu kararlar çoğunlukla siyasi sebeplerden. Sonra dava açıp geri dönmeye çalışıyorsunuz ama o arada aylar yıllarca sürünmüş oluyorsunuz. Burada zaten vakıf üniversiteleri var sadece, özel değil. Özellikle büyük ve eski olanlarında olan arkadaşlarımdan bildiğim kadarıyla iş garantisi devlete göre daha iyi. İşinizi yaptığınız sürece sorun olmuyor. Küçük ve yeni olan vakıf üniversiteleri ise imkanlar açısından çok kötü, somut kütüphaneleri olmamakla birlikte, online databaselere erişimleri de yok. Üstelik bir çoğu aile şirketi gibi yönetiliyor ne yazık ki o zaman da keyfi kararlar artıyor haliyle.
Kısacası çok iyi olan bir kaç vakıf üniversitesi var, isimlerini söylemeyeyim biliyorsunuzdur. Onlara gelebiliyorsanız bir nebze idare edebilirsiniz çocuğunuz için, fena olmayabilir. Şu anda hangi okuldasınız, kalburüstü bir yerde misiniz bilmiyorum. Eğer iyi bir okuldaysanız akademik açıdan o okullar da sizi tatmin etmeyecektir.
En kötüsünü şöyle söyleyeyim. Şimdi siz geldiğinizde daha düşük seviye bir yere geliyorsunuz. Onu düşünerek ve bilerek geleceksiniz. Ama devlet üniversitesine girerseniz bir sene sonrasında ikna olmuş olursunuz hiç temelinizin olmadığına, hiç birşey bilmediğinize, sizin bildiğiniz herşeyin tamamen gereksiz şeyler olduğuna.. Ne de olsa işyerinizdeki herkesin sözleri, tavrı vs. buna yönelik olacak.

mydilemma .!.:

Ben de iş garantisi, prestij falan gibi düşüncelerle devlet üniversitesine girdim. Çok pişmanım. Öncelikle kesinlikle akademik hayatta prof olmadan önce iş garantisi yok devlette. Bir kişinin lafı ile sözleşmeniz feshediliyor. Benim okulum bunun örnekleri ile dolu. Üstelik bu kararlar çoğunlukla siyasi sebeplerden. Sonra dava açıp geri dönmeye çalışıyorsunuz ama o arada aylar yıllarca sürünmüş oluyorsunuz. Burada zaten vakıf üniversiteleri var sadece, özel değil. Özellikle büyük ve eski olanlarında olan arkadaşlarımdan bildiğim kadarıyla iş garantisi devlete göre daha iyi. İşinizi yaptığınız sürece sorun olmuyor. Küçük ve yeni olan vakıf üniversiteleri ise imkanlar açısından çok kötü, somut kütüphaneleri olmamakla birlikte, online databaselere erişimleri de yok. Üstelik bir çoğu aile şirketi gibi yönetiliyor ne yazık ki o zaman da keyfi kararlar artıyor haliyle.
Kısacası çok iyi olan bir kaç vakıf üniversitesi var, isimlerini söylemeyeyim biliyorsunuzdur. Onlara gelebiliyorsanız bir nebze idare edebilirsiniz çocuğunuz için, fena olmayabilir. Şu anda hangi okuldasınız, kalburüstü bir yerde misiniz bilmiyorum. Eğer iyi bir okuldaysanız akademik açıdan o okullar da sizi tatmin etmeyecektir.
En kötüsünü şöyle söyleyeyim. Şimdi siz geldiğinizde daha düşük seviye bir yere geliyorsunuz. Onu düşünerek ve bilerek geleceksiniz. Ama devlet üniversitesine girerseniz bir sene sonrasında ikna olmuş olursunuz hiç temelinizin olmadığına, hiç birşey bilmediğinize, sizin bildiğiniz herşeyin tamamen gereksiz şeyler olduğuna.. Ne de olsa işyerinizdeki herkesin sözleri, tavrı vs. buna yönelik olacak.

