Son kez görüşme.. mahkeme gününde neler hissettiniz

Çok heyecanlıydım ama artık boşanacağım için heyecanlıydım mutluluktan çok muhatap olmadık kayınvalidemle daha çok konuştuk sohbet ettik boşandığım dk mutluluktan zıplayabilirdim o ciddiyet olmasaydı çıkışta da kayınvalidemle kahvaltıya gittik gezdik eğlendik o neler hissetti diye hiç düşünmedim silmiştim çünkü sanırım önemli olan bu yoluna bakabilmek benim zaten bir hayatım vardı biz üşengeçlikten boşanmamıştık zaten ayrıydık adını koyduk işte
Eski kayınvalide ile after party vay canına :)
 
Anlaşmalı ve Bizde avukat tutmadık ilginçmiş
Evet o da çok şaşırmıştı. Filmlerde hakim soru soruyordu falan diyor. Kimse bir şey sormamış. Sadece imza atmışlar. Çalışanlardan biri çocuk var mı diye sormuş. Yok deyince ağlama o zaman ne güzel demiş
 
Ütü çamaşır yemek ortak yapıyorduk. Nafaka vs de istemedim. Duygusal hissediyorum hiç kimse mi böyle hissetmedi..
Hissetim en dibine kadar hemde ama karşı taraf kafasında bitirmişti ve artık duygularımın bir öneminin olmadığını anlamam geç oldu.nasıl bu noktaya geldik dedim nasıl bu kadar çabuk soğuyabildi dedim .bu noktaya geldiyseniz duygularınla değil mantığınla hareket et sonra üzülürsün
 
Bir arkadaşım çekişmeli boşanacaktı. Hakim celselerden birinde “ben sizin bakışlarınızda nefret görmüyorum. Boşamayacağım. Tekrar düşünün. Başka boşadıklarım gibi değilsiniz.” demiş. Dava uzadıkça uzadı. En sonunda barıştılar. Hatta ben de boşanmayı düşünürken bir arkadaşım “hakim seni boşamaz.” demişti. “Öyle bir şey yok ya, hakim de kim oluyor. “ falan dedim hatta şaşırdım. “Olmaz mı, hakimler aile birliğini korumaya öncelik veriyorlar.” dedi. bu gerçekten var yani.
 
Son düzenleme:
Bu arada eşimin bir arkadaşı boşanmıştı. 45 yaşında adam. erken evlendikleri için boyları kadar iki çocukları vardı. Çıkışta ağlamış eski eşler. Düşün senin yaşantın onlarınkinin yanında çok az bir zaman, onlar resmen beraber büyümüşler. Yine de dönmediler birbirlerine. Çünkü o üzüntü tamamen düzen değişikliğinin verdiği garibanlık duygusu, başka bir şey değil. Haklı sebepler varsa, içinde bittiyse senin hissiyatın da budur
 
Ben arkadas, insan olarak cok severdim kendisini cok da iyi anlasirdik. Gule eglene gittik ama karar verildikten sonra bana bi duygusallik coktu. Aslinda bosa gecen yillara, emeklerine uzuluyor insan. Birlikte yemek yedik vs medenice ayrildik

Hissetim en dibine kadar hemde ama karşı taraf kafasında bitirmişti ve artık duygularımın bir öneminin olmadığını anlamam geç oldu.nasıl bu noktaya geldik dedim nasıl bu kadar çabuk soğuyabildi dedim .bu noktaya geldiyseniz duygularınla değil mantığınla hareket et sonra üzülürsün

Bir arkadaşım çekişmeli boşanacaktı. Hakim celselerden birinde “ben sizin bakışlarınızda nefret görmüyorum. Boşamayacağım. Tekrar düşünün. Başka boşadıklarım gibi değilsiniz.” demiş. Dava uzadıkça uzadı. En sonunda barıştılar. Hatta ben de boşanmayı düşünürken bir arkadaşım “hakim seni boşamaz.” demişti. “Öyle bir şey yok ya, hakim de kim oluyor. “ falan dedim hatta şaşırdım. “Olmaz mı, hakimler aile birliğini korumaya öncelik veriyorlar.” dedi. bu gerçekten var yani.

