Kardeşim şizofreni hastası. 4 senedir teşhis var muhtemelen daha uzun zamandır hasta. Bu aralar yine psikoza girdi. Katiyen tedaviyi red ediyor. Bir hafta önce yanıma geldi kalmaya olmadık laflar söyledi. Düşman gibi canımı yakmak için konuşup durdu. Kalbi kötüleşmis gibiydi. Eşimle benimle tartıştı. Çocuğumuzun ölmesine kadar beddua etti. Vs vs. Bende ne yapacağımı bilemedigimden yaşadığı ile geri gönderdim. O kadar üzüldüm ki. Bambaşka bir insan vardı. Yaşananlar sonrasi doktor bulmami istedi. Tedavi olacağını ilaclarini kullanacağını soyluyor. İnanasim gelmiyor. Tek ümidim ondan bir adım gelmesi ama o bile güvenilir değil. Kafasında ne düşündüğünü anlayamıyorum. Zorla hastaneye yatış dusunuyordum ama bana doktor bul deyince vazgeçtim. Bu hastalık hiç mi iyi olmaz? Hiç mi sağlıklı düşündükleri bir an yok. Yakınlarını ne kadar uzduklerini görmüyorlar mı? Tedavi olmayi istemek onun için uğraşmak neden bu kadar zor?