O kiskançlik hiç geçmiyecek işte ona gore davran tedbirini al .annenle kardesin yokken konus daha seyrek gelecegini onunla eskisi gibi muhattap olmayacagini söyle annen ikinizin yaninda adil davranamasa da sen yokken onu ikaz edecektir.Hepinizin yorumlari icin tsk ederim. Anneme bunlari anlatsaydim belki dayanamaz kabul edemezdi, en sonunda benmi sorunluyum diye dusunmeye baslamistim....eşim ile gorusurken cok engel oluyordu ailem kardesimde oyle ispiyoncuydu..boyle kavga esnasinda ona cok dedim" filmlerdeki ask hikayelerine ozeniyodun bana gelince o***pu diyodun,ben ne kadar zorluk cektim sen bide engel olmak istiyordun, zaten hersey zor iken sen beni bunaltiyodun babama anlaticam diye tehdit ediyordun. Aynisini sana yapsam delirirdin. Bu gidisle zor koca bulursun bence benden helallil almalisin". Annemde duyar kizardi sen kardesinin mutlu olmasini istemiyormusun diye. Hayir diyordum o bana ne kadar cektirdiyse oda cekecek. Arkadaslarimin bacilari arkalarinda durur herseylerini gizlerdi ki benim hayatim o kadar rahatta degildi neyse cok uzattim kusura bakmayin
Barismaya meyillisin galiba? Uzak durmani hatta çocuklarinida uzak tutmani tavsiye ederim.birgun cocugunun yaninda sana öyle bir küfür eder ki konustuguna bin pisman olursun.Arkadasiminda dün dikkatini çekti. "Mimiklerinden oğlanı babasiyla evde biraktigindan hosnut olmadigini belli etti"dedi. " ikinci bebekte geliyor sonuçta kardeşsiniz yardimina koşup gelir " diye teselli etti.
Bende ilk cocukta hic yardimini ne hamileligimde ne lohusaligimda görmedigimi ve uzerine hep elestiri işittigimi soyledim. Evlerimiz cok yakin yedi yabanci yardim teklif ederdi veya yarim saat cocukla ilgilenmek isterdi ki ben misal duş alayim ama kardesimden boyle birsey gormedim.
Komik olan kavgamiz esnasinda bana
"Senin icin yeni dogum yaptiginda neler yaptim ne kadar nankörsun"dediginde gereken cevabi verdim.
Insanlari anlamak cok zor beyinlerinden ne geciyor anlamiyorum,olmamis seyler olmus goruyorlar...
Barismaya meyillisin galiba? Uzak durmani hatta çocuklarinida uzak tutmani tavsiye ederim.birgun cocugunun yaninda sana öyle bir küfür eder ki konustuguna bin pisman olursun.
Yok say. O laftan anlamaz baslar saldiriya yine kufür etmeye senin moralin bozulur.Yo bilakis çünkü konusacak birşeyimiz kalmadi. Sadece güvendigim bir arkadasimla paylastim oda kendince beni teselli etti. Benimle konusmaya cabaliyor herhalde yaptiklarini unutuyor bu durumda yaptiklarini hatirlatip benimle konusma mi demeliyim yoksa sessiz mi kalmaliyim onu bilemedim.
Bence umursamayın. Ama mesafeyi koyun. Görüşmeyin.Iyi akşamlar
Demin çok tatsız bir durum yaşadım. Annemlere bir saatliğine oğlumla gittik orada kızkardeşim ve annemle oturuyorduk. kızkardesimin huyu vardir ben bilirim havalarinda emir vererek konuşur,annemi bile çok defa seçtigi kelimelerle kırmıs bir insandır keza benide öyle sonunda tartisirdik.
Eskiden ben bekarken, yeni evliyken hamile hatta lohusa bile sayilirken agresif tavırlarıyla kavga cikarirdı annemde sonucta onunla yaşadığı için ona sus diyemezdi çünkü bu sefer ona saldırırdı. ben susar kabuguma cekilirdim yeterki evin tadı tuzu kacmasin(ben 28 kardesim 27yasinda)
Yine böyle oldu ben sustum ama o durmadı meger neler biriktirmis icinde şimdi hepsini anlatamayacağım çok uzun olur ama bana kısaca kizim senin varligin dert anliyormusun dedi ve devam etti bende susup yan odaya geçtim karnım burnunda. Sen doğurda seni döveyim dedi cik defol evden dedi.
Ne yaptında bu kız böyle konuştu diyeceksiniz. Allah şahidim ki hiçbirsey yapmadım. alttan alan her zaman ben oldum küs kalmayan ona herzaman dahada özen gösteren biriydim.
Bende gerekenleri söyledim haddini bil babamin evi kendi evin olursa kovma hakkina sahipsin densizlik etme tartısmayı ogrendigin zaman oturur konusuruz dedim. Oglumu aldım en iyisi parka gideyim yeterki sussun dedim bana en son dediği" nerden geldigini asla unutma seni o**pu kimseye namus bekciligi yapma" bende sok oldum "nerden geliyorumki ne o*lugumu gördünki allah allah kime bekcilik etmisim" ama o kadar üzüldüm ki,kendisine ve hayatına çünkü karıstırmaz bende zaten karismam bulaşmam. Tabiiri caizse eşimden başkasının eli elime değmedi bu yüzden dahada cok sasirsim.
Yaklasik iki kilometreyi karnim burnumda elimde oglumla yürüdük bide cok sicak eşim evde değil...eskiden olsa ağlardım ama o an tepki veremedim çunkü varliğin dert dedigi icin artik üzülmeme değmediğini fark ettim. Tartısma ahlaki yok varsa yoksa küfür suçlama itham, yani her işine burnunu sokan bir abla olsam neyse ama kendime yapılmasını istemediğimi öz kardeşime hele neden yapayım...
Siz olsaydınız napardınız? Ne önerirsiniz?
Not:Annem kesin dayanamaz bahane bulup arar yada sosyal medyamdan takip eder. Olumsuz morali bozuk duyduklarından bikmis gibi mi davransam yoksa umursamaz hayata dört elle sariliyormus gibi mi? Ki her zaman ikincisini yapmisimdir, onu takmadigimi anlasin diye
Şu sözünüze bayıldımKendinden verdiğin her ödün,karşındaki için yaptığın karşılıksız fedakarlık , sana nankörlük olarak dönecektir. Ben bu hayatta bunu öğrendim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?