Sizin dnceleriniz?

zamanında yaptığımız hatalarımızıı hatırlayıp hayıflanacağımıza telafi etmek gerekir diye düşünüyorum... insan hata yapmadan gerçeği, yaşamadan da doğuyu öğrenemez derim... bir gün herkes toplumun kabul gördüğü şeyi yapmak zorunda hissediyor olsada biraz belki de insanın iç yanması yada o anda insanın bulunduğu ortam yada başka başka onlarca sıralabileceğimiz sebepler var işte bunların hepsi bir gün aklımıza geldiğinde yada aklımızdan çıkmadığını anladığımız anlarda daha iyi bir insan olacağımızı anladığımız zamanın tarihi olarak bizde yer alıyor.... herkesin herşeyin dönüm noktası olduğu gibi telafininde yada öğrenmeninde olabiliyor.....
insan yaşlandıkça değil yaşadıkça öğrenip büyüyor herkese mutlu ve mutluluk dağıtığı yarınlar diliyorum.....
 

En yakın arkadasımı hayatımdan cıkardım bır celsede.Cok aradı sordu,maıl attı mesaj bıraktı.Facebooktan bıle buldu.Lıse hayatı boyunca erkeklerle fazla takılıp fazla fazla ılerı gıtmesı ve beraber gezerken bayandan cok erkeklerın adım bası selam verdıgı kız...Belkı de sucsuzdu dıyemıcem cunku herseyını anlatırdı.Aynı anda 5-6 kısıyle cıkan.Yolda gozu sureklı oynayan ve bırılerıne kırpma tesebbusunde bulunan sevgılı arkadasım senı bazen cok ozluyorum.Ama bunca yıldan sonra sana nasıl davranırım bılemıyorum.uzgunum
 
yapamadığımız şeylerden dolayı yargılanacağımızı düşünmüyorum Gülsümcüm...
bunun için kendimle vicdan muhasebesine girmem... adı üstünde yapamadım... ötesi yok ki...
hata ya da haksızlığın tanımı farklıdır bende..senin örneğin çok masum... hata ya da haksızlık olarak nitelendirilemez... yeterince sağ duyulu davranmadın belki... hem zamanla gelişen şeyler bunlar... dediğin gibi yaptığın ya da yapmadığın şeylerin faturasını zaten ödüyorsun... eğer bilmeyerek yapıyorsan yani aslında kendini yenemiyorsan daha hafif bir bedelle... mesela bir başkası tarafından aynı durumda bırakılarak...
yok eğer kasdı bir şeyse o zaman zaten bedeller ağır oluyor.. Allah kimsenin o bedeli ödeyecek şeyler yapmasına izin vermesin..
 

Özlemek yinede sevmek demektir....Eger imkanin varsa bence yinede görüs canim o arkadasinla....sana ulasmak icin harcadigi bunca emek sana deger verdignin göstergesidir...Allah gecinden versin...gün gelir o meshur keskeyi dememek icin belkide hem kendine hemde ona bir sans vermelisin...

En güzel dostluklar eski dostluklardir....


Amin!! :Saruboceq:

Kasdi yapilanlarin bedeli cok daha agir haklisin......

Biliyormusun elif...bazen görüyorum o kizi...yolda alisverisde karsilasiyoruz, oda coluk cocuga karismis yetiskin bir kadin olmus....Merhaba merhaba diyoruz birbirimize....ve bazen bana attigi bir bakisinda hala o lisedeki ürkekligi görüyorum gözlerinde....

Acaba diyorum...Sende onlar gibisin....Bana destek olmadin, Sustun...bana yapilanlara sessiz kaldin diyormudur??

Hafif bir bedelde olsa o kizi gördügüm zaman gercektende vicdanen rahat olmadigmi hissediyorum....
Belki birgün onu gördügümde cesaretimi toplayip sirf bu yüzden gidip konusacagim....cünkü bir bakima ben ve diger sessiz kalan sinif arkadaslarimda o kizin okul hayatinin zindan olmasina sebebtik bana göre....
Ben karsi ciksaydim belki benden cesaret alarak bir baskasida karsi cikardi sonra bir kisi daha bir kisi daha derken o kiz bunlari yasamazdi...Lise dönemlerini severek hatirlar kabus gibi görmezdi....

