• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

'Sizin de ilişkiniz kurtulur' umudu

Sıkıntı sizden kaynaklanıyor da eşiniz bu durumdan şikayetçi gibi duruyor.
Çok büyük meseleler olmadığı sürece, eşler minimum düzeyde de plsa anlaşabiliyorlarsa zaman verilmesi taraftarıyım.
Evliliğiniz çok yeni henüz.
Düzeltmek için daha önce bu yoldan gitmiş ve manzaraya ulaşmış bir tecrübenin yolu tarif etmesine ihtiyacım var.
 
Ne kadarlık evlisin? İlk zamanlarda çok sorun oluyor ama zamanla düzeliyor. Kv meselesini çok fazla takmasan belki herşey düzelir ciddiye almasan?
7 ay, :oha: ne kadar çabuk geçmiş zaman. Ama her hafta kavga, abartısız.

Aramız iyi olsa onu o kadar dert yapmıcam. Kendi sıkıntılarımız da mevcut.
 
Çift terapisi ya da bilişsel terapi almanız iyi olur sanırım.
İnsanlar burada kendi deneyimerini paylaşabilirler belki ancak bu yöntemler size uyacak mı?
Her ikisini de denedik, çözmedi. Seansa uzun vadeli devam etmedik fakat o süre içerisinde ilerleme de kaydedemedik.
Uyarlamayı deneyebilirim? Belki ışık tutar. Denemeden bilemem sonuçta. Yani denemediğim başka ne kaldı, bilemedim.
 
Kötü giden ilişkim düzeldi mi bilmiyorum ama eşimle artık eskisi kadar kavga etmiyoruz.Sorunlar bittiği için mi hayır ama kafanda bu sorunlara bi çözüm buluyosun zamanla.Ya artık üstüne gitmemeyi öğreniyosun ya da kavga etmekten bıkıyosun herkes kendi kabuğuna çekiliyo.Evlilikte nerdeyse hiçbişeyi değiştiremiyosun ve arkanı dönüp gidemiyosan bunu kabullenmen gerek.
 
7 ay, :oha: ne kadar çabuk geçmiş zaman. Ama her hafta kavga, abartısız.

Aramız iyi olsa onu o kadar dert yapmıcam. Kendi sıkıntılarımız da mevcut.

Tamam çok normal. 5 sene ye boşuna demiyorlar kritik zaman diye. Senin zamanlarında ben depresyona girmiştim herşey çok fazla gelmişti. Daha çook zamanın var.. o zamanlar kv yi o kadar takardım ki. Şimdi afedersin ****me takmıyorum :)))
 
Selam hanımlar,


Benim derdim buraya sığdıramayacak kadar derin ve anlaya gücüm yetmeyecek kadar yorgunum.

Hepiniz senaryoya aşinasınız aslında: Upuzuuun bir ilişki, ayrıl barış bir çift, kavga gürültüye rağmen birbirinden kop(a)mayan iki insan. Sonucunda kısa süredir evliyiz ve tabi ki sorunlar artarak devam ediyor. Şiddet, aldatma yok. Soğukluk, kv muhabbetleri var.

Sorum şu ki; mutsuz bir kadın olarak gitmek mi kalmak mı arasındayım. Gitsem gidemiyorum kalsam kalamıyorum. Çabaladım desem yalan çabalamadım desem elim izin vermez.
Bana ya cesaret ya umut lazım.

Bu yüzden merak ediyorum kötü giden ilişkisi düzelen var mı? Yama işe yarıyor mu, düzeliyor mu? Yoksa orda bırakmak mı lazım? Bırakan rahat mı etti?
Fiziksel siddet varsa asla duzelmez. Eli bir kere kalktimi gerisi dahada siddetli geliyor.
 
Benim eşimle sorunlarım vardı aile ve maddi problemler.
Tabi ki ilk zamanlar beni tanıyamamıştı ailesinin dedigine göre parayı lüxü seven biriydim.
Zamanla tanıdı yeri geldi ekmek bulamadık eve, yeri geldi montsuz kış geçirdim.
İşi bıraktı bir müddet yine sorunlar devam etti ki ben de bittim psikolojim bozulmus tedavi oluyordum.
Ona göre de ben hatalıydım istediğim olsun diyen bir yapım, biraz da ilgisizmişim.
Bana göre madem bende hata düzeltecem ve bakacam olmuyorsa boşanacaktım
Boşanacaktım tedavi oldum bir şans daha ama bu sefer önceki beni düzeltecektim ve düzelttim çok şükür.
Daha ilgili olmaya bazı konularda tamam demeye ve en önemlisi ailesini hiç umursamaya başladım.
3 yıldır şükürler olsun ilişkimiz düzeldi ve yeni ben ve yeni o olduk.
 
Hayır; bu eleştirilerden kimisi onun sürekli şikayetleriyle farkına vardığım özelliklerim. Süreklilikten kasıt belki beş belki sekiz yılın sonunda. Her kavgada itiraz edip görmek istemediğim fakar sonunda 'acaba mı' diye düşündüğüm şeyler.

