- 23 Temmuz 2015
- 1.339
- 1.678
- 53
- 32
- Konu Sahibi persephone__
-
- #41
23 yaşındayım 2 sene olcak evlendiğimiz
23 yaşındayım 2 sene olcak evlendiğimizYaş kaç ? Ne kadarlık evlisiniz?
IBenimki bir dert değil sadece bir düşünce ve bu düşüncenin sizde de zaman zaman olup olmadığını merak ettim. Aslında bir daha bu bölüme konu açmayacaktım ama sadece bu konuda yalnız olup olmadığımı bilmek istiyorum. Evlenmeden önceki hayatını özleyen var mı ?
Ben evliliğimde tansiyon inip çıksa da genel olarak evlendiğime mutluyum çünkü kocamı seviyorum. Ömrümde hiç başka bir erkekle duygusal bi ilişkim olmadı. En çok istediğim şey kocamla birlikte bi hayat sürmekti o da oldu işte. Şükürler olsun.
Belki de evlenmek için genç olduğumu fark ediyorum. Herkesin yspısı farklı tani. Geceleri genelde sabaha kadar uyuyamam hep bişeyler düşünğr ve ağlarım. Son zamanlarda eski hayatımı düşündüm, gece içim böyle daralsa bir arkadaşımı arar galata'ya iner köprüden aşağı bakıp denizi izlerdik, ya da karaköy'de bankta oturur sabaha kadar dertleşirdik, akşam bazen taksim'de bikaç kız bir bara gider birer bira içerdik, ya da gülhane'ye, sarayburnuna gider güzel anılar yaşar derdimizi unuturduk. Aslında doğduğumdan beri istanbul'dan nefret ettim, ne güzel bir şehirde yaşadığımı şimdi anlıyorum.
Bunları yaparken içten içe mutlu değildim. Eşim o zaman benim kendisi için küçük olduğumu (reşit olmadığım için) söyleyip benle görüşmez beni ciddiye almazdı. O zaman en büyük hayalim onla evli olmaktı. Şimdi evliyim, bütün gün evde oturup akşsm kocamı bekleyip, o uyuduktan sonra sabaha kadar düşünüp ağlamaktan başka bişey yapamıyorum. Nefes alamıyorum resmen. Bu bi hayal kırıklığı değil, bunların böyle olacağını bilerek evlendim boşanmayı da asla istemiyorum.
Ama bazı geceler keşke şuan evli olmasaydım da bu haldeyken sahile inip bi hava alsaydım diye düşünüyorum. Size de bu tarz düşümceler oluyor mu ? Yoksa bu hislerim de şımarıkça mı ?
Tabii ki şükrediyorum da ne ilgisi var ki ben sadece merak ettiğim bişeyi sordum zaten bu sitedeki bütün dertler bu yazdıklarınızın yanında hiçbişeybak guzel kardesim..
bu dunyada beyin tumoruyle mucadele verip daha gencliginin baharinda belden asagisi felc kalarak bilincsizce yatan ve heba olan DELIKANLILAR var..
1 yasindaki BEBEKLERI icin ilik arayan ama bulamayan aileler,4 haftalikken kanser teshisi konan el kadar bebekler var.
bu dunyada tum koyun tecavuzune ugrayip hamile kalan ve devlet bakar dogur diye pacavra gibi kenara atilmis resit dahi olmayan KIZ COCUKLARI var.
daha bitmedi..
bu dunya da var ya bu dunyada..ailesinin calisma evi diye gonderdigi yerde senelerce cinsel istismara maruz kalan ERKEK COCUKLARI var..
SUKRET..
aldigin nefese,sahip oldugun kocaya,biriktirdigin anilara,sagligina sukret..
Eger illa aglayacaksan savasta evinden kovulup denizlerde bogulan gocmenler icin,sinirda sehit dusen mehmetcik icin agla..