Kendi kizimi düsünüyorum simdi...Allah cümlemizin evladini korusun....ve umarim hepsi sagduyulu ve haksizliga boyun eymeyen birer yetiskin olur.:Saruboceq:
 

bence hiç vakit kaybetme ve bir daha gördüğünde git yanına konuş canım...
bu duygu ve düşüncelerini paylaş onunla...
asla sana öyle bakmıyordur ama bakıyorsa bile bakış açısı değişecektir eminim...
kim kendisine yıllar sonra da olsa uzanan dost eline karşı koyabilir ki...
o kız, o kadın boşu boşuna girmiyor düşüncelerine...
belki oda seninle arkadaş olmak istedi ama cesaret edemedi içinde bulunduğu durum yüzünden...
bundan sonra güzel bir dostluğu paylaşırsınız beraber... en azından konuşarak bir yükten kurtarırsın kendini...
 
evet yapabilicekken es geçmek birilerinden yada hayata aykırı geleceğinden korkarak ters düşmemek adına yapamadıklarımız. sokakta gördüğüm bir yavru köpeği alıp onu sahiplendirinceye kadar uğraşıp bakmak isterim her zaman ama eşimde kırma bir köpeğin sahip bulması çok zor yada evde bakmazlar eve alıştırırsın bahçede sokakta kaldığında yine sen üzülürsün der.. ve birçok sahipsiz köpeğe uzak bırakıldım bu yüzden vicdanım hiç rahat değil.
 

Dogru söylüyorsun....belkide o yüzden yillar sonra bile o kizi unutamiyorum...sanki hep sessizce bizlerden imdat bekliyor gibiydi...

Birdaha kismetde varsa eger görüsürsem...mutlaka yanina gidip konusacagim....
 
düşündümde benim olmadı sanırım yada ben hatırlayamıyorum...
karakter olarak çok net bir insanım ...tepkilerimde yerindedir çoğu zaman..
hatırladığım bir iki olay var ki özetle anlatayım ,
öz teyzemin gelinine ettiği zülum, hakaret, tavır ve davranış..hemde eşinin ailemin ve kendi aile bireylerininde bulunduğu bir ortam, bekliyorum ama kimseden ses yok!( çevresindekileri ürkütmüş biri teyzem, despod,kendine aşırı güvenen ve rahat bir kadın...) benim ise yengemin sessiz gözyaşlarına dayanamayıp teyzeme karşı durup üstüne yürüyüp,söylediğim ama hakettiği sözler! ve yengemi kolundan tutup o evden çıkarıp uzaklaştırdığım bir an ve geri dönüşümde ise teyzeme söylediğim 2 çift söz,''bir daha bu kıza bağırmayacaksın,hele ben varken asla! '' bunu yaptığımda 17 yaşında olduğumu da ekleyim...teyzem gibi birine bunu yapabilmek inanın cesaret işi idi..tabi teyzemle olan vukuatlarım bununla kaldı sanıyorsanız yanılıyorsunuz,bu hiç birşeydi..dinsiz in hakkından imansız gelir misali bzimki :)

diğeri ise lise zamanımdan:)
okul çıkışı kız kavgaları meşhurdur,yine öyle bir kavga bir tek kıza 4 kız hırplaıyorlar,garibim savunmasız aciz,bütün okul orada izliyor ama kimseden tık yok ...sataşanlarda okulun belalı denen takımından..ama benim gözüm görür mü onların belasını...içlerine dalıp kızı yine çekip çıkardım ve ta evine kadar da bırakmıştım,diğerleri biliyordu ki ben onlardan daha da bela bir tip idim..kimseyi dövmedim ( istisnalar kaideyi bozmaz)belki ama haksızlığın yanında olan bendim...
 
