herkeze merhaba;
nerden konuya gireceğimi bilemiyorum...nickimden beni hatırlayanlar vardır 2012 de olaylı bi şekilde eşimden boşanıp ankaraya yerleşmiştim.(eski konularıma bakabilirsiniz)..işimi düzenimi hayatımı yeniden kurdum şükrolsun..1,5 yıldır hayatımda kimse olmadı kimseyi sokmadım güvenemedim..ama şimdi durumlar biraz farklı
çalıştığım uluslararası şirkete italyada yaşayan türk asıllı bir şirket ortak oldu..yeni yapılanmaya girdik bir çok arkadaşımız elendi vs.ben ve 2 arkadaşım daha italyaya gittik ortaklarla tanışıp sunum yapmaya..yeni patronumuzun 38 yaşında genç ve yakışıklı biri olduğunu ordaki şok ile beraber öğrenmiş olduk...kızlarla benim kafamda ampüller yanarken insan kaynakları müdürününde kardeşi olduğunu öğrendik türkiyeye döndükten sonra maillerle işle ilgili görüşmelerimiz devam etti..kardeşi yani insan kaynakları müdürümüz geçtiğimiz hafta ankaraya geldi ve benimle yemek yemek istediğini söyledi..gittim ama iş dışında herseyi konuştuk diyebilirim,çok zevkli ve eğlenceli saatler yaşadım adam bana bişiler ima etmeye çalıştı durdu ama hep espriye vurdum kendimi geri çektim..inanamıyorum güvenemiyorum hiçbi erkeğe ben neden böyle oldum kendimi toparladığımı sanıyordum kızlar...evlenmekten bağlanmaktan çok korkuyorum..yanında eğlendim güldüm etkilendim ama aşka dair hiçbişi hissetmedim..
sonuç olarak bu ilişkiyi yemek görüşmeleryle telefon görüşmeleriyle mi sınırlasam yoksa bişiler yaşamaya hakkın var ne zamandır bi erkeğin yanında bukadar eğlenmedin kendine şans ver ona şans ver deyip yeşil ışıkmı yaksam bana yardımcı olurmusunuz?
(buarada bu zatı muhterem 4 ay önce eşinden ayrılmış 9 aylık bi kızı var kızıyla eski eşi italya da yaşıyor..boşanma sebebini bilmiyorum okadar yüz olup sormadım bunlarıda kendi anlattı zaten..)
nerden konuya gireceğimi bilemiyorum...nickimden beni hatırlayanlar vardır 2012 de olaylı bi şekilde eşimden boşanıp ankaraya yerleşmiştim.(eski konularıma bakabilirsiniz)..işimi düzenimi hayatımı yeniden kurdum şükrolsun..1,5 yıldır hayatımda kimse olmadı kimseyi sokmadım güvenemedim..ama şimdi durumlar biraz farklı
çalıştığım uluslararası şirkete italyada yaşayan türk asıllı bir şirket ortak oldu..yeni yapılanmaya girdik bir çok arkadaşımız elendi vs.ben ve 2 arkadaşım daha italyaya gittik ortaklarla tanışıp sunum yapmaya..yeni patronumuzun 38 yaşında genç ve yakışıklı biri olduğunu ordaki şok ile beraber öğrenmiş olduk...kızlarla benim kafamda ampüller yanarken insan kaynakları müdürününde kardeşi olduğunu öğrendik türkiyeye döndükten sonra maillerle işle ilgili görüşmelerimiz devam etti..kardeşi yani insan kaynakları müdürümüz geçtiğimiz hafta ankaraya geldi ve benimle yemek yemek istediğini söyledi..gittim ama iş dışında herseyi konuştuk diyebilirim,çok zevkli ve eğlenceli saatler yaşadım adam bana bişiler ima etmeye çalıştı durdu ama hep espriye vurdum kendimi geri çektim..inanamıyorum güvenemiyorum hiçbi erkeğe ben neden böyle oldum kendimi toparladığımı sanıyordum kızlar...evlenmekten bağlanmaktan çok korkuyorum..yanında eğlendim güldüm etkilendim ama aşka dair hiçbişi hissetmedim..
sonuç olarak bu ilişkiyi yemek görüşmeleryle telefon görüşmeleriyle mi sınırlasam yoksa bişiler yaşamaya hakkın var ne zamandır bi erkeğin yanında bukadar eğlenmedin kendine şans ver ona şans ver deyip yeşil ışıkmı yaksam bana yardımcı olurmusunuz?
(buarada bu zatı muhterem 4 ay önce eşinden ayrılmış 9 aylık bi kızı var kızıyla eski eşi italya da yaşıyor..boşanma sebebini bilmiyorum okadar yüz olup sormadım bunlarıda kendi anlattı zaten..)