Genişletmek için tıkla...

anladim canim,

geri donme ihtimaliniz yok mu ?

mydilemma .!.:

Ben de iş garantisi, prestij falan gibi düşüncelerle devlet üniversitesine girdim. Çok pişmanım. Öncelikle kesinlikle akademik hayatta prof olmadan önce iş garantisi yok devlette. Bir kişinin lafı ile sözleşmeniz feshediliyor. Benim okulum bunun örnekleri ile dolu. Üstelik bu kararlar çoğunlukla siyasi sebeplerden. Sonra dava açıp geri dönmeye çalışıyorsunuz ama o arada aylar yıllarca sürünmüş oluyorsunuz. Burada zaten vakıf üniversiteleri var sadece, özel değil. Özellikle büyük ve eski olanlarında olan arkadaşlarımdan bildiğim kadarıyla iş garantisi devlete göre daha iyi. İşinizi yaptığınız sürece sorun olmuyor. Küçük ve yeni olan vakıf üniversiteleri ise imkanlar açısından çok kötü, somut kütüphaneleri olmamakla birlikte, online databaselere erişimleri de yok. Üstelik bir çoğu aile şirketi gibi yönetiliyor ne yazık ki o zaman da keyfi kararlar artıyor haliyle.
Kısacası çok iyi olan bir kaç vakıf üniversitesi var, isimlerini söylemeyeyim biliyorsunuzdur. Onlara gelebiliyorsanız bir nebze idare edebilirsiniz çocuğunuz için, fena olmayabilir. Şu anda hangi okuldasınız, kalburüstü bir yerde misiniz bilmiyorum. Eğer iyi bir okuldaysanız akademik açıdan o okullar da sizi tatmin etmeyecektir.
En kötüsünü şöyle söyleyeyim. Şimdi siz geldiğinizde daha düşük seviye bir yere geliyorsunuz. Onu düşünerek ve bilerek geleceksiniz. Ama devlet üniversitesine girerseniz bir sene sonrasında ikna olmuş olursunuz hiç temelinizin olmadığına, hiç birşey bilmediğinize, sizin bildiğiniz herşeyin tamamen gereksiz şeyler olduğuna.. Ne de olsa işyerinizdeki herkesin sözleri, tavrı vs. buna yönelik olacak.

Genişletmek için tıkla...

%100 katılıyorum.Konu sahibesi size yarın özel msj atacağım.

huzurluyumben .!.:

zaten o yuzden ikilimdeyiz ya canim. Birde burda kaybolmus nesilleri gorunce korkuyorum. Turkce hic konusamayan, hatta Turk oldugunu saklayan gencleri.

Dua edin, umarim hakkimizda hayirlisi olur, ve iyi evlat yetistiririz burda yada ulkemizde.

Genişletmek için tıkla...

Is sizde bitiyor.Siz kararli oldukca cocugunuz istediginiz gibi yetisir.Ben kendime guveniyorum cevreye guvenmiyorum diyorsaniz da o cevreyi yaratmak sizin elinizde.Ben yazdiklarinizdan gayet akli basinda bir hemcinsim oldugunuzu cikardim basarabilirsiniz siz bunu bence.Buraya gelirseniz once buyuk bir kultur soku yasayacaksiniz,sonra gercekler bir bir gozunuze carpacak,ozellikle kadina verilen degeri gorunce kiziniz icin daha cok endiselenip pisman olacaksiniz.Kadin milletvekili bile dayak yiyor bu ulkede.Internet siteleri kapatiliyor,universitelerdeki akademisyenler hala Ingilizce konusamiyor,sinavlara parali adam sokuyorlar ki adlarinin onune doc. yada prof. eklensin..Turkiye aslinda vatandasi olmasak eglenceli ulke.Bir ulke dusunun butun sistemi her yil degisiyor,70 milyon vatandasi da Istanbul hayali kuruyor (emekli olmus amca teyzelerimizi tenzih ederim,onlar kucuk yerlere kaciyorlar) cunku gelir adaletsizligi had safhada,bir dilim de ben alirim pastadan diye dusunuyorlar ee haliyle yigilma oluyor.Bugun Istanbul'da yollarda mahvoluyoruz ama ulkenin en gelismis sehri mecbur katlan dur..Ama yemekte bir numarayiz.Ben yuksek lisansa kabul edilince arkadasim soz verdi ozlediklerimden yollayacak Gonlum 11 yillik emeginizi cope atmamanizdan yana,hakkinizda en hayirlisi olsun.Bu arada konunuzu okurken istemsiz sekilde Rafet El Roman'dan Macera Dolu Amerikaaaa ayagimda kot pantelonn caliyor

sevde_ .!.:

Ben yaklasik 9 yildir Amerika'da yasiyorum. Hem Turk hem Amerikan cifte vatandasligim var, meslegim, ve iyi bir egitim duzeyim var Amerika'da. Maddi durumum gayet iyi, bu konuda rahat yasiyorum. Durum buyken ben Turkiye'ye (Istanbul) gelecek sene donus yapmayi planliyorum. Ben de Istanbul'da islerin gunluk gulistanlik olmadigin farkindayim, Amerika'daki yasam standardina erisemeyebilirim, falan filan... Ama bendeki ozlem ve maneviyat daha agir basiyor. Ikilemde kalmiyorum mesela, kesinlikle donecegim diyorum herseye ragmen. Amerika'da maddiyata doydum ama bir yanim hep eksik, hep bos. O yuzden donecegim. Aileden, akrabadan, kisacasi ait oldugun herkesten uzakta dunyanin bir ucunda yalniz yasamak bana gore degil. Yalnizliktan kastim akrabasizlik, yoksa tam yalnizlik degil tabii.