Bu arada eşimin bir arkadaşı boşanmıştı. 45 yaşında adam. erken evlendikleri için boyları kadar iki çocukları vardı. Çıkışta ağlamış eski eşler. Düşün senin yaşantın onlarınkinin yanında çok az bir zaman, onlar resmen beraber büyümüşler. Yine de dönmediler birbirlerine. Çünkü o üzüntü tamamen düzen değişikliğinin verdiği garibanlık duygusu, başka bir şey değil. Haklı sebepler varsa, içinde bittiyse senin hissiyatın da budur
Ben karar verildikten sonra onunla yemek falan yiyemem . Keşke bir pişmanlık görsem içimi soğutacak bir şeyler yapsa
 
Ben olsam ilk selamı o verene kadar tepki vermem. Selam verirse de veririm, iyi ayrılmak daha huzurlu olur çünkü. Ama yazdıklarınız beni çok duygulandırdı... Allah gücünü ve sabrını versin size.
 
Boşanma aşamasına gelmişsiniz artık. Belli ki evliliğinizde yolunda gitmeyen şeyler olmuş. Neden ayrıldığınızı bilmiyoruz ama eşiniz bu evliliği devam ettirmek isteseydi bir yolunu bulup size ulaşırdı, sizi boşanmamaya ikna ederdi.
Sizin yerinizde olsam bir selam veririm, çıkışta da iyi günler diyip çıkarım.
 
Ben olsam ilk selamı o verene kadar tepki vermem. Selam verirse de veririm, iyi ayrılmak daha huzurlu olur çünkü. Ama yazdıklarınız beni çok duygulandırdı... Allah gücünü ve sabrını versin size.
Evet bende o ilk selam versin diye erken gitmeyi istiyorum. İyi ayrılmak istiyorum gerçekten onun hayat tarzını seviyorum ama bana uygun değil. Ruh halim çok hızlı değişiyor. Sevgili olduğumuz dönem hayatımın en heyecanlı dönemleriydi daha çok sevgili olduğumuz zamanları özlüyorum, evlendikten sonra ise evime daha çok bağlandım. Ailemin evinde çok huzursuzum ağlayacak yer bile yok.
Siz sanki firsatiniz olsa barisacak gibisiniz, iyi dusunun derim
Barışsam bile sonrasında aynı şeyler olacağını bildiğimden barışmayacağım. Evdeki eşyaları sattık bile
Boşanma aşamasına gelmişsiniz artık. Belli ki evliliğinizde yolunda gitmeyen şeyler olmuş. Neden ayrıldığınızı bilmiyoruz ama eşiniz bu evliliği devam ettirmek isteseydi bir yolunu bulup size ulaşırdı, sizi boşanmamaya ikna ederdi.
Sizin yerinizde olsam bir selam veririm, çıkışta da iyi günler diyip çıkarım.
Teşekkür ederim. İşte sanki hiç bir şey olmamasına rağmen bir adım atacakmış gibi hidsediyorum. Boşanmadan 10 gün önce doğum günüm var kutlar mı acaba. Düşünmeden edemiyorum . Halbuki ilgilenecek o kadar çok şey var ki
 
Günaydın . 27-28 yaşlarındaykz, 1,5 yıldır evliyiz ve Yakın tarihte duruşmamız var anlaşmalı olarak boşanıyoruz. Muhtemelen önceden gidip beklerim sonra o gelir. Kafamda senaryolar var. O senaryolarda bazen hiç yüzüne bile bakmıyorum . Bazen yanıma oturursa başımı omuzuna koyuyorum bazende hiç bırakmayacakmışım gibi sarılıyorum daha bir çok ihtimal var acaba o ne yapacak konuşacak mı helallik vs isteyecek mi yoksa bir kenarda duruşmanın başlamasını mı bekleyecek...1 aydır hiç konuşmuyoruz engellemiştim.Evi boşalttık ailelerimize döndük. Aslında kötü ayrıldık ama onu son kez göreceğim için heyecanlanıyorum. Hiç üzülmüyordum ama şuan yavaş yavaş ciddiyetini anladım ve depresyona giriyorum sanırım. Evimi çok özlüyorum, onu çok özlüyorum. En kötü anlarımızda bile şu ankinden daha mutlu ve huzurluydum.
O da beni özlüyor mudur?

