canlarım benim hepiniz ne kadar da güzel şeyler yazmışsınız.ancak şimdi okuyabildim.bizim minnak uyuyor da

37 haftalık doğum yaptım kızlar.bebişler ne zaman isterlerse o zaman geliyorlar,bütün planları alt üst ediyorlar

5 kasım çarşamba akşamüstü 5 te suyum gelmeye başladı.ben önce akıntı sandım ama biraz fazlaca oluşuda akımı karıştırdı.Allahtan annem bendeydi,hemen ona gösterdim.doktoru aradık hastaneye gidin bi baksınlar dedi.koşa koşa hastaneye gittik.suyumun geldiği ancak hiç açılma olmadığı ortaya çıktı.bunun üzerine bebeğim biraz küçük olduğu için kortizon yaptılar.bebeğin ciğerleri gelişsin diye.iğneden 7-8 saat sonra doktorumla tekrar görüştük ve sezeryana karar verdik.çünkü hem hiç sancım yoktu hemde açılma yoktu.ama bu arada yavaş yavaş suyum gelmeye devam ediyordu.sürekli su sızdırıyordum yani

böylece minnoşumu kucağıma aldım.epiduralli sezeryan olduğum için herşeyin farkındaydım.sohbet ettik ameliyat sırasında doktorumla ve anestezistle

bebeğimin ilk sesini duyduğum ve onu ilk gördüğüm anın hazzını anlatamam,ancak yaşayan bilir.Allah isteyen herkese yaşatsın canlarım.
kocamdan başka hiç kimseye böyle aşkla bağlanacağımı düşünmezdim.ama bu aşkların en güzeli :))))
bebeğimin resmini de koyacaktım ama şu anda sitede bir sorun var sanırım eror veriyor..daha sonra resmini de koyarım.hepinizi kocamaaaaan öpüyorummm mucxx