Son düzenleme:
anneme yaptıgım haksızlıklar ıcın pısmanım
cok haksızlık etmısım ona
hanı dıyolarya anne olunca anlarsın
daha tekmelerını hıssetıgım anda
neler yaptın sen o kadına dedım kendı kendıme
gece gec gelmeler ınadına dedıgın tersını yapmalar
beger benı korumak ıcın yapıyormus
bende sımdı yavrumu nası korurum dıye yanıyorum
affet annecım ıyı bı evlat olamadım sana galıba
bundan sonra olmak ıcın elımden gelenı yapıcam
umarım gec kalmamısımdır:çok üzgünüm::çok üzgünüm:
 
hatalar yalnıslar yaptık yapacagız da muhakkak.. gulsum sultan soyledıgın gıbı yaptıklarımızdan cok bılerek yada ısteyerek yapmadıklarımızdan yapamadıklarımızdan da sorumlu olacagız.. :çok üzgünüm: belkı de en kotusu o.. :çok üzgünüm: en cok sevdıgım ozellıklerımden bırı baskası neder elalem nasıl karsılar dıye sımdıye kadar yapmak ısteyıp de gerı adım attıgım bısey olmadı.. olduysada ufak tefektır ve ben hatırlamıyorum.. dogru olanı bıldıgım dogrularımı yaptım yasadım.. :gitme: okul zamanlarında oyle zorda olupda benım bıldıgım ve yardım etmedıgım hıc olmadı.. hatta aılemle bu konular yuzunden cok karsı karsıya bıle gelırdık .. el alemı sen mı kurtaracaksın senın basına geldıgınde kımse olmuyor vs.. o yonlerden ıcım cok rahat mesela..
ama yapamadıklarımızdan yada yapmadıklarımızdan benı en cok tereddute dusuren vıcdanımın rahat olmadıgı sey ıse bıldıgım dını konuları yeterınce ınsana anlatamamıs olmam.. :çok üzgünüm: kı bu cok onemlı ..yalnıs anlasılmak ıstemıyorum konuyu dını bı boyuta getırmek degıl amacım ama soruldugunda sen bılıyordun ve neden anlatmadın dıye soruldugunda ne cvp verecegımı dusunmeden edemıyorum.. :1no2: en basıtınden ben Kur'an okumayı hatta tecvıtlı okumayı bıldıgım halde esım bılmıyor.. :çok üzgünüm: ve ben bı kac defa ogretmek ıstedıgımı soyledım ama bı sekılde olmadı.. en cok benı bu konularda sıkıntıya sokan ve vıcdanımın rahat olmamasına neden olan bu.. :gitme:
 
gulsum ablam ozellıkle bu konuya yazıcam cunku tam bunluk bır konu bu..

ortaokulda bır arkadasım vardı ve hanı cok samımıydık yedıgımız ıctıgımız ayrı gıtmez cınsten. ama bır yandan da arada bir didişirdik çocukluk işte yani. ortaokuldan mezun olduk biz bir gruptuk ve onların hepsı aynı ozel okula gittiler.. ve beni de o ozel okul bazı özel sebeblerden dolayı alamdılar.. bundan dolayı hepimiz üzüldük ama arkadaşlığımızın devam edeceğine de inandık. lise 1 i okudugumuz sene içerisinde bizim bir ogretmenimiz kanser oldu. hatta hastaneye felan gittim yanına. daha sonra kendisinden haber alamadım ve bir gun gazatede vefat haberini okudum.. inanamadım tabi ki yanlışlık mı var dedim.. sonra tek tek arkadaşlarıma telefon açtım sizin haberiniz varmı deidm? hepsinin haberi varmış ve bana bir telefon açıp söyleme zahmetine girmemeişler.. o kadar kırıldım kı ben buna anlatamam.. cunku o ozel okul sayesinde o ogretmenle gırusme ımkanları vardı sık sık gelip giderdi oraya ama benim yoktu görüşme imkanım fazla.
sonra ben bunları bir daha da aramadım.. onlar da beni aramadılar.. yani diğerleri pek umrumda deil ama özellikle o arkadşımla aramız kötü kırgın oyle kaldı. unıversteye geldik çok alakasız bir mekanda karşılaştık.. ben elimde olmayarak soguk davrandım.. o da bana gelip tekrar eskisi gibi oluruz diye ummuştum ama butun umutlarım bitti artık senin yüzünden çok üzüldüm artık seni hayatımdan çıkardım gibilerinden konuştu.. ben de hiçbirsey demedim.. bir kaç kez mesajlaştım ama kendisi benimle çok ağır konuştu ve tersledi..tabi şimdi unı. de bitti..
ama gel gör ki ben bu arkadaşımı özlüyorum.. evet hala kırgınım ama biz onunla çok iyi arkadaştık.. o begenmediğimiz gruptan diğer ınsanlarla hala görüsüyorlar beraberler ama ben tamamen ona yabancıyım artık.. bunun için bir adım atmalı mıyım bunu da bilmiyorum.. içimden bir ses adım atsan kaybetmezsin diyor diğer ses bırak gitsin diyor.. ve hala kararsızım..