Bir lokma ekmek bulamayip acliktan olenler icin,akli dengesi olmadigi icin senelerce ayagindan bagli olarak ahirlarda hapsedilen insanlar icin agla..
Agla.. ama aglamalarin mana bulsun..hatta mumkunse duayla karissin..
bak guzel kardesim..
bu dunyada beyin tumoruyle mucadele verip daha gencliginin baharinda belden asagisi felc kalarak bilincsizce yatan ve heba olan DELIKANLILAR var..
1 yasindaki BEBEKLERI icin ilik arayan ama bulamayan aileler,4 haftalikken kanser teshisi konan el kadar bebekler var.
bu dunyada tum koyun tecavuzune ugrayip hamile kalan ve devlet bakar dogur diye pacavra gibi kenara atilmis resit dahi olmayan KIZ COCUKLARI var.
daha bitmedi..
bu dunya da var ya bu dunyada..ailesinin calisma evi diye gonderdigi yerde senelerce cinsel istismara maruz kalan ERKEK COCUKLARI var..
SUKRET..
aldigin nefese,sahip oldugun kocaya,biriktirdigin anilara,sagligina sukret..
Eger illa aglayacaksan savasta evinden kovulup denizlerde bogulan gocmenler icin,sinirda sehit dusen mehmetcik icin agla..
Bir lokma ekmek bulamayip acliktan olenler icin,akli dengesi olmadigi icin senelerce ayagindan bagli olarak ahirlarda hapsedilen insanlar icin agla..
Agla.. ama aglamalarin mana bulsun..hatta mumkunse duayla karissin..
Allah insani dener,guzel gunlerdeyken bu gunlerinin kiymetini bil..
Rabbim insani bi anda tepe taklak etmesini de bilir.
Madem agliyorsun sebepli agla diye indiriverir silleyi suratina aklin sasar..
Benimki bir dert değil sadece bir düşünce ve bu düşüncenin sizde de zaman zaman olup olmadığını merak ettim. Aslında bir daha bu bölüme konu açmayacaktım ama sadece bu konuda yalnız olup olmadığımı bilmek istiyorum. Evlenmeden önceki hayatını özleyen var mı ?
Ben evliliğimde tansiyon inip çıksa da genel olarak evlendiğime mutluyum çünkü kocamı seviyorum. Ömrümde hiç başka bir erkekle duygusal bi ilişkim olmadı. En çok istediğim şey kocamla birlikte bi hayat sürmekti o da oldu işte. Şükürler olsun.
Belki de evlenmek için genç olduğumu fark ediyorum. Herkesin yspısı farklı tani. Geceleri genelde sabaha kadar uyuyamam hep bişeyler düşünğr ve ağlarım. Son zamanlarda eski hayatımı düşündüm, gece içim böyle daralsa bir arkadaşımı arar galata'ya iner köprüden aşağı bakıp denizi izlerdik, ya da karaköy'de bankta oturur sabaha kadar dertleşirdik, akşam bazen taksim'de bikaç kız bir bara gider birer bira içerdik, ya da gülhane'ye, sarayburnuna gider güzel anılar yaşar derdimizi unuturduk. Aslında doğduğumdan beri istanbul'dan nefret ettim, ne güzel bir şehirde yaşadığımı şimdi anlıyorum.
Bunları yaparken içten içe mutlu değildim. Eşim o zaman benim kendisi için küçük olduğumu (reşit olmadığım için) söyleyip benle görüşmez beni ciddiye almazdı. O zaman en büyük hayalim onla evli olmaktı. Şimdi evliyim, bütün gün evde oturup akşsm kocamı bekleyip, o uyuduktan sonra sabaha kadar düşünüp ağlamaktan başka bişey yapamıyorum. Nefes alamıyorum resmen. Bu bi hayal kırıklığı değil, bunların böyle olacağını bilerek evlendim boşanmayı da asla istemiyorum.
Ama bazı geceler keşke şuan evli olmasaydım da bu haldeyken sahile inip bi hava alsaydım diye düşünüyorum. Size de bu tarz düşümceler oluyor mu ? Yoksa bu hislerim de şımarıkça mı ?
Esimi cok severek evlendim .Tartistigimizda keşke evlenmeseydk diyorum bazen sinirle ama hiç bir zaman ondan pişman olmadım arkadaşlarım gezip tozuyor hatta bazıları kendi odasını bile toplanıyor annesi topluyor benim eşim 4 seneye yakın hayatımda ben de 9 aylık evliyim tartismalarmiz oluyor ama genede mutluyuz kavga etsek bile sarılıp yatiyorum bazen esimsiz bir hayat dusunuyorum yapamam gibime geliyor gezp tozmayi istediğin zaman yapabilirsin ama eşini zor bulursun bir de seviyorum diyosun bence bu dusuncelerin için ağlama esinle birlikte çık gez onla git bu arada ben 21 yaşındayım bunlarla üzme kendini esin kötü biri olsa dayak yesen aldatilsan o zaman napardinBenimki bir dert değil sadece bir düşünce ve bu düşüncenin sizde de zaman zaman olup olmadığını merak ettim. Aslında bir daha bu bölüme konu açmayacaktım ama sadece bu konuda yalnız olup olmadığımı bilmek istiyorum. Evlenmeden önceki hayatını özleyen var mı ?
Ben evliliğimde tansiyon inip çıksa da genel olarak evlendiğime mutluyum çünkü kocamı seviyorum. Ömrümde hiç başka bir erkekle duygusal bi ilişkim olmadı. En çok istediğim şey kocamla birlikte bi hayat sürmekti o da oldu işte. Şükürler olsun.
Belki de evlenmek için genç olduğumu fark ediyorum. Herkesin yspısı farklı tani. Geceleri genelde sabaha kadar uyuyamam hep bişeyler düşünğr ve ağlarım. Son zamanlarda eski hayatımı düşündüm, gece içim böyle daralsa bir arkadaşımı arar galata'ya iner köprüden aşağı bakıp denizi izlerdik, ya da karaköy'de bankta oturur sabaha kadar dertleşirdik, akşam bazen taksim'de bikaç kız bir bara gider birer bira içerdik, ya da gülhane'ye, sarayburnuna gider güzel anılar yaşar derdimizi unuturduk. Aslında doğduğumdan beri istanbul'dan nefret ettim, ne güzel bir şehirde yaşadığımı şimdi anlıyorum.
Bunları yaparken içten içe mutlu değildim. Eşim o zaman benim kendisi için küçük olduğumu (reşit olmadığım için) söyleyip benle görüşmez beni ciddiye almazdı. O zaman en büyük hayalim onla evli olmaktı. Şimdi evliyim, bütün gün evde oturup akşsm kocamı bekleyip, o uyuduktan sonra sabaha kadar düşünüp ağlamaktan başka bişey yapamıyorum. Nefes alamıyorum resmen. Bu bi hayal kırıklığı değil, bunların böyle olacağını bilerek evlendim boşanmayı da asla istemiyorum.
Ama bazı geceler keşke şuan evli olmasaydım da bu haldeyken sahile inip bi hava alsaydım diye düşünüyorum. Size de bu tarz düşümceler oluyor mu ? Yoksa bu hislerim de şımarıkça mı ?
Canım ben çok iyi anladım seni, kocanı da iyi anladım. 22 yaşındasın, 40 yaşında kafese kısılıp kalan kadın gibi olmuşsun Siz nerede tanıştınız bu adamla yahu? Yazsana özelden bana.Arkadaşlar şu konuda kendimi ifade edemedim, benim ağlama swbebim eski hayatımı özlemem değil. Başka şeyler. Yalnız ağlayınca aklıma eskiden olsam ağladım mı gider hava alurdım vs şeyler geliyor, o zaman eski hayatımı özlüyorum.
