- 23 Temmuz 2015
- 1.339
- 1.678
- 53
- 32
- Konu Sahibi persephone__
-
- #1
Benimki bir dert değil sadece bir düşünce ve bu düşüncenin sizde de zaman zaman olup olmadığını merak ettim. Aslında bir daha bu bölüme konu açmayacaktım ama sadece bu konuda yalnız olup olmadığımı bilmek istiyorum. Evlenmeden önceki hayatını özleyen var mı ?
Ben evliliğimde tansiyon inip çıksa da genel olarak evlendiğime mutluyum çünkü kocamı seviyorum. Ömrümde hiç başka bir erkekle duygusal bi ilişkim olmadı. En çok istediğim şey kocamla birlikte bi hayat sürmekti o da oldu işte. Şükürler olsun.
Belki de evlenmek için genç olduğumu fark ediyorum. Herkesin yspısı farklı tani. Geceleri genelde sabaha kadar uyuyamam hep bişeyler düşünğr ve ağlarım. Son zamanlarda eski hayatımı düşündüm, gece içim böyle daralsa bir arkadaşımı arar galata'ya iner köprüden aşağı bakıp denizi izlerdik, ya da karaköy'de bankta oturur sabaha kadar dertleşirdik, akşam bazen taksim'de bikaç kız bir bara gider birer bira içerdik, ya da gülhane'ye, sarayburnuna gider güzel anılar yaşar derdimizi unuturduk. Aslında doğduğumdan beri istanbul'dan nefret ettim, ne güzel bir şehirde yaşadığımı şimdi anlıyorum.
Bunları yaparken içten içe mutlu değildim. Eşim o zaman benim kendisi için küçük olduğumu (reşit olmadığım için) söyleyip benle görüşmez beni ciddiye almazdı. O zaman en büyük hayalim onla evli olmaktı. Şimdi evliyim, bütün gün evde oturup akşsm kocamı bekleyip, o uyuduktan sonra sabaha kadar düşünüp ağlamaktan başka bişey yapamıyorum. Nefes alamıyorum resmen. Bu bi hayal kırıklığı değil, bunların böyle olacağını bilerek evlendim boşanmayı da asla istemiyorum.
Ama bazı geceler keşke şuan evli olmasaydım da bu haldeyken sahile inip bi hava alsaydım diye düşünüyorum. Size de bu tarz düşümceler oluyor mu ? Yoksa bu hislerim de şımarıkça mı ?
Ben evliliğimde tansiyon inip çıksa da genel olarak evlendiğime mutluyum çünkü kocamı seviyorum. Ömrümde hiç başka bir erkekle duygusal bi ilişkim olmadı. En çok istediğim şey kocamla birlikte bi hayat sürmekti o da oldu işte. Şükürler olsun.
Belki de evlenmek için genç olduğumu fark ediyorum. Herkesin yspısı farklı tani. Geceleri genelde sabaha kadar uyuyamam hep bişeyler düşünğr ve ağlarım. Son zamanlarda eski hayatımı düşündüm, gece içim böyle daralsa bir arkadaşımı arar galata'ya iner köprüden aşağı bakıp denizi izlerdik, ya da karaköy'de bankta oturur sabaha kadar dertleşirdik, akşam bazen taksim'de bikaç kız bir bara gider birer bira içerdik, ya da gülhane'ye, sarayburnuna gider güzel anılar yaşar derdimizi unuturduk. Aslında doğduğumdan beri istanbul'dan nefret ettim, ne güzel bir şehirde yaşadığımı şimdi anlıyorum.
Bunları yaparken içten içe mutlu değildim. Eşim o zaman benim kendisi için küçük olduğumu (reşit olmadığım için) söyleyip benle görüşmez beni ciddiye almazdı. O zaman en büyük hayalim onla evli olmaktı. Şimdi evliyim, bütün gün evde oturup akşsm kocamı bekleyip, o uyuduktan sonra sabaha kadar düşünüp ağlamaktan başka bişey yapamıyorum. Nefes alamıyorum resmen. Bu bi hayal kırıklığı değil, bunların böyle olacağını bilerek evlendim boşanmayı da asla istemiyorum.
Ama bazı geceler keşke şuan evli olmasaydım da bu haldeyken sahile inip bi hava alsaydım diye düşünüyorum. Size de bu tarz düşümceler oluyor mu ? Yoksa bu hislerim de şımarıkça mı ?