Iyi akşamlar
Demin çok tatsız bir durum yaşadım. Annemlere bir saatliğine oğlumla gittik orada kızkardeşim ve annemle oturuyorduk. kızkardesimin huyu vardir ben bilirim havalarinda emir vererek konuşur,annemi bile çok defa seçtigi kelimelerle kırmıs bir insandır keza benide öyle sonunda tartisirdik.
Eskiden ben bekarken, yeni evliyken hamile hatta lohusa bile sayilirken agresif tavırlarıyla kavga cikarirdı annemde sonucta onunla yaşadığı için ona sus diyemezdi çünkü bu sefer ona saldırırdı. ben susar kabuguma cekilirdim yeterki evin tadı tuzu kacmasin(ben 28 kardesim 27yasinda)
Yine böyle oldu ben sustum ama o durmadı meger neler biriktirmis icinde şimdi hepsini anlatamayacağım çok uzun olur ama bana kısaca kizim senin varligin dert anliyormusun dedi ve devam etti bende susup yan odaya geçtim karnım burnunda. Sen doğurda seni döveyim dedi cik defol evden dedi.
Ne yaptında bu kız böyle konuştu diyeceksiniz. Allah şahidim ki hiçbirsey yapmadım. alttan alan her zaman ben oldum küs kalmayan ona herzaman dahada özen gösteren biriydim.
Bende gerekenleri söyledim haddini bil babamin evi kendi evin olursa kovma hakkina sahipsin densizlik etme tartısmayı ogrendigin zaman oturur konusuruz dedim. Oglumu aldım en iyisi parka gideyim yeterki sussun dedim bana en son dediği" nerden geldigini asla unutma seni o**pu kimseye namus bekciligi yapma" bende sok oldum "nerden geliyorumki ne o*lugumu gördünki allah allah kime bekcilik etmisim" ama o kadar üzüldüm ki,kendisine ve hayatına çünkü karıstırmaz bende zaten karismam bulaşmam. Tabiiri caizse eşimden başkasının eli elime değmedi bu yüzden dahada cok sasirsim.
Yaklasik iki kilometreyi karnim burnumda elimde oglumla yürüdük bide cok sicak eşim evde değil...eskiden olsa ağlardım ama o an tepki veremedim çunkü varliğin dert dedigi icin artik üzülmeme değmediğini fark ettim. Tartısma ahlaki yok varsa yoksa küfür suçlama itham, yani her işine burnunu sokan bir abla olsam neyse ama kendime yapılmasını istemediğimi öz kardeşime hele neden yapayım...
Siz olsaydınız napardınız? Ne önerirsiniz?
Not:Annem kesin dayanamaz bahane bulup arar yada sosyal medyamdan takip eder. Olumsuz morali bozuk duyduklarından bikmis gibi mi davransam yoksa umursamaz hayata dört elle sariliyormus gibi mi? Ki her zaman ikincisini yapmisimdir, onu takmadigimi anlasin diye
Demin çok tatsız bir durum yaşadım. Annemlere bir saatliğine oğlumla gittik orada kızkardeşim ve annemle oturuyorduk. kızkardesimin huyu vardir ben bilirim havalarinda emir vererek konuşur,annemi bile çok defa seçtigi kelimelerle kırmıs bir insandır keza benide öyle sonunda tartisirdik.
Eskiden ben bekarken, yeni evliyken hamile hatta lohusa bile sayilirken agresif tavırlarıyla kavga cikarirdı annemde sonucta onunla yaşadığı için ona sus diyemezdi çünkü bu sefer ona saldırırdı. ben susar kabuguma cekilirdim yeterki evin tadı tuzu kacmasin(ben 28 kardesim 27yasinda)
Yine böyle oldu ben sustum ama o durmadı meger neler biriktirmis icinde şimdi hepsini anlatamayacağım çok uzun olur ama bana kısaca kizim senin varligin dert anliyormusun dedi ve devam etti bende susup yan odaya geçtim karnım burnunda. Sen doğurda seni döveyim dedi cik defol evden dedi.
Ne yaptında bu kız böyle konuştu diyeceksiniz. Allah şahidim ki hiçbirsey yapmadım. alttan alan her zaman ben oldum küs kalmayan ona herzaman dahada özen gösteren biriydim.
Bende gerekenleri söyledim haddini bil babamin evi kendi evin olursa kovma hakkina sahipsin densizlik etme tartısmayı ogrendigin zaman oturur konusuruz dedim. Oglumu aldım en iyisi parka gideyim yeterki sussun dedim bana en son dediği" nerden geldigini asla unutma seni o**pu kimseye namus bekciligi yapma" bende sok oldum "nerden geliyorumki ne o*lugumu gördünki allah allah kime bekcilik etmisim" ama o kadar üzüldüm ki,kendisine ve hayatına çünkü karıstırmaz bende zaten karismam bulaşmam. Tabiiri caizse eşimden başkasının eli elime değmedi bu yüzden dahada cok sasirsim.
Yaklasik iki kilometreyi karnim burnumda elimde oglumla yürüdük bide cok sicak eşim evde değil...eskiden olsa ağlardım ama o an tepki veremedim çunkü varliğin dert dedigi icin artik üzülmeme değmediğini fark ettim. Tartısma ahlaki yok varsa yoksa küfür suçlama itham, yani her işine burnunu sokan bir abla olsam neyse ama kendime yapılmasını istemediğimi öz kardeşime hele neden yapayım...
Siz olsaydınız napardınız? Ne önerirsiniz?
Not:Annem kesin dayanamaz bahane bulup arar yada sosyal medyamdan takip eder. Olumsuz morali bozuk duyduklarından bikmis gibi mi davransam yoksa umursamaz hayata dört elle sariliyormus gibi mi? Ki her zaman ikincisini yapmisimdir, onu takmadigimi anlasin diye
Son düzenleme: