İnsanın “algısı/düşünce” dünyası yaşadığı “olayları” yorumlamasını/anlamlandırmasını, bu da “duygularını” ve “davranışlarını” çokkk etkiler. Örnek vermem gerekirse; yanımızdan tanıdığımız birisi bize bakmadan hızlıca geçse (olay) siz bunu beni takmadı diye yorumlasanız (düşünce) üzülüp (duygu) kendini çekebilirsiniz (davranış) Ben ise aynı olayı “galiba kafası çok dolu beni görmedi bile” diye yorumlasam (düşüncem) duygum merak/endişe davranışım da o kişiye bir şey olup olmadığını sormak olabilir. Herkes olayları kendi geçmişi, tecrübeleri, öğrendikleri, travmaları ışığında yorumluyor. Ama bu yorum kesin doğru mu? Sizin geçmişinizi bilmeyen insanlar size nasıl bunlara göre davranacak? Geçmişinizi siz biliyorsunuz ve olayları o geçmişi gözünüze gözlük gibi takarak yorumluyorsunuz bence. Terapi öneririm, özellikle bilişsel davranışçı terapi çünkü yukarıda anlattığım şey bilişsel davranışçı terapinin özüdür. Düşüncelerimize ve onların sonucunda yaptığımız davranışlara odaklanır.