Son bir kez denemek?

kavga ediyoruz demissin ama icerigi yok cozemediginiz ne acaba kavgalarin kaynagi ne
yazdiklarina bakinca sen onu seviyorsun sanirim bu yuzden herseyi dene bence danismanlik dahi alablirsin bence
sevmek zor artik sevecek adam bulmak dahada zor

evliveyorgun .!.:

Deneme de 3. gün..
Evin içinde nerdeyse hiç konuşmuyoruz. Başkalarının yanında ise birbirimizin yüzüne bakmadan sadece anı geçiştirecek kadar konuusuyoruz.
Ama bu sakin gidiş niye bilmem beni feci bileyliyor. Bana yaşattığı tüm kötü anların intikamını almak istiyorum.
Birbirimizi umursamadan yaşamak....

Genişletmek için tıkla...

Size yaşattığı ve unutamadığınız kötü anlar ne peki? İntikam alacak kadar vahim olan?
Denemek, şans vermek bu değil ki..

evliveyorgun .!.:

Deneme de 3. gün..
Evin içinde nerdeyse hiç konuşmuyoruz. Başkalarının yanında ise birbirimizin yüzüne bakmadan sadece anı geçiştirecek kadar konuusuyoruz.
Ama bu sakin gidiş niye bilmem beni feci bileyliyor. Bana yaşattığı tüm kötü anların intikamını almak istiyorum.
Birbirimizi umursamadan yaşamak....

Genişletmek için tıkla...

bu şekilde neden kendine işkence ediyorsun, intikam almak için mi evliliğini sürdürüyorsun,
bu sessizlik nereye kadar,
tekrar deniyoruz diyorsanız böyle deneme olmaz,
denerken böyleyseniz denemeniz başarısız olmuş

Aslında kavga nedenlerimiz evlilik sürecinde değişime uğradı. Önce ailemi kabullenemedi. Onlarla bişeyler yapmak hep bizim evde kavga nedeni idi. Beni ağaç kovuğundan almış gibi davranmaya çalıştı. Mücadele ettim. Aslında Türkçe'si kavga ettim. Hala benim ailem söz konusu olunca fena halde duyarsız. Hatta bir kez abartıp olayı saygısızlığa taşıdı ve buna ailemde tanık oldu. İşte bu beni bitiridiği andı. Bu işte intikamını almak istediğim şey. Çunku anladımkı eşim; yaşattığı şeyi yaşamadıkça, anlamıyor. Empati "0" adamda.

Şöle anlatayım. Telefonunda sürekli aramaları siler. Aranan yada arayan numaraları gördüğü kısmı sürekli temizler. Annesi ile banyodan konusur. Yada başka bir odaya gider. Aynılarını ben ona yapıyorum şimdi. Cebimi sürekli saklıyorum. Arananları siliyorum. Telde konusacağım zaman başka odalara geçiyorum. Rahatsız oluyor. Hatta çaktırmadan kontrol ediyor telimi. Yaptığımdan mutlu değilim hatta bu duruma alışmak için çok uğrastım ama şimdi benı anladığını görüyorum. Yanı en azından annesi ile konuşmaltında aynı odada bulunma lüksünü yaşıyorum.

Bu sessizlik nereye kadar demişsiniz. Bilmiyorum gerçekten...
Evleneli 1,5 yıl biz bir arpa boyu yol alamadık. Deniyor muyuz yoksa fırtına öncesi sessizlik mi bilmiyorum.
Tek bildiğim var. Sonuçlarına kendimi hazırlayamadığım. Hala üzülüyor hala ağlıyorum. Çabalıyorum diyemeceğim, çünkü içimden gelmiyor.
İnceldiği yerde kopacak sanırım...

Bu şartlar altında ben olsam, bu gidişe bir son verirdim, öyle veya böyle..
Tuhaf bir durum çünkü.. Neyi deniyorsunuz ki tam olarak? Ne kadar süre birbirinizi yok sayabileceğinizi mi?

Çocuğunuz da yok, yani eğer birbirinizi istemiyorsanız birlikte olmanız Allahın bir emri değil ki..

Boşanmaya doğru yönlendirmeye çalıştığımı düşünmeyin. Fakat oturup eşinizle ciddi ciddi konuşun. Neden yürümediğini, sorunların neler olduğunu, düzelme ihtimalinin olup olmadığını ve dahası birbirinizi sevip sevmediğinizi.. Şaffaf ve dürüstçe açılın birbirinize.

Ve bence artık 3.şahısları muhatap etmeyin bu konuya.. Siz bir karar verin, uygulayın.

Oturup konuşmayı denedim. Ama eşim, konuşunca kontrolu kaybediyor. Dahası benimle kavga etme diyor. Ağız dalaşında kendimi kontrol edemiyorum, o yüzden kaçıyorum. Sakince başlasada konuşma aynı ses tonuyla devam edemiyor.
Boşanmaya gelince, bunu aileme söyledim. Kararın ne olursa olsun, senin yanındayız dediler.
Neden bunu yapmadığıma gelince; kaçmış olmak, çaba göstermemiş olmak istemiyorum.

Yorum yapan bir arkadaşın yazdığı bir cümle vardı. Okuyunca ne kadar doğru dediğim birşey.
Boşanan insanları duyduğun zaman bu bir felakat gibi gelmedi değilmi demişti. Senin yaşadığında bir felakat değil ve kimse bunun bir felaket olduğunu da düşünmeyecek.

Yaşadığım bu şey ki adı evlilikde hata da olsa bunu ben seçtim. Sonuçlarına da yalnız katlanacağım. Ama geriye dönüp baktığımda niye haman pes ettim, belki çabalasam olurdu demek istemiyorum.

Tüm yolları denemeye çalışıyorum...

canım sessiz kalmak hiç birşeyin çözümü değil bence, eğer bunun adı demek ise birşeyleri denemeye başla, ailene karşı bir tavrı varsa ailenle birlikte birşeyler yap ve eşini de dahil etmeye çalışıp tepkisini izle, seni kısıtladığı alanlar varsa kısıtlamalardan kurtul bakalım tepkisi ne olacak, demek istediğimi anlamışsındır umarım ya da ben anlatabilmişimdir...
çünkü sen sustukça o da susacak, bu böyle devam edecek....

aslinda kurtarilmasi muhtemel bi evlilik ama sen istemedikce olmaz ki anladigim kadariyla istemiyorsun o yuzden yorum yapmakta sacma bu saatten sonra sen zeten bildigini okuyorsun
hakkinda hayirlisi cnm ama fazlada hirpalama kendini oc alacam diye toparlamasi zor olur ALLAH YAR VE YARDIMCIN OLSUN