Uzun zamandır içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor hatta eşimle birlikte hatta sorun onda mı bende mi bizde mi bilmiyorum. İstdan taşındık şükür ortak karardı ama istda da aynıydı böyleydim. Mesela yarın denize gidelim dedim eşime tamam dedi ama sırf ve istiyorum diye sanki eskiden kendi derdi şunu yapalım bnu yapalım ama şimdi yok söylüyorum diyor ki işe şehre yeni adapte oluyorum eyw ama dayısının oğlu ile balık tutma planları yapılıyor. Sanki benim yanımda keyif almıyor gibi 1yıl 3 aylık Evliyiz. Dolayısıyla da içimden bir şey yapmak gelmiyor enerjim hevesim keyfim bitmiş gibi. Denize gidicez güya ama sanki gelse de gitmeyelim boşver diyesim de var. Üzerimde bi üşenmişlik off hazırlan erken kalk vs vs su yoracak yol fln gözümde büyüyor. Sizde böyle misiniz yada benm ne yapmam gerek . Annem yanımda her aksam yürüyüşler yapıyoruz vs eşim 4,12 vardiye sistemi de çalışıyor. Çocuk yapalım diyor genel olarak iyiyiz ama bende korku var endişe. Bu adam normalde zaten benm yanımda keyif almıyor diyorum beni yalnız bırakıyor çocuğu tek başımamı büyüyeceğim. Herkes değişir diyor çocuk olunca ama bende korku doğuyor. Bilmiyorum endişelerim var sizce ne yapmam gerek ? Defalarca konustuk tartıştık hatta 3. Kişilerin yanında da . Objektif olabilsinler diye.