hata mı yaptım herseye ragmen hayatımdan cıkarmamalı mıydım yoksa aslında bana bır haber bıle vermeyen ınsanı cıkarmakla hayatımdan dogru mu yaptım bılmıyorum..
siz ne düşünürdünüz kızlar.. ve ozellıkle gülsüm abla sen.. ?
 
Son düzenleme:

Aynısından benim hayatımın bir bölümünde de var malesef. Kız hoppaysa hoppa kardeşim sana ne değil mi ? Ayrıca hoppa kelimesini kullandım ama çok doğru bi kelime de değil.Ben belki dersleri ve üniversiteyi hedefliyor olablilrdim deli gibi ama o da ergenliğin etkisinde karşı cinse yönelmiş olması çok normal.Kimbilir ailesinde neler yaşıyordu da sevgiyi bir erkekte arıyordu, ya da ruhunda ne izler vardı da tavladığı erkek sayısıyla gururunu onarıyordu.Büyüyünce görebiliyoruz işte o zamanlardaki çocuk kahramanların iç dünyalarını.
 


Bence sen o kişiyle iletişim kur arkadaşım.İçinde kalmasın, ben üzerime düşeni yaptım diyebileceğin şekilde davran.Ölümlü dünya neticede, kimin önden gideceginin belli olmadığı bi yer. Hem haber vermedikleri yılları bi düşünsene, herkes çocukmuş o zaman daha.Üniversite bile insanın boş yere sinirlendiği ve insanları bozuk para harcar gibi harcadığı bi yer oluyor.O zaman da çocuktuk yani :) İş hayatına girince anlıyor insan insanın kıymetini. Ben de bir iyi anımı anlatıyım o zaman.Ben de birlikte çok eğlendiğimiz bir arkadaşımla üniversite 1de accayip kavga ettim ve bir daha aramadık birbirimizi.Üzerinden 8 sene geçti ve geçen gün facebookta görüp mesaj attım, o da bana cevap yazdı, çocuksu bi kavgaydı dedik güldük geçtik. Ve bıraktığımız yerden devam edicegini gördük.Süper bişey opuyorumnanaktan
 

Canim kusura bakma yeni gördüm daha yazini....


Eski dostdan düsman olmaz güzelim...bence ara....seni terslese bile hayir görüsmek istemiyorum dese bile inanki sen hicbirsey kaybetmezsin.....ve inanki senin onu özledigin kadar oda seni özlüyordur....a.s

Tesadüf ya.....bu bayram bana bir mesaj geldi....cocukluk arkadasimdan...arada sirada görüsürüz ama belki yillar oldu söyle adam akilli bir sohbet muhabbet edemedik...soguluk girdi araya....gözden uzak gönüldende uzak olduk iste...

Cok sevindim bende ona mesaj attim seni cok özledim gülsüm dedi....bende dedim sadece...ve hemen aklima o güzelim cocukluk genclik yillarimiz geldi.....

Insanin hicbir zaman o cocuk yastaki arkadaslari gibi arkadasi olmuyor güzelim....

Bence mutlaka ona mesaj at....bayram bunun icin cok hayirli bir vesile...