Eleştiriye açık bir insan değilim. Mükemmeliyetçiyim. Sanırım işimi zorlaştıran bu. "Kimse dört dörtlük değildir." Derim ama tamamen lafta.
Daha çok 'nobodys perfect, i am nobody'm. Yani tam manasıyla bu son cümleyim aslında. Bu yüzden de başka bir canlının önünde aşağı kalmak gibi bir korkum var.
Eşim hakaret boyutuna getirmiyor fakat sürekli sürekli eleştiri duyduğum için artık duyarsız hale geliyorum. Ya hep de şikayet ediyor, hiç mi iyi yönüm yok diye düşünüp eleştirisini ciddiye alamıyorum. İçimden gelmiyor.

eşinizle değil kendinizle mutsuzsunuz.
hayatı zorlaştıran bir kişiliğiniz var. iyi bir terapist lazım size.
kalmak yada gitmek hiç birşeyi değiştirmeyecektir. zira kendinizi terk edemezsiniz.
 
Benim eşimle sorunlarım vardı aile ve maddi problemler.
Tabi ki ilk zamanlar beni tanıyamamıştı ailesinin dedigine göre parayı lüxü seven biriydim.
Zamanla tanıdı yeri geldi ekmek bulamadık eve, yeri geldi montsuz kış geçirdim.
İşi bıraktı bir müddet yine sorunlar devam etti ki ben de bittim psikolojim bozulmus tedavi oluyordum.
Ona göre de ben hatalıydım istediğim olsun diyen bir yapım, biraz da ilgisizmişim.
Bana göre madem bende hata düzeltecem ve bakacam olmuyorsa boşanacaktım
Boşanacaktım tedavi oldum bir şans daha ama bu sefer önceki beni düzeltecektim ve düzelttim çok şükür.
Daha ilgili olmaya bazı konularda tamam demeye ve en önemlisi ailesini hiç umursamaya başladım.
3 yıldır şükürler olsun ilişkimiz düzeldi ve yeni ben ve yeni o olduk.
Yapım sizin gibi, sorunlarımız benziyor aslında. Bu yöntemi yani bazı konularsa tamam demeyi deniyorum. Ailesini takmamayı ve ilgili olmayı başarabilmiş değilim ne yalan söyliyim. Sabırsız oluşum üçüncü günde kendini belli ediyor hemen.
 
eşinizle değil kendinizle mutsuzsunuz.
hayatı zorlaştıran bir kişiliğiniz var. iyi bir terapist lazım size.
kalmak yada gitmek hiç birşeyi değiştirmeyecektir. zira kendinizi terk edemezsiniz.
Evet, kesinlikle. Kendimle mutlu olmayı öğrenmeliyim.
İçim kabul etmiyor bazı şeyleri, ısrarla. Bu yüzden terapistin zaten bildiğim şeyleri söylemesi çözmüyor. Benim sorunum bilgisizlik değil. Çözümü zateb biliyorum. Nefsime hakim olamıyorum,duygusal davranıyorum.
 
Yapım sizin gibi, sorunlarımız benzitoe aslında. Bu yöntemi yani bazı konularsa tamam demeyi deniyorum. Ailesini takmamayı ve ilgili olmayı başarabilmiş değilim ne yalan söyliyim. Sabırsız oluşum üçüncü günde kendini belli ediyor hemen.

Asıl önemli etken bu emin olun ben yapabildiysem siz daha fazlasını yaparsınız.
Haksızlıga gelemem ,ispatlamaya çalışırım mesela ispat bile etsem ne oluyor ki yine ben yıpranıyorum.
O sebepten kendi pisliklerinde boğulsunlar diyorum ve köşeye cekiliyorum.
Yenilir yutulur şeyler yapmadılar bana, gerçekten eşiniz ailesinden vazgeçmez ama siz vazgeçebilirsiniz.
Öncelikle bunu kabullenerek başlayın ve bazı seyleri duymayın, görmeyin.
Ben mesafe koydum gitmiyorum, duymuyorum eşime de bana anlatma diyorum.
İçiniz dolarsa çok güvendiğininiz bir yakınınıza anlatın o an rahatlarsınız ya da gelin burda konu açın ama eşinize bahsetmeyin bile.
 
Düzelmiyor,yama tutmuyor.Aynen böyle bir durumda eski eşimden ayrıldım.
 