Ama sizinle aramizda buyuk bir fark var, ben bekar ve cocuksuzum, yasim ise 24. Cocugum olsaydi hala Turkiye'ye donmek ister miydim? Cocugum icin donmeyebilirdim. Cunku egitim duzeyiydi, yasam kalitesiydi, Amerika'da belli standartlara alistiktan sonra daha asagisina alismak zor. Hele de ortada bir cocuk olunca dusunecek cok sey oluyor. Tabi TR'de daha kotu hayat var diye birsey yok, ben kesin donus yapip da daha guzel yasayan insanlarin hikayelerini de okudum. Insanin konumuna gore degisiyor yasayacagi hayat standardi iste.

Ben yazdiklarinizdan pek o kadar donmeye istekli olmadiginizi cikardim. Bence donseniz pismanlik yasarsiniz gibi. Orayi seviyorsaniz donmeyin. Ben Istanbul'da dogdum, buyudum, bu sehire deli oluyorum, donmek istiyorum, donecegim de. Su an Istanbul'da tatildeyim, 2 hafta sonra Amerika'ya donecegimi dusunmek bile beni bunalima sokuyor diyebilirim. O denli bendeki durum yani.
Benimki kadar olmasa da donme istegi sizde icten gelmiyorsa, guclu degilse, beklentilerinizi karsilayamadiginiz icin pisman olabilirsiniz Turkiye'de.

Genişletmek için tıkla...

evet canim, zaten cok guclu donme istegim olmadigi icin ikilemde kaliyorum. Birde evli olunca ve cocuk olunca daha zor oluyor karar vermek. Mesela ben diretsem doneriz ama esimin huzuru olmazsa ozaman iste cok pisman olurum kendim mutlu olsam bile. Ve benim icin diyer artisi da kizim icin daha iyi olucagini dusunuyordum bazi konularda. Ozellikle kucukken. Malum bahsettim kresler burda bizim istedigimiz ozeni gostermiyor cocuklara. Ama cocuklar da buyuecek, onlarin birde okul olayi olucak, onu da dusunmem lazim sanirim. En buyuk artisi , akrabalarla olan iliski benim icin. Ama iste ne benim ailem, ne de esimin ailesine yakin oturamiyacagiz zaten. Ayri sehirlerde olucagiz. Cocuklar da buyudumu, zaten bende calisiyor olucagim icin yilda gorusmemiz gene 4u 5 i gecmez herhalde diye dusundum. Birde acikcasi, gene ortalik karisiverdi, Turkiyede cok tirstim. Cunku Turkiyede yukarda bisey oldumu asagiyi da vuruyor, ben ocu bucu olmadan yasamak istiyorum anliyacaginiz. O yuzden cok karismisti duygularim dusuncelerim. Ailem de bir yandan hergun baski yapinca baya bunalmistim.

huzurluyumben .!.:

anladim canim,

geri donme ihtimaliniz yok mu ?

Genişletmek için tıkla...

Geri dönme ihtimali var tabi ki ama herşeye en baştan başlamak istemiyorum. Araştırma görevliliğim bitene kadar en azından sabredeyim diyorum az kaldı sayılır. Geri dönme derken zaten ben özelde hiç çalışmadım, öğrenciliğim ordaydı.

Ah Rafet ah :) Guzel soylemis hakkaten. Macera dolu. Sagol canim yorumun icin.

sakın dönmeyin burda şartlar çok çok kötü. ben de yurtdışında yaşamak istiyorum bunun için uğraşıyorum.burada kalmaman için sebepler vereyim hatta,

-eğitim olarak kızın iyi bir eğitim alamaz. kolej devlet bir sürü farklı okulda okudum, çıkarma işlemini ilkokul 3te ancak öğrenebildim (basit çıkarma işlemleri değil tabi) nedeni,tam çıkarma işlemi öğreneceğimiz sene öğretmenimizin doğum iznine ayrılması başka hocanın yarım yamalak öğrenmesiydi. şuan matematikçiyim türev integral diferansiyelin yedi sülalesini bilirim ancak hepsi benim çabalarımla oldu.