Öptüm
 
evet ya kizlar haklisiniz
ben arasam dahi birsey kaybetmem top onda olur artik kendi bilir.
icimde duracagina soylerim gider en guzeli de bu olur sanirim.
hala biraz gurur yapiyorum sanirim ama bayram guzel bir vesile olcak eminim.
 
konustum arkadaslar..
silmis beni..'hatiralarinda bir kac kucuk anidan baska birsey yokmus artik..
icim rahat herkesin kendi tercihi....
ama uzuldum.
 
Asmin .!.:
konustum arkadaslar..
silmis beni..'hatiralarinda bir kac kucuk anidan baska birsey yokmus artik..
icim rahat herkesin kendi tercihi....
ama uzuldum.
Genişletmek için tıkla...

Asmin sayfanın üstündeki mesajını okudum, fikir bekliyordun arayıp aramamak konusunda. Tam ona cevap yazıcaktımki bütün sayfayı okumaya karar verdim. artık fikir vermemin de bir anlamı yok.. ama gerçekten çok üzüldüm.. Çok samimi olmanıza lüzum yoktu belki ama keşke eski günlerin hatrına sıradan 2 arkadaş gibi görüşebilseydiniz.. hayırlısı olsun sen de üzme kendini, seni üstüne düşeni yaptın sonuçta.
 

valla arkadasim ben bu kiza ne yapmisim da benden bu kadar nefret ediyor inan hic bilmiyorum. kirgin olan benim ama ben adim attim.
bir kac kucuk anidan baska hicbir hatira yokmus zihninde. ne yapayim ki artik yani.
hayatima giren cikan herkese cok deger veriririm ama malesef yansitamam. bunu ona da yansitamadigimi biliyorum. bunu soyledim ben de. cok sasirdigini ama dostlugumuzun miadinin doldugunu yillar evvel karsilastigimizda eger birseyleri duzeltebilseydik olumsuz bir dostluga sahip olabilecegimizi ama artik bunun gereksiz bir ugras oldugunu soyledi.
hep derdim icimden ben hayatima giren kimseyi unutmuyorum onlar beni unutuyolar mi acaba diye.. evet unutuyolarmis.
ne diyim ki hayirlisi boyleymis demek.
 

Sen üzerine düşeni yaptın, aklında kalmayacak şekilde davrandın.Senin 10 sene sonra keşke diyecegin birşey kalmadı. Onun da keşkesi olur ya da olmaz, kendi bilecegi iş. Tabii ki de ufak bi anıdan başka birşey olmayacaktı ama o ufak anıyı yaşayabildiği biriyle küs kalmaması gerekirdi. Sana çok öfkeli olduğundan böyle yaptığını da düşünmüyorum ben.Olayı doğru analiz edememiş bence, ya da etrafındaki insan sayısı yeterligeldiğinden, senle tekrar bir ilişki kurmak için çaba harcamak istememiş.
Kızma bence yine de o kişiye, unutulduğun için de üzülme. Unutulcaz tabi, bi gün ölünce zaten unutlcaz, 50 sene önce, 50 sene sonra, ne farkeder? :teselli:
 
ofkeli degilim ona, ama o bana ofkeli nedense. ve acikcasi nedenini de baya mrak ediyorum. derdin ne senin diyesim geliyor bazen ama belki bu mesaji bile atmamaliydim diyorum ardindan. verdigi tepkiden aslinda zamaninda cok dger verdigini ama bu mesaji da canimi acitmak icin yazdigini dusundum.
evet artik icimde keske yok. bu konuyu basindan beri okudugmda aklima hep bu arkadasim geliyordu ve huzunleniyordum.
yarin bir gun olsek gitsek ikimizden biri bu konuda en azindan son defa da olsa elimden geleni yaptim.
ama neden bilmiyorum icimden bir ses simdi degil ancak bir kac ay sonra bana geri donus yapacagini soyluyor. belli de olmaz sildi mi insanlari tam siler bunu da biliyorum.
sanki sevgilimden ayrilmisim gibi koydu bana ama nedense. uzuldum baya. mesaji okuduktan sonra ellerim titredi uzun sure. yine de kurtarilcak birseylerin oldugunu ummusum demek ki.
neyse ya en iyisi rafa kaldirmak bu konuyu daha fazla uzulmemek icin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…