Asıl önemli etken bu emin olun ben yapabildiysem siz daha fazlasını yaparsınız.
Haksızlıga gelemem ,ispatlamaya çalışırım mesela ispat bile etsem ne oluyor ki yine ben yıpranıyorum.
O sebepten kendi pisliklerinde boğulsunlar diyorum ve köşeye cekiliyorum.
Yenilir yutulur şeyler yapmadılar bana, gerçekten eşiniz ailesinden vazgeçmez ama siz vazgeçebilirsiniz.
Öncelikle bunu kabullenerek başlayın ve bazı seyleri duymayın, görmeyin.
Ben mesafe koydum gitmiyorum, duymuyorum eşime de bana anlatma diyorum.
İçiniz dolarsa çok güvendiğininiz bir yakınınıza anlatın o an rahatlarsınız ya da gelin burda konu açın ama eşinize bahsetmeyin bile.
Evet vazgeçmeyeceğinin zaten vazgeçememesi gerektiğinin de farkına vardım. Çünkü ailesinden vazgeçen insandan hayır gelmez bence.
Ben susmadım, saygısızlık da yapsam susmadım. Söylense cevap verdim, bağırsa ben de bağırdım. Eşime de anlattım, mesafe koydum daha da yakın olmam için hep bir talep var ama. İçimden gelmiyor, bunu açıkça söylediğimde de sorun ama.
Oynamak, safa yatmak lazım. Bu büyük oranda çözüm ama ben beceremiyorum.
 
Evet, kesinlikle. Kendimle mutlu olmayı öğrenmeliyim.
İçim kabul etmiyor bazı şeyleri, ısrarla. Bu yüzden terapistin zaten bildiğim şeyleri söylemesi çözmüyor. Benim sorunum bilgisizlik değil. Çözümü zateb biliyorum. Nefsime hakim olamıyorum,duygusal davranıyorum.

bence iyi bir terapiste denk gelmemişsiniz.
zira sizi iki dinlesem bende bildiğiniz şeyleri söylerim.
davranış değişikliği sağlayabilecek birine ihtiyacınız var ve bunu yaparken gururunuzun kırıldığı hissine kapılmamanız lazım. düşünce tarzınızın hayata bakış açınızın değişmesi lazım.
 
Selam hanımlar,


Benim derdim buraya sığdıramayacak kadar derin ve anlaya gücüm yetmeyecek kadar yorgunum.

Hepiniz senaryoya aşinasınız aslında: Upuzuuun bir ilişki, ayrıl barış bir çift, kavga gürültüye rağmen birbirinden kop(a)mayan iki insan. Sonucunda kısa süredir evliyiz ve tabi ki sorunlar artarak devam ediyor. Şiddet, aldatma yok. Soğukluk, kv muhabbetleri var.

Sorum şu ki; mutsuz bir kadın olarak gitmek mi kalmak mı arasındayım. Gitsem gidemiyorum kalsam kalamıyorum. Çabaladım desem yalan çabalamadım desem elim izin vermez.
Bana ya cesaret ya umut lazım.

Bu yüzden merak ediyorum kötü giden ilişkisi düzelen var mı? Yama işe yarıyor mu, düzeliyor mu? Yoksa orda bırakmak mı lazım? Bırakan rahat mı etti?

Şiddet hakaret vb. Olaylar yoksa dayan derim... Ben şuan eşimden ayrılmak için bir yola çıktım emin ol şiddet hakaret gibi şeyler görmesem dayanırdım. Onu düzeltmeye çalışır bunun için terapistlere giderdim. Gördüğüm kadarıyla şükür ki sende böyle şeyler Yok. İnan birini unutmaya çalışmak, aynı evde yaşadığın insanı unutmaya çalışmak çok zor. Kararın ne olur bilemem ama terapistlere gidebilirsiniz derim
 
Kötü gidişatın sorumluluğunu size yıkmış ve siz de kabullenmişsiniz.
Oysa sorunlar varsa ikinizin de kendinizi sorgulayıp hatalarından dönmesi için çaba göstermesi gerekir.
Ben buyum ister kabul edersin ister çeker gidersin durumu olmamalı madem birbirinizi seviyorsunuz evlilik fedakarlık istiyor.
Biraz siz adım atacaksınız biraz da eşiniz. Başka türlü yürümez.
 
Öncelikle kendimi mutlu hissetmeliyim. Bazı şeyleri pratiğe dökmeliyim. Bilmek yetmiyor. Uygulama kısmında sorun yaşıyorum.

Merhametli değilim, bencilim, inadım var, sabırsızım, güler yüzlü değilim, idare edebilen bir insan değilim. Bunlar aklıma gelen ve hayatımı zorlaştıran şeyler.

Çözmek için film izledim, dua okudum, kitap okudum, psikoloğa gittim, konuştum, sustum, kavga ettim... Ama çözümsüz kaldım.
Biraz karamsar ve kendinizi suçlayan bir Yapıya sahipsiniz galiba bunu bir kenara bırakıp önce kendinizi kendiniz sevin çünkü her insanın yapısı farklıdır. Bende bencil biri değilsiniz kendi kendinizi eleştirebiliyorsunuz en azından

Bahsettiğiniz olumsuz Özellikler tüm Hayatınızda tüm insan iliskilerinizi olumsuz etkiler ama onlardan kurtulmakta sizin elinizde
 
Back
X