-ortaokulda dışlanabilir, ben lise bitene kadar dışlandım, o kadar basitti ki herşey, kobay olarak beni kullandılar çünkü babam sert biri olduğu için korkardım ona şikayet edemezdim ama bi kere ezdikleri diğer insanlar ailesine şikayet ederdi. ayrıca ortaokulda bizzat öğretmenim bana lakap takmıştı senelerce o lakabı kullandı arkadaşlarım dalga geçmek için. şimdi düşünüyorum da keşke dava açsaydım ailem vesilesiyle.

-üniversiteye geldiğinde çocuğun istediği bölümü değil puanının yada parasının yettiği bölümü okuyabilir, sınavı kazanmasa ya da sınıfta kalsa eğitim hayatında bir daha toparlanamaz yetişemez konulara. yanlış tercih ve yanlış yönlendirme yüzünden hayatı mahvolur, ortaokulda taksim-beşiktaş civarı okullar kazanabilecekken,öğretmenlerim 'oralarda kızın gezer sürekli ders çalışmaz hem eve de çok uzak gel bu semtte bi anadolu lisesini seç' dediler aileme, berbat bir okulda eğitim aldım bu yüzden ve benden düşük puan alıp liseyi merkezi okuyan arkadaşlarım derece yaptı doğru tercihleri sayesinde.

-okul dersane falan derken çocuğun ot gibi olur, eğer iyi bir üni. kazanmak istiyorsa, gitar öğrenmek dans öğrenmek gibi hobilere vakit ayıramaz. ayırsa bile bi yere gelemez sosyal olanaklar burda çok düşük kendini geliştiremez.80li yıllardan beri olan eğitim sistemi nedeniyle çocuğun devletin yakın geçmişini bilmez apolitik olur,her türlü ideolojiye yakın olabilir, beni geç babam bile fikir değiştiren bir insan bu yüzden, fem dershanesine gönderdi beni cemaatçilerle görüşmeleri oldu, baktı iyi değil fen bilimleri dershanesine verdi laik ve genelde ateistti hocalarım. ünlü türk şairlerin yazarların bir çoğunu kendi çabamla öğrendim, devletin işleyişi yasa hukuk sağlıkla ilgili hiç bir bilgim yok ki avrupada bu bilgiler ilkokulda veriliyor. mesela din dersini zorla alıyorsun,ateistmişsin hristiyanmışsın önemi yok. dua ezberliyosun derste bu bana saçma geliyor bunun yerine sağlıkçılardan sağlık dersi almak isterdim mesela, önümde biri ölecek olsa ilk yardımı bile bilmem teoride biliyorum sadece,cinsellik bizim için tabuydu sağlık dersinin cinsellikle ilgili konularını bile doğru düzgün işleyemedik.,beden dersinde erkekler futbol kızlar voleybol oynardı devlet okulunda, bi tek kolejdeyken lisanslı badmintoncu olmuştum devam etsem milli sporcu bile olabilirdim bu sporu yapan çok az kişi var.

-vergi çok yüksek, mutfak masrafları doğalgaz benzin derken hiç bir birikiminiz kalmaz. bi makyaj malzemesi almak istiyorum,ürünün amerikada fiyatı 5 dolar burda en az 60 lira.yurtdışından getirtirim diyemezsin çünkü kozmetik elektronik telefon bilgisayar başta olmak üzere bir çok ürün gümrükten geçmiyor geçenler de 75 euroyu geçerse deli gibi vergi ödüyosun sana türkiyedeki fiyatına geliyor ürün ve sınırlı sayıda yurtdışı alışverişi yapabilirsin.

-üniversitede devletteyse zaten ingilizce eğitim olmadığı için 1-0 geride, özeldeyse burslu olsa bile burssuz olup çok düşük puanla bölüme giren çalışmayan öğrenciler var bu da eğitim seviyesini düşürüyor, ya da daha kötüsü yeteri gelir getirmediği için bölüm kapatılıyor

-bırak iş bulmayı, staj bulmak bile torpille oluyor.staj buldum işi öğrencem de diyemiyosun çünkü getir götür işleri yaptırıyorlar.

-40 bin liralık araba, türkiyede en az 80 bin liraya satılıyor. istanbulda trafik zaten felç günde 4 saatim trafikte benim, günde 4 saatten kurslara gitsem şimdiye on tane mesleğim vardı.