(boşanmamızın bir çok nedeni var yani boşanın diyebileceğiniz konular barışmanın oluru yok yani)
Peki siz neler yaptınız o son gününüz de ağladınız mı onun önünde yada hiç arkanıza bakmadan gittiniz mi ? O neler hissetti acaba..
Ben canimi acitan birisine asla sempati duymuyorum
 
Günaydın . 27-28 yaşlarındaykz, 1,5 yıldır evliyiz ve Yakın tarihte duruşmamız var anlaşmalı olarak boşanıyoruz. Muhtemelen önceden gidip beklerim sonra o gelir. Kafamda senaryolar var. O senaryolarda bazen hiç yüzüne bile bakmıyorum . Bazen yanıma oturursa başımı omuzuna koyuyorum bazende hiç bırakmayacakmışım gibi sarılıyorum daha bir çok ihtimal var acaba o ne yapacak konuşacak mı helallik vs isteyecek mi yoksa bir kenarda duruşmanın başlamasını mı bekleyecek...1 aydır hiç konuşmuyoruz engellemiştim.Evi boşalttık ailelerimize döndük. Aslında kötü ayrıldık ama onu son kez göreceğim için heyecanlanıyorum. Hiç üzülmüyordum ama şuan yavaş yavaş ciddiyetini anladım ve depresyona giriyorum sanırım. Evimi çok özlüyorum, onu çok özlüyorum. En kötü anlarımızda bile şu ankinden daha mutlu ve huzurluydum.
O da beni özlüyor mudur?

(boşanmamızın bir çok nedeni var yani boşanın diyebileceğiniz konular barışmanın oluru yok yani)
Peki siz neler yaptınız o son gününüz de ağladınız mı onun önünde yada hiç arkanıza bakmadan gittiniz mi ? O neler hissetti acaba..
Neler yasadıgını bilmiyorum ama sunu cok iyi anladım. SEN onu cok seviyorsun..... Nefret edememişsin...
 
Seni çok iyi anlıyorum benzer senaryolar benim de kafamdan geçmişti. Boşanmak için hiçbir sebebim yoktu sadece o istiyor diye olacaktı ve ben çok kötü durumdaydım. Bi önceki gece sürekli dua ettim mahkemede güçlü olayım ağlamayım diye ve bir damla gözyaşım akmadan bitmişti. Bu arada arkadaşların dediği doğru hakim en ufak şüphe ve duygusallık sezerse erteliyor. Benim sesim az çıktı diye bile tedirgin görünüyorsun emin değil misin diye 2 kere sormuştu.
 
Ne yaşadınız da boşanmamız şart diyorsunuz bilmiyorum.
Sorulmasını da istemiyorsunuz gibi o yüzden sormayacağım.

Ama sizin sevginiz bitmemiş gibi hissettim ben.
Zor olacak bu kesin.

Bitmesi gerekiyorsa güçlü durmaya bakın derim.

Hayırlısı olsun.
 
Şimdi düşünüyorum da, şahsen bana dese ki; oğlunu da sana veriyorum, seni azad ediyorum, bir daha yüzümü görmeyeceksin diye inanın arabanın arkasına teneke kutular bağlardım herhalde. O kadar çocuklar gibi şen olurdum. O alacağım rahat bir nefesin hayalini kurardım o günden. Tek üzüleceğim şey oğlum olurdu. Çünkü her çocuğun anne babalı bir yuvada büyüme hakkı vardır. Düşünün bir de benim eşime verdiğim 10 yılım ve bir oğlum var ama ona rağmen zerre üzülmezdim kendim için.
 
Ütü çamaşır yemek ortak yapıyorduk. Nafaka vs de istemedim. Duygusal hissediyorum hiç kimse mi böyle hissetmedi..
Canim boşluga düşmüş gibi hissedersin ilk etapta. Sonrasini dusun bu zamanda guvenilir ve ondan daha iyisi çikacakmi karsina birde onu düşün. Fevri bir kararmi, iyi dusun artilariyla eksileriyle degerlendir. Sorunlariniz aşilabilirmi? Ben olsam engeli kaldiririm, kisa bi sure pişmanlik hissi varmi? Ne mesaj atacak ne düşunuyor merak ederim. Bu zamanda yuva kurmak kolay degil yikmak kolay ama. Her insan bir şansi hakeder.
 
Back
X