O zaman esinle mutlu deglsn canm bu o demek oluyor ?Arkadaşlar şu konuda kendimi ifade edemedim, benim ağlama swbebim eski hayatımı özlemem değil. Başka şeyler. Yalnız ağlayınca aklıma eskiden olsam ağladım mı gider hava alurdım vs şeyler geliyor, o zaman eski hayatımı özlüyorum.
Aynı semtte yaşıyoruz ben lise 1'de okul bahçesinde gördüm bizim okulun önünde takside şoförlük yapıyodu o dönem o zamandan beri seviyodum ben 18 yaşıma doğruyken çıkmaya başladık ondan önce küçüğüm diye karşılık vermemişti. Daha önce sevgilim olmamıştı.Canım ben çok iyi anladım seni, kocanı da iyi anladım. 22 yaşındasın, 40 yaşında kafese kısılıp kalan kadın gibi olmuşsun Siz nerede tanıştınız bu adamla yahu? Yazsana özelden bana.
ya bunlar hormonBenimki bir dert değil sadece bir düşünce ve bu düşüncenin sizde de zaman zaman olup olmadığını merak ettim. Aslında bir daha bu bölüme konu açmayacaktım ama sadece bu konuda yalnız olup olmadığımı bilmek istiyorum. Evlenmeden önceki hayatını özleyen var mı ?
Ben evliliğimde tansiyon inip çıksa da genel olarak evlendiğime mutluyum çünkü kocamı seviyorum. Ömrümde hiç başka bir erkekle duygusal bi ilişkim olmadı. En çok istediğim şey kocamla birlikte bi hayat sürmekti o da oldu işte. Şükürler olsun.
Belki de evlenmek için genç olduğumu fark ediyorum. Herkesin yspısı farklı tani. Geceleri genelde sabaha kadar uyuyamam hep bişeyler düşünğr ve ağlarım. Son zamanlarda eski hayatımı düşündüm, gece içim böyle daralsa bir arkadaşımı arar galata'ya iner köprüden aşağı bakıp denizi izlerdik, ya da karaköy'de bankta oturur sabaha kadar dertleşirdik, akşam bazen taksim'de bikaç kız bir bara gider birer bira içerdik, ya da gülhane'ye, sarayburnuna gider güzel anılar yaşar derdimizi unuturduk. Aslında doğduğumdan beri istanbul'dan nefret ettim, ne güzel bir şehirde yaşadığımı şimdi anlıyorum.
Bunları yaparken içten içe mutlu değildim. Eşim o zaman benim kendisi için küçük olduğumu (reşit olmadığım için) söyleyip benle görüşmez beni ciddiye almazdı. O zaman en büyük hayalim onla evli olmaktı. Şimdi evliyim, bütün gün evde oturup akşsm kocamı bekleyip, o uyuduktan sonra sabaha kadar düşünüp ağlamaktan başka bişey yapamıyorum. Nefes alamıyorum resmen. Bu bi hayal kırıklığı değil, bunların böyle olacağını bilerek evlendim boşanmayı da asla istemiyorum.
Ama bazı geceler keşke şuan evli olmasaydım da bu haldeyken sahile inip bi hava alsaydım diye düşünüyorum. Size de bu tarz düşümceler oluyor mu ? Yoksa bu hislerim de şımarıkça mı ?