-sosyal statü burda had safhada.arkadaşın mutlaka yine senin seviyende ya da senin mesleğinle paralel olur. benim mesela türkiye zenginlerinden bir arkadaşım var,ona gel aşağıdaki cafeye gidelim diyemem, ayağını bile sokmaz oraya. kendimden daha kötü durumda arkadaşlarım var, uygun fiyatlı yemek,cafe yerleri bayanlara göre uygun olmayabiliyor,pahalı yere de gitmiyorum arkadaşım zor duruma düşmesin diye. çok sosyal biri olmama rağmen hep sayısalcılar var etrafımda, ne bileyim bi yazar bi tiyatrocu bi şarkıcı yok. komik oldu biliyorum ama gerçekten hani farklı dallarla uğraşan insanlar yok çevremde.

-mahalle baskısı var. amerikadaki gibi suburbian yaşam olmadığı için sürekli komşularınla muhattap olmak zorundasın. mesela ben 3 aydır park yeri için diğer komşularla tartışıyorum.saçma sapan yerlere park edip bizi zor duruma düşürüyolar, daha önce de köpek besleyen bir bayanı kafaya takmışlardı ki köpeğin çıtı çıkmazdı. başka bir manyak kadın da evimizdeki tadilat işine karıştı 'ya sizin tadilat yüzünden benim ev görürse ' diye ki aramızda 3 kat daire var.eve erkek alsan sorgularlar neyin oluyo diye.

hepsi dogru. Bunlara ragmen dedik ki gidince daha kucuk bir araba aliriz mecburen. Kizi mecburen ozel okula yollariz eyer illa istedigimiz sekilde okusun istioyorsak ve sinavdan sinava kosmasin diyorsak. Butun bunlara bile eyvallah demistik ki, iste en azindan isyerinde huzurlu olacagima inansam, herseye her duruma alisirsin dicem de buna cok inancim yok.


Bakalim, bir kac yerle de gorusucez, sonra sanirim esimle kesin kararimizi verip artik yolumuza bakicaz. Aklimiz bir orda bir burda olunca hic birseye odaklanamiyoruz tam olarak.

Biz yurtdisindaki akademisyen ev hanimi annelerin ortak sorununu dile getirmissiniz :))
Bende yavas yavas bu dusuncelerin icine girmeye basladim, donmelimi donmmelimi acaba?
DOgrusu ben lise cagindan once cocuklarin okuldan coook fazla etkilenecegini dusunmuyorum, cevremizdeki Turk ailelerin cocuklarina bakinca. Burada cocuklara cok daha fazla emek vermek gerekiyor bu bir gercek ama sonucta lise cagindan once aile yapisindan kopmalari pek mumkun olmuyor. Eger biseyler tam yerlesememisse lisede farkli ortamlara girip aileden uzaklasmalari mumkun olabiliyor. Cocuk sahibi olduktan sonra iyice merakla etrafimizdaki cocuklari gozlemeleyince gordumki gercekten hem bizim cocuklar gibi yetismis hemde Amerikaya uyum saglamis basarili bircok ornek var. Bunu yapmak muhakkakki kolay olmamaistir ama mumkun.
Isin bence zor yani bu zorlugu tek basina goguslemek, helede bikac cocuk dusunuyosaniz. Turkiyede olsa yilda uc bes kere bile olsa bi annene dede akraba destegi gelir. Guvenilir bakici kres anaokulu bulabilme ihtimali artar. Siz sadece cocukla geregi kadar ilgilenerek yetistirebilirsiniz.
Tabi bu ailevi kisim isin bide akademik kismi var sizinde bildiginiz gibi, gidince uyum saglama falan. Ama ben soyle dusunuyorum eger TR ye donme fikrimiz varsa cokda geciktirmeden donmek lazim cunku yas gectikce uyum saglamak daha da zorlasacak, donunce muhakkakki bir miktar dusuk kadrodan ise baslanacak, bir yastan sonra yukardan emir almak iyice zorlasacak. Ayrica TR de de yeni acilan universiteler olsun eskilerdeki kadrolar olsun bence hizla tukenmekte, belkide donme geciktikce istedigimiz kadroyu bulmak da zorlasacak.
Ama eger bir sekilde burdaki yasantiyi idare edebiliyorsak beliide donmemek en iyisi, insanin alistigi yasantiyi degistirmesi cokda kolay degil.
Bis mesela belki Avrupa ya gitmeyi dusunuyoruz okul bitince. Hem TR ye yakin hem hayat standardi cok yuksek ulkeler var. Belki oralarda is bakabilirsiniz. TR gibi istediginiz zaman aileleri ziyaret edebilrisiniz onalr gelir gider hem hayat standardiniz cok degismemis olur.
Dogrusu karar vermek donmek coook zor :) daha yeni bir arkadasimiz dondu de ondan biliyorum esyalari toplayip hazirlanmak bile bir olum :)
Allah kolaylik versin hepimize.