Çok haklısınız. Artık idrak ediyorum. Yaşım da çok büyük değil ama artık kabul ediyorum yaşıma göre yeterli olgunluğu gösteremediğim zamanlar oluyor. Sanki yıllar olmuş gibi konuşıyorum ama şu 2 yılda çok değişti fikirlerim. Sanırım bu yaşlarda insan kısa sürede değişebiliyor ya da bana öyle oldu.konularınızı az çok biliyorum
bence kendiniz, mutluluğunuz huzurunuz için yapacağınız ilk şey eşinize karşı "rüştünüzü ispat etmek" olmalı.
yaşınız ondan küçük olsa da size çocuk gibi davranıyor ama bunun tek suçlusu o değil, siz de basbayağı çocuk gibi davranıyorsunuz çoğu zaman (anlattıklarınızdan yola çıkarak bu yorumu yapıyorum)
burada belki milyon defa söyledim erken evlilik bu çağın işi değil.
bakın belli bir yaşa gelip belli bir statüye sahip olup evlenmek çok önemli birşey, deyim yerindeyse hayatınızı kaderinizi şekillendiriyor
siz farklı bir yol tercih ettiniz kesinlikle yargılanmamalı ancak bu durumu değiştirmezseniz içten içe kendinizi mutsuz edecek, dışa vurduğunuz zaman da evliliğinizi yıpratacak kavgalara gireceksiniz.
sabaha kadar düşünüp ağlamak hiç normal değil, depresyondayken yapmışlığım vardır bu dediğinizi.
bir an önce kendinizden başlayarak bu işe bir çözüm bulun. ağlayıp sızlanmadan, şikayet etmeden öz eleştiri yapın. üzerinizdeki şu "çocuk gibi" etiketinden kurtulun.
siz değişip olgunlaştıkça eşiniz de değişecektir.
bu arada aşağıdaki kısmı sizin için değil evlenmemiş genç kadınlar için yazıyorum:
"ay benim kocam hiç öyle değiiiil" ciler gibi olmak istemem ama evlendiğimde birçok açıdan kendimi ispat etmiş durumdaydım ve 27 yaşındaydım.
eşim bırakın kız arkadaşlarıma erkek arkadaşlarıma dahi müdahale etmedi, etmez. arkadaşımın evine kahve içmeye gidip gece 2 de döndüğümü bilirim. mesela bu haftasonu kafam dağılsın diye istanbula giden arkadaşımın peşine takılıp ben de gidiyorum iki günlüğüne, eşimin rızası olmasa gitmezdim.
evlenmeden önce kendimi belli bir olgunluğa eriştirmeseydim muhtemelen bunları yaşayamayacaktım.
istisnalar muhakkak vardır ama 20'li yaşların başında evlilik şu dönem açısından pek parlak sonuçlar doğurmuyor. Kadınlar kulübünü örnek alalım birkaç istisnai örnek dışında bu durumdan memnun olanı pek görmedim.
sevdiğiniz insanla bir gelecek düşünüyorsanız bu birkaç sene sonra da olabilir. kavak yelleri durumunu da göz önüne alırsak o yaşlarda netameli bir sevgiliniz varsa beklemek en hayırlısıdır.
artık ergenlik de uzun sürüyor eğitim ve iş hayatına hazırlık da.
yaşadığımız çağda evliliğin ilk öncelik olmaması gerektiğine inanıyorum.
Nankörlük etmek istemem eşim de çok kendinden taviz veriyor ama sorun o mu bilemiyorum ama çok ama çok mutsızum hayatımdan. Uyanık olduğum zaman genelde ağlamakla geçyor. Bilmiyorum neden.O zaman esinle mutlu deglsn canm bu o demek oluyor ?
Bilemiyorum terapiye gidiyorum ama ona da duygularımı net ifade edemiyorum. O da yardımcı olamıyor haliyle. Günde en az bi kez nöbet geçiriyorum. Bir insan delirdiğini nasıl anlar acaba. Bazen şüpheleniyorum. Sanırım eşim de yakında ayrılır benden. Şu yaşımda hayatın sonunda gibi hissediyorum kendimi. Bunları neden yazdığımı bile bilmiyorum.ya bunlar hormon
sebepsiz şeylerden kaynakı ağlama hisleri hep seratonin eksikliği bence başka bişey değil
spora sadece zyaıflamak için başlanmaz
spor